H Νόσος Gaucher στο επίκεντρο

Σωτήρια για πολλούς ασθενείς με νόσο Gaucher αποδείχθηκε η ανάπτυξη της Θεραπείας Ενζυμικής Υποκατάστασης το 1991. Ωστόσο, όπως αναφέρει ο Σύλλογος Ασθενών & Φίλων πασχόντων από Λυσοσωμικά Νοσήματα, εξακολουθεί να αποτελεί σημαντική ανεκπλήρωτη ιατρική ανάγκη και σε πολλές χώρες οι ασθενείς δεν έχουν πρόσβαση στη θεραπεία, καθώς οι κυβερνήσεις τους δεν διαθέτουν θεσπισμένα ασφαλιστικά προγράμματα, κονδύλια ή δεν είναι σε θέση να υποστηρίξουν το σύνολο των ασθενών που έχουν ανάγκη τη θεραπεία.
Η νόσος Gaucher είναι μία σπάνια γενετική διαταραχή που επηρεάζει 1 στους 100.000 ανθρώπους του γενικού πληθυσμού. Οι περισσότεροι ασθενείς πάσχουν από τον Τύπο 1, και επηρεάζονται εξίσου άνδρες και γυναίκες. Η νόσος Gaucher εμφανίζεται πιο συχνά στον πληθυσμό των Ασκενάζι Εβραίων, καθώς επηρεάζει περίπου 1 στους 1.000.

Αυτός ήταν και ο κύριος λόγος που η Ευρωπαϊκή Συμμαχία για τη Νόσο Gaucher (European Gaucher Alliance, EGA) εγκαινίασε την Παγκόσμια Ημέρα (26 Ιουλίου). Συγκεκριμένα, στόχος είναι να αναδείξει:
• την ύπαρξη της νόσου Gaucher ,των σημείων και των συμπτωμάτων της, να ενισχύσει την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση για να διασφαλίσει ότι οι ασθενείς θα διαγιγνώσκονται σε πρώιμο στάδιο, ώστε να αποφεύγεται η λανθασμένη διάγνωση και η ακατάλληλη θεραπεία
• την ύπαρξη διαθέσιμων θεραπειών,
• την ανεκπλήρωτη ιατρική ανάγκη, ιδιαίτερα την έλλειψη αντιμετώπισης για ασθενείς με σπάνιες νευροπαθητικές εκδηλώσεις,
• την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκονται ασθενείς σε πολλά μέρη του κόσμου, οι οποίοι δεν έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης σε θεραπείες που σώζουν ζωές,
• τη σπουδαιότητα της περαιτέρω έρευνας στη νόσο Gaucher με συγκεκριμένη αναφορά στη σύνδεση που αναδύεται ανάμεσα στη Gaucher και σε πιο κοινές παθήσεις, όπως η νόσος του Πάρκινσον.

Και στα 40 κράτη μέλη της EGA, οι ασθενείς και οι οικογένειές τους, ιατροί, επιστήμονες και επαγγελματίες της υγείας θα γιορτάσουν την Παγκόσμια Ημέρα για τη Νόσο Gaucher με τη διοργάνωση εκδηλώσεων και δράσεων.

Η 26η Ιουλίου επιλέχθηκε, καθώς σηματοδοτεί την 160η επέτειο της γέννησης του Γάλλου δερματολόγου Philippe Charles Ernest Gaucher, ο οποίος γεννήθηκε στη Νιεβρ στις 26 Ιουλίου 1854. Η νόσος Gaucher φέρει το όνομα του Philippe Charles Ernest Gaucher, καθώς το 1882, ενώ ήταν ακόμη φοιτητής, ο γάλλος δερματολόγος εντόπισε τη νόσο σε μία 32χρονη γυναίκα, η οποία διέθετε διογκωμένο σπλήνα. Την εποχή εκείνη ο Gaucher θεώρησε ότι αποτελούσε μία μορφή καρκίνου και δημοσίευσε τα ευρήματά του στη διδακτορική διατριβή του. Μόλις το 1965 κατανοήθηκε πλήρως η πραγματική βιοχημική φύση της νόσου Gaucher.

Η νόσος Gaucher είναι μία αυτοσωμική υπολειπόμενη κληρονομική διαταραχή και αποτελεί το πιο κοινό λυσοσωμικό αθροιστικό νόσημα. Οφείλεται στην ανεπαρκή ενεργότητα του ενζύμου γλυκοκερεβροσιδάση. Το γεγονός αυτό οδηγεί στη συσσώρευση υποστρώματος (γι’ αυτόν το λόγο λέγεται και αθροιστική διαταραχή), ιδιαίτερα στο μυελό των οστών, το ήπαρ, τον σπλήνα και τους πνεύμονες. Η συμμετοχή του κεντρικού νευρικού συστήματος παρατηρείται στους ασθενείς που πάσχουν από νόσο Gaucher Τύπου 2 και η σοβαρότητα ενδέχεται να ποικίλει από άτομο σε άτομο. Τα πιο κοινά συμπτώματα για ασθενείς Τύπου 1 είναι κόπωση, οστικά άλγη, τάση για μώλωπες, διόγκωση του σπλήνα και του ήπατος.
Ο Τύπος 2 αποτελεί μία σοβαρή μορφή που επηρεάζει το κεντρικό νευρικό σύστημα σε νεογνά και βρέφη και ο Τύπος 3 αποτελεί μία χρόνια μορφή που προσβάλει το κεντρικό νευρικό σύστημα, η οποία εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου και ενδέχεται να περιλαμβάνει μη φυσιολογικές οφθαλμικές κινήσεις, απώλεια μυϊκού συντονισμού, μαθησιακές δυσκολίες, και σπασμούς.