Οι «Χρυσοί Κανόνες» στην Προνοσοκομειακή Φροντίδα του τραυματία

Του Παναγιώτη Σπανού, Διασώστη ΕΚΑΒ Ρόδου.
Ο διασώστης θα πρέπει να αναγνωρίσει τις κακώσεις που έχει ο πολυτραυματίας και να ιεραρχήσει τις θεραπευτικές προτεραιότητες στην αντιμετώπισή του, ακολουθώντας τους ”Χρυσούς Κανόνες” της προνοσοκομειακής φροντίδας του τραυματία.
Οι βασικές αρχές (”Χρυσοί Κανόνες”) της προνοσοκομειακής φροντίδας του πολυτραυματία είναι οι παρακάτω:
1. Διασφαλίστε την ασφάλεια της ομάδας παροχής προνοσοκομειακής φροντίδας και του τραυματία.
2. Αξιολογήστε την κατάσταση στον τόπο του συμβάντος για να προσδιορίσετε αν υπάρχει ανάγκη επιπλέον βοήθειας (σε προσωπικό και μέσα).
3. Αναγνωρίστε την κινηματική του τραύματος.
4. Αναγνωρίστε κατά την πρωτοβάθμια εκτίμηση του τραυματία την τυχόν ύπαρξη απειλητικών για τη ζωή του τραυματία κακώσεων.
5. Διασφαλίστε τη βατότητα του αεραγωγού, προστατεύοντας ταυτόχρονα την αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης.
6. Υποστηρίξτε την αναπνοή παρέχοντας παράλληλα οξυγόνο. έτσι ώστε να διατηρείται ο SpO2 σε επίπεδα >95%.
7. Σταματήστε οποιαδήποτε σημαντική εξωτερική αιμορραγία.
8. Εφαρμόστε τα βασικά μέτρα αντιμετώπισης της κυκλοφορικής καταπληξίας, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την ακινητοποίηση των καταγμάτων και την αποκατάσταση / διατήρηση της φυσιολογικής θερμοκρασίας σώματος.
9. Διατηρήστε την ακινητοποίηση της σπονδυλικής στήλης μέχρις ότου ολοκληρωθούν οι χειρισμοί απεγκλωβισμού του τραυματία και επιτευχθεί η πλήρης ακινητοποίησή του.
10. Οι τραυματίες που έχουν βαριές κακώσεις θα πρέπει να διακομίζονται όσο το δυνατόν πιο γρήγορα μετά την άφιξη της ομάδας επείγουσας ιατρικής φροντίδας στον τόπο του συμβάντος προς το πλησιέστερο κατάλληλο νοσοκομείο.
11. Κατά τη διάρκεια της διακομιδής θα πρέπει να αρχίζει η ενδοφλέβια χορήγηση ζεστών υγρών.
12. Αν δεν έχουν αναγνωριστεί κατά την πρωτοβάθμια εκτίμηση άμεσα απειλητικές για τη ζωή καταστάσεις ή αν αυτές έχουν μεν αναγνωριστεί αλλά έχουν αντιμετωπιστεί κατάλληλα, το επόμενο βήμα είναι η λήψη του ιστορικού και η δευτεροβάθμια εκτίμηση του τραυματία.
13. Χορηγήστε αναλγητικά για την αποτελεσματική ανακούφιση του τραυματία από τον πόνο.
14. Δώστε λεπτομερείς και ακριβείς πληροφορίες στο νοσοκομείο υποδοχής του τραυματία σχετικά με την κατάσταση του και τις συνθήκες που οδήγησαν στον τραυματισμό του.
15. Πάνω από όλα, μην κάνετε μεγαλύτερο κακό στον τραυματία ( ”ωφελέειν ή μη βλάπτειν”).
 
Πηγή: ekabnews.gr