Η αναπηρία μετά το εγκεφαλικό οφείλεται σε καχεξία

Η απώλεια μυϊκής μάζας και σωματικού βάρους συνδέεται με την αναπηρία μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο, όπως έδειξε για πρώτη φορά μία νέα έρευνα.

Το εύρημα είναι σημαντικό, καθώς μέχρι πρότινος οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι ότι η αναπηρία οφείλονταν μόνο με τις βλάβες στον εγκέφαλο, που προκαλούνται από το εγκεφαλικό.

Η σημασία της νέας έρευνας είναι ότι οι γιατροί θα πρέπει να ασχοληθούν και με το μυοσκελετικό σύστημα, συστήνοντας στους ασθενείς κατάλληλη διατροφή και άσκηση, ώστε να αντιμετωπιστεί η καχεξία μετά το εγκεφαλικό.

Η έρευνα παρουσιάστηκε χθες στο συνέδριο Heart & Stroke 2019, που οργάνωσε η Ευρωπαϊκή Καρδιολογική Εταιρεία και τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στο ιατρικό περιοδικό Journal of Cachexia, Sarcopenia and Muscle.

«Η αναπηρία που προκαλείται από εγκεφαλικό επεισόδιο συνήθως αποδίδεται σε εγκεφαλική βλάβη, με ελάχιστη προσοχή στο μυοσκελετικό σύστημα. Η άσκηση είναι ο πιο ελπιδοφόρος τρόπος για να καθυστερήσετε ή να αποτρέψετε την απώλεια μυϊκής μάζας και μπορεί να είναι μια επιλογή θεραπείας. Η θεραπεία της καχεξίας περιλαμβάνει τη διατροφική συμπλήρωση με πρωτεΐνες, βιταμίνες και ανόργανα συστατικά και μπορεί επίσης να αποτρέψει την απώλεια μυών μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο», σημειώνει η κύρια ερευνήτρια Δρ. Nadja Scherbakov, η οποία εργάζεται στο Κέντρο Έρευνας Εγκεφαλικού στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Charité του Βερολίνου.

Η μελέτη εξέτασε τις μεταβολές του σωματικού βάρους και της σύνθεσής του κατά τη διάρκεια του έτους μετά από ένα ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο και τη σχέση τους με την αναπηρία. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το 21% των ασθενών είχαν αναπτύξει καχεξία ένα χρόνο αργότερα, πράγμα που σημαίνει ότι είχαν χάσει τουλάχιστον το 5% του σωματικού τους βάρους. Αυτό περιλάμβανε την απώλεια 19% του σωματικού λίπους και το 6,5% της μυϊκής τους μάζας.

Ακόμη, βρέθηκε ότι οι ηλικιωμένοι ασθενείς με βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο ήταν ιδιαίτερα επιρρεπείς στην ανάπτυξη καχεξίας μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο. Συνεπώς, σύμφωνα με την έρευνα, αυτοί οι ασθενείς είναι πολύ σημαντικό να παρακολουθήσουν το σωματικό τους βάρος, την όρεξη και τη διατροφική τους κατάσταση.