Η μεγάλη μάχη των γιατρών για τον ΕΟΠΥΥ

Αυτό σημαίνει ότι πολυϊατρεία και εργαστήρια του ΙΚΑ, κέντρα υγείας και περιφερειακά ιατρεία του ΕΣΥ θα συνθέσουν έναν νέο οργανισμό. Η νομική του μορφή και ο τρόπος διοίκησης και οργάνωσής του είναι προς αναζήτηση. Μεγάλο αγκάθι εν προκειμένω είναι οι διαφορετικές εργασιακές σχέσεις των γιατρών του πρώην ΙΚΑ με τους συναδέλφους τους του ΕΣΥ.

Όλα αυτά στο προσκήνιο. Όμως, στο παρασκήνιο γίνεται κόλαση από ζυμώσεις, πιέσεις και αλληλοκαρφώματα για το ποια ιατρική ομάδα θα έχει το πάνω χέρι στη νέα τάξη πραγμάτων. Φυσικά, πρωταγωνιστικό ρόλο παίζουν και τα πρόσωπα. Οι γιατροί συνδικαλιστές, οι οποίοι εκτός από θεσμικές, φαίνεται ότι έχουν και προσωπικές αντιζηλίες.

Στο ΙΚΑ υπάρχει ένας μικρός αριθμός μονίμων γιατρών με δικαίωμα ιδιωτικού ιατρείου ενώ η πλειοψηφία έχουν σύμβαση αορίστου χρόνου με παράλληλο δικαίωμα ιδιωτικού ιατρείου. Από την άλλη, στο ΕΣΥ όλοι οι γιατροί είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.

Η κατάσταση περιπλέκεται ακόμη περισσότερο από το γεγονός ότι υπάρχουν περίπου 2.500 ελεύθεροι επαγγελματίες γιατροί, οι οποίοι έχουν σύμβαση με τον ΕΟΠΥΥ. Χάρη μάλιστα στον Ανδρέα Λοβέρδο το σύνολο των ελεύθερων επαγγελματιών έχει δικαίωμα συνταγογράφησης εξετάσεων και φαρμάκων.

Σε όλα αυτά προσθέστε και τους περίπου 3.500 γιατρούς γενικής ιατρικής σε όλη τη χώρα, οι οποίοι χρόνια τώρα ζητούν να εφαρμοστεί και στην Ελλάδα το μοντέλο οργάνωσης άλλων χωρών, όπου ο οικογενειακός γιατρός είναι στο επίκεντρο του συστήματος υγείας. Μάλιστα, υπάρχουν χώρες όπου το σύστημα ασφάλισης δεν αποζημιώνει επίσκεψη σε ειδικό γιατρό χωρίς παραπομπή από τον γενικό, οικογενειακό γιατρό.

Με την ύφεση να μαίνεται, όποιος γιατρός μείνει εκτός ΕΟΠΥΥ οδηγείται σε επαγγελματική ασφυξία. Η ρίζα του κακού είναι ο ιατρικός πληθωρισμός. Η Ελλάδα διαθέτει περίπου 75.000 γιατρούς. Αριθμός που μας φέρνει στην πρώτη θέση παγκοσμίως αναλογικά με τον πληθυσμό. Και καθημερινά γίνεται όλο και πιο φανερό ότι η χώρα δεν μπορεί να τους θρέψει όλους…