Τον τελευταίο καιρό εν όψη των αλλαγών στον ΕΟΠΥΥ ακούμε συνέχεια την φράση “αγωνιζόμαστε για δημόσια και δωρεάν υγεία”, ενώ το κύριο σημείο διεκδίκησης, γνωρίζουμε όλοι ότι, είναι οι εργασιακές σχέσεις ! Πιστεύω ακράδαντα ότι αν θέλουμε να είμαστε χρήσιμοι στην κοινωνία και στους συναδέλφους μας θα πρέπει να μιλάμε την γλώσσα της αλήθειας, μεγαλύτερη υποκρισία από αυτό ΔΕΝ υπάρχει, όλοι ξέρουμε ότι ποτέ η υγεία δεν ήταν δωρεάν ! Αν πραγματικά θέλουμε να είμαστε χρήσιμοι στον λαό μας πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η υγεία έχει ανάγκη από θεσμικές αλλαγές, αξιοκρατία, σωστή εκπαίδευση, ισονομία, ίδιες ευκαιρίες σε όλους, έλεγχο ποιότητας, πάταξη της παραοικονομίας, διάφανες και ενοποιημένες εργασιακές σχέσεις, ορθό προγραμματισμό του ιατρικού – νοσηλευτικού προσωπικού κα. Αυτά δεν χρειάζονται χρήματα αλλά πολιτική βούληση και να ξεφύγουμε από την λογική του μαυρογυαλούρου και του ανέξοδου λαϊκισμού !

Η στείρα άρνηση σε όλα δεν οδηγεί πουθενά, επιτέλους θα πρέπει οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου να εκφράσουν το εκσυγχρονιστικό κομμάτι της κοινωνίας και να δράσουν πάνω και έξω από την λογική του πολιτικού κόστους. ΟΙ ΛΥΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΕΙΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ, Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ, ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΘΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΒΩΜΟ ΤΟΥ ΛΑΪΚΙΣΜΟΥ.