Η αγορά του Φαρμάκου στην εποχή του «Μνημονίου»

του Δημήτρη Ν.Πατσάκη,

Συμβούλου Επιχειρήσεων-Αναλυτή οικονομικών της Υγείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Η Φαρμακευτική δαπάνη υπήρξε ένα από τα μείζονα προβλήματα της δημιουργίας και της επίλυσης-ως ένα βαθμό- της δημοσιονομικής κρίσης που εμφανίσθηκε «ξαφνικά» ως ένα εκ των αιτίων της βίαιης προσαρμογής ως προϋπόθεση της έμπρακτης έκφρασης της «καλωσύνης των ξένων» (συγνώμη για το δάνειο,Πέτρο).

Η έξωθεν άσκηση πολιτικής τιμών και ελέγχου δαπάνης είχε ποικίλα αποτελέσματα, όπως αποδεικνύεται από τα στοιχεία που θα παρουσιάσουμε.

1.Το «παρελθόν»

Στην διάρκεια των ετών πριν και μετά την αποκάλυψη του «Big Party», οι Πωλήσεις Φαρμάκων είχαν την ακόλουθη πορεία:

2.Οι «ενδείξεις» της αποτυχίας

Επί «Μενουευρώπηδων», πάντοτε με βάση τα επίσημα στοιχεία, η νοσοκομειακή δαπάνη φαρμάκου υποχώρησε, ενώ η νοσηλευτική κίνηση (Η.Ν) αυξήθηκε, με αποτέλεσμα την εξαιρετική «εκλογίκευση» της –μέσης- δαπάνης ανά Η.Ν  της αμέσως προηγούμενης περιόδου.

3.Οι «πρωταθλητές»

Τα 11 Νοσοκομεία ( 30-40% της συνολικής Φαρμακευτικής δαπάνης διαχρονικά 2009-19) με την υψηλότερη μεταβολή δαπάνης: