Ηπατίτιδα C: Έρχεται η ώρα του «λογαριασμού»

Συγκεκριμένη «μορφή» αναμένεται να λάβει σύντομα το όριο της δαπάνης για την κάλυψη των φαρμάκων της Ηπατίτιδας C. Η σχετική Υπουργική Απόφαση, που θα ορίζει το μερίδιο της εξωνοσοκομειακής δαπάνης που θα αντιστοιχεί στις θεραπείες που «πήραν το πράσινο φως» για την αντιμετώπιση της νόσου από την πρόσφατη διαπραγμάτευση, αναμένεται να εκδοθεί το επόμενο χρονικό διάστημα.

Πληροφορίες τοποθετούν τον αρχικό συνολικό προϋπολογισμό στα 67 εκατ. ευρώ. Το ποσό αυτό αφορά τους πρώτους 14 μήνες, από τον περασμένο Ιούλιο έως και τον Αύγουστο του 2018, που σημαίνει πως σε μηνιαία βάση το διαθέσιμο κονδύλι ανέρχεται σε 4,8 εκατ. ευρώ.

Στην πράξη, η προβλεπόμενη δαπάνη θα αφορά μόνο στα φάρμακα που εγκρίθηκαν στο πλαίσιο της Επιτροπής Διαπραγμάτευσης για θεραπεία πρώτης γραμμής για την ηπατίτιδα C, για το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Η διαδικασία της διαπραγμάτευσης για τη νόσο θα επαναληφθεί, προκειμένου να εξεταστεί η ένταξη νέων θεραπειών, όπως τα δύο νέα σκευάσματα που εγκρίθηκαν πρόσφατα στην Ευρώπη (διαβάστε εδώ και εδώ), αλλά και να μειωθεί περαιτέρω το κόστος.

Πέραν της Ηπατίτιδας C, βέβαια, η Επιτροπή έχει ξεκινήσει τις συζητήσεις για τις θεραπείες του Μελανώματος, με τα φάρμακα που θα εγκριθούν, να λαμβάνουν, πιθανότητα, σχετικό «πράσινο φως» για όλες τους τις ενδείξεις. Φάκελοι επίσης έχουν κατατεθεί για την Πολλαπλή Σκλήρυνση και την Οικογενή Υπερχοληστερολαιμία, δημιουργώντας τους πρώτους επιμέρους κλειστούς προϋπολογισμούς, εντός της φαρμακευτικής δαπάνης του 1,945 δισ. ευρώ.

Στόχος του ΕΟΠΥΥ, βέβαια, είναι κάθε κλειστός προϋπολογισμός να αφορά την ολική διαχείριση της αντίστοιχης νόσου, βάσει ICD-10, λογική που ακολουθεί και την αρχή εκπόνησης του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την αντιμετώπιση της Ηπατίτιδας C, που παρουσιάστηκε πρόσφατα (διαβάστε εδώ) και το οποίο αναλύει το κόστος των αξόνων που το αποτελούν.

Σε βάθος 5ετίας, λοιπόν, ο  συνολικός  προϋπολογισμός για  την  αντιμετώπιση  της νόσου,  υπολογίζεται σε  τουλάχιστον 59,3 εκατ. ευρώ, χωρίς, όμως, το κόστος της φαρμακευτικής περίθαλψης.

Ειδικότερα, απαιτούνται για την αναδιάρθρωση δομών και υπηρεσιών (διαγνωστικές και επιχειρησιακές μελέτες) περίπου 50 χιλιάδες ευρώ. Για την κάλυψη του 1ου άξονα του σχεδίου, «αγωγή υγείας, πρόληψη και ευαισθητοποίηση του πληθυσμού» (διοίκηση προγράμματος και υγειονομικό υλικό) χρειάζονται 5, 529 εκατ. ευρώ, για το 2^ο άξονα, που αφορά στον προσυμπτωματικό έλεγχο, απαιτούνται 50 εκατ. ευρώ, για τον 3ο άξονα, «διάγνωση και θεραπεία» 3,725 εκατ. ευρώ και για τον 4ο άξονα, «παρακολούθηση, αποκατάσταση  και χρόνια φροντίδα», για το οποίο θα αναζητηθούν ίδιοι πόροι.

Σε ό,τι αφορά τη χρηματοδότηση του 1^ου άξονα, πρόκειται για αδρές εκτιμήσεις που βασίζονται στη δυσκολία κινητοποίησης του πληθυσμού για προσυμπτωματικό έλεγχο και κατά συνέπεια για «ανάδυση» και ανεύρεση ασθενών μετά το 2^ο έτος. Επίσης, εκτιμάται ότι μπορεί να γίνει «εσωτερική» μετακίνηση πόρων σε άλλες συναφείς δραστηριότητες. Για το 2^ο άξονα η εκτίμηση έγινε με βάση τον αριθμό των εξεταζόμενων ατόμων για την επίτευξη του στόχου του ΠΟΥ για την αύξηση των διαγνώσεων (ο προϋπολογισμός καταμερίζεται κατά 60% στον γενικό πληθυσμό και κατά 40% στις ομάδες υψηλού κινδύνου). Για τον 3^ο άξονα, δεν συμπεριλαμβάνεται η εκτίμηση για το κόστος της θεραπείας, καθώς η φαρμακευτική δαπάνη έχει πιστωθεί στον ΕΟΠΥΥ και η τιμή του φαρμάκου βρίσκεται υπό διαπραγμάτευση και εμπίπτει στους όρους εμπιστευτικότητας.

Η διαχρονική κατανομή στην 5ετία:

• το 2018 στα 6.863.500 ευρώ,
• το 2019 στα 9.088.500 ευρώ,
• το 2020 στα 11.984.000,
• το 2021 στα 14.434.000 και
• το 2022στα 16.934.000.

Πλαίσιο και μηχανισμοί χρηματοδότησης

«Οι κύριες πηγές χρηματοδότησης του προγράμματος, όσον αφορά τις μελέτες για την αναδιάρθρωση των δομών και υπηρεσιών, την αγωγή υγείας, την πρόληψη και την ευαισθητοποίηση του πληθυσμού (1ος άξονας), προέρχονται από πόρους του Υπουργείου Υγείας ή μέσω ΕΣΠΑ (κοινοτικό πλαίσιο στήριξης). Επιπλέον, η χρηματοδότηση της πρόληψης έναντι των ηπατιτίδων οφείλει να είναι ενταγμένη στο πρόγραμμα Δημόσιας Υγείας και πρόληψης. Η χρηματοδότηση του προσυμπτωματικού ελέγχου (2ος άξονας) και της διάγνωσης και θεραπείας της νόσου (3ος άξονας) καλύπτεται από τους προϋπολογισμούς του ΕΟΠΥΥ και του Υπουργείου Υγείας.

Τέλος, η χρηματοδότηση του 4ου άξονα που αφορά στην παρακολούθηση, αποκατάσταση και χρόνια φροντίδα των ασθενών, καλύπτεται από τους προϋπολογισμούς των εμπλεκόμενων φορέων. Στο σύνολο του Εθνικού Σχεδίου, η χρηματοδότηση των επί μέρους πεδίων αναπροσαρμόζεται ανάλογα με τα επιδημιολογικά δεδομένα και τα στοιχεία των δεικτών παρακολούθησης.

Ακόμη, θεμιτή κρίνεται η αναζήτηση χρηματικών πόρων και μέσω Ευρωπαϊκών προγραμμάτων ή διεθνών φορέων (φορείς που αιτούνται: ΜΕΛ/ ΚΕΕΛΠΝΟ/ ΟΚΑΝΑ, Κέντρα Αναφοράς, ΚΕΘΕΑ, 18ΑΝΩ, ΑΡΓΩ ΜΚΟ/Πανεπιστημιακά τμήματα (πχ ΕΣΔΥ) /Παρατηρητήρια (π.χ. ΕΚΤΕΠΝ), κρατικά νοσοκομεία)».