«Η ομοφυλοφιλία δεν είναι ψυχική νόσος» ξεκαθαρίζει η Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία

Ανακοίνωση εξέδωσε η Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία τονίζοντας ρητά ότι η ομοφυλοφιλία δεν αποτελεί ψυχική νόσο  και απαντώντας σε όσα ακούστηκαν στη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου. Άλλωστε, η ομοφυλοφιλία έχει διαγραφεί από το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας εδώ και πέντε δεκαετίες.

Την θέση περί ψυχιατρικής διαταραχής έφερε προς συζήτηση ο Μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Νικόλαος στη συνεδρίαση της Συνόδου της Ιεραρχίας. Ειδικότερα, χαρακτήρισε την ομοφυλία ως ψυχιατρική νόσο καλώντας τους ιεράρχες να εναντιωθούν στο νομοσχέδιο που προβλέπει την ισότητα των ομοφυλοφίλων στον γάμο και στην τεκνοθεσία. Ζήτημα ψυχικής υγείας και αμαρτίας έθιξε ο μητροπολίτης, ο οποίος κατέχει τη θέση του προέδρου της Επιτροπής Βιοηθικής της Εκκλησίας. Μάλιστα, ο μητροπολίτης κατηγόρησε την επιστήμη της ψυχιατρικής ότι διέγραψε την ομοφυλοφιλία από την λίστα των ψυχικών διαταραχών και δεν εξέτασε μέσω ερευνών το ζήτημα, αφήνοντας αβοήθητα τα ομόφυλα άτομα που ελπίζουν πλέον σε βολική νομοθεσία και διεκδίκηση δικαιωμάτων με «παρελάσεις αυτοξευτελισμού και ντροπής». Προς αυτή τη θέση η Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία απάντησε κατηγορηματικά καταρρίπτοντας τους ισχυρισμούς του μητροπολίτη. Άλλωστε την δυσανεξία στην διαφορετικότητα καταδικάσει η Αμερικάνικη Ψυχιατρική Εταιρεία προ δεκαετιών, το 1973 όταν ακόμη οι κοινωνίες θεωρούσαν τους ομοφυλόφιλους ως αποκλίνοντες ανακοίνωσε ότι ομοφυλοφιλία δεν αποτελεί νόσο, διαγράφοντάς την από το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών για την κατάταξη των διαταραχών.

Η  Αμερικάνικη Ψυχιατρική Εταιρεία τότε είχε επισημάνει στο ψήφισμά της ότι αφαιρείται  πλέον η ετικέτα της ασθένειας για άτομα που επιμένουν ότι είναι καλά και δεν επιδεικνύουν καμία γενικευμένη έκπτωση στην κοινωνική αποτελεσματικότητα. Για να θεωρηθεί μια ψυχική ή ψυχιατρική κατάσταση ψυχιατρική διαταραχή, πρέπει είτε να προκαλεί τακτικά υποκειμενική δυσφορία είτε να συνδέεται τακτικά με κάποια γενικευμένη έκπτωση στην κοινωνική αποτελεσματικότητα ή λειτουργία. Με εξαίρεση την ομοφυλοφιλία… όλες οι άλλες ψυχικές διαταραχές του DSM-II πληρούν ένα από τα δύο αυτά κριτήρια.