Η έκθεσης του ΠΟΥ Ευρώπης, για την υγεία προσφύγων και μεταναστών παρουσιάστηκε σε ειδική εκδήλωση που διοργάνωσε το Υπουργείο Υγείας και το Γραφείο του Οργανισμού στην Ελλάδα.
“Το ζήτημα της υποδοχής και της υγειονομικής περίθαλψης των προσφύγων έχει αντιμετωπιστεί από την Ελληνική Κυβέρνηση με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, στις διεθνείς συνθήκες, στο θεμελιώδες δικαίωμα στην υγεία και στo βασικό σύνθημα του Π.Ο.Υ. «να μην αφήσουμε κανέναν πίσω». Με το σκεπτικό αυτό η δημόσια υγεία αποτελεί προτεραιότητα και βάση αυτού, καμία ομάδα πληθυσμού δεν πρέπει να είναι εκτός δικτύου υγειονομικής περίθαλψης προκειμένου να προστατευθεί αποτελεσματικά η υγεία των μετακινούμενων πληθυσμών καθώς και η δημόσια υγεία από απειλές”, αναφέρει ανακοίνωση της Αριστοτέλους.
Στην πραγματικότητα, τα ποσοστά των προσφύγων και των μεταναστών σε σχέση με τον παγκόσμιο πληθυσμό έχουν παραμείνει σχετικά σταθερά για αρκετές δεκαετίες και κυμαίνονται γύρω στο 3% του συνολικού πληθυσμού (π.χ. 2,8% το 1990 και 3,3% το 2017). Η αναλογία των εκτοπισμένων πληθυσμών έχει αυξηθεί από περίπου 5 ανά 1.000 ανθρώπους παγκοσμίως το 1997, σε σχεδόν 9 ανά 1.000 ανθρώπους το 2017. Αυτό ισοδυναμεί κατά προσέγγιση με 68,5 εκατ. άτομα, εκ των οποίων τα 25,4 εκατ. διέσχισαν διεθνή σύνορα σε αναζήτηση προστασίας. Σύμφωνα με το Γραφείο της Ύπατης Αρμοστείας για τους Πρόσφυγες του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και, σε αντίθεση με την ευρέως διαδεδομένη αντίληψη, το 85% των προσφύγων παγκοσμίως φιλοξενούνται σε αναπτυσσόμενες χώρες. Το 2017, η Τουρκία εξακολουθούσε να είναι η χώρα που φιλοξενούσε το μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων παγκοσμίως (3,5 εκατ.). Σε κάθε περίπτωση, ο αριθμός προσφύγων ήταν λιγότερος από 7,4% του παγκόσμιου μεταναστευτικού πληθυσμού στην Περιφέρεια το 2017.
Υγεία Μεταναστών και Προσφύγων
- το δικαίωμα στην υγεία συνιστά θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, ανεξαρτήτως μεταναστευτικού καθεστώτος και προστατεύεται από το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτισμικά Δικαιώματα του 1966
- οι πρόσφυγες και οι μετανάστες συνεισφέρουν ενεργά στην ανάπτυξη τόσο των χωρών υποδοχής όσο και των χωρών προέλευσης
- η ύπαρξη τμημάτων πληθυσμού με περιορισμένη υγειονομική κάλυψη μπορεί να επιφέρει αρνητικές υγειονομικές συνέπειες σε όλη την κοινότητα
- η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία σώζει ζωές και μειώνει το κόστος των θεραπειών
- η προτεραιοποίηση των ευάλωτων πληθυσμών και των ατόμων με αυξημένες ιατρικές ανάγκες στις κοινωνίες συνιστούν μια ασφαλή στρατηγική για τη δημόσια υγεία
- η υγειονομική ασφάλεια των μεταναστών και των προσφύγων συνιστά μέρος της παγκόσμιας υγειονομικής ασφάλειας
- η πληθυσμιακή ποικιλομορφία αλλάζει τα επιδημιολογικά προφίλ.
