Η αφαίρεση του προστάτη βοηθά κυρίως τους νεότερους ασθενείς

Σύμφωνα με σκανδιναβοαμερικανική επιστημονική έρευνα, η αφαίρεση του προστάτη με χειρουργική επέμβαση λόγω καρκίνου έχει αντίκρισμα κυρίως για τους νεότερους ασθενείς και όχι για τους περισσότερο ηλικιωμένους.
Η μελέτη επαναφέρει στο προσκήνιο τη χρόνια διαμάχη για το εάν είναι καλύτερα ένας ασθενής με όγκο στον προστάτη να κάνει αμέσως επέμβαση ή να ακολουθήσει τακτική αναμονής του τύπου «βλέποντας και κάνοντας», με το σκεπτικό ότι η χειρουργική αφαίρεση μπορεί να είναι περιττή και να προκαλέσει ανεπιθύμητες παρενέργειες.
Οι ερευνητές από 14 νοσοκομεία στη Σουηδία, τη Φινλανδία, την Ισλανδία και τις ΗΠΑ, με επικεφαλής τον καθηγητή Γιαν Έρικ Γιόχανσον του σουηδικού Πανεπιστημίου Ορέμπρο και την επίκουρη καθηγήτρια επιδημιολογίας Τζένιφερ Ράιντερ της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο διεθνούς κύρους ιατρικό περιοδικό «New England Journal of Medicine», παρακολούθησαν επί 24 χρόνια την πορεία σχεδόν 700 καρκινοπαθών με τοπικό όγκο στον προστάτη. Οι μισοί από αυτούς έκαναν χειρουργική επέμβασή για την αφαίρεσή του, ενώ οι υπόλοιποι έκαναν απλώς τακτικούς διαγνωστικούς ελέγχους και, κατά περίπτωση, ορμονική θεραπεία.
Συγκριτικά, η ομάδα που είχε χειρουργηθεί (μεταξύ 1989 – 1999), τα πήγε καλύτερα σε βάθος χρόνου. Η μελέτη έδειξε ότι η επέμβαση (προστατεκτομή) μείωσε τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο του προστάτη κατά 44% κατά μέσο όρο για την επόμενη εικοσαετία. Έως το τέλος του 2012, 200 ασθενείς είχαν πεθάνει, έναντι 247 στη δεύτερη ομάδα που δεν είχε χειρουργηθεί και απλώς έκανε «έλεγχο» (ποσοστά θανάτων 56% και 69% αντίστοιχα).
Όμως το όφελος δεν ήταν καθόλου ίδιο στις επιμέρους ηλικιακές ομάδες των χειρουργημένων ασθενών. Αυτοί που ωφελήθηκαν κυρίως ήσαν άτομα κάτω των 65 ετών την εποχή της διάγνωσης, με μέτρια επιθετικό καρκίνο. Αντίθετα, δεν μειώθηκαν διαχρονικά οι θάνατοι στους ασθενείς άνω των 65 ετών.