«Καμπάνα» για απόλυση γυναίκας με AIDS

Η εκδίκαση αφορά προσφυγή εργαζομένης, η οποία απολύθηκε κατόπιν αποκάλυψης της ότι ήταν φορέας του AIDS. Το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, έκρινε ότι η εν λόγω πράξη, που έγινε αποδεκτή ως νόμιμη, από την ελληνική Δικαιοσύνη, ήταν αντίθετη προς τη Σύμβαση Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδικάζοντας την Ελλάδα, τόσο για παράβαση των διατάξεων που απαγορεύουν τις διακρίσεις, όσο και για παραβίαση του δικαιώματος προστασίας της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, επιβάλλοντας μάλιστα να καταβληθεί στη δικαιωθείσα, αποζημίωση 14.340 ευρώ για ηθική και υλική βλάβη.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, ο εργοδότης της, την απέλυσε κατόπιν πιέσεων που δέχθηκε από συναδέλφους της, προκειμένου να διασφαλίσει την αρμονική συνεργασία μεταξύ των υπαλλήλων του και την ομαλή λειτουργία της επιχείρησής του. Σκεπτικό το οποίο έγινε αποδεκτό στο Εφετείο και επικυρώθηκε από τον Άρειο Πάγο.
Η εργαζόμενη απασχολούνταν από το 2001, σε μία επιχείρηση κατασκευής κοσμημάτων στην πρωτεύουσα, με συνολικά 70 εργαζόμενους και το 2005 γνωστοποίησε σε τρεις από τους συναδέλφους της ότι έχει προσβληθεί από τον ιό του AIDS. Αποτέλεσμα αυτού ήταν 33 από τους συναδέλφους να στείλουν επιστολή στον ιδιοκτήτη, ζητώντας την απόλυση της, για να προστατευθεί η υγεία τους. Η εργαζόμενη προσέφυγε στα ελληνικά δικαστήρια και πρωτοδίκως η απόλυση της κρίθηκε παράνομη, αλλά έγινε αποδεκτή η απόλυση της στο Εφετείο, όπου προσέφυγαν ο εργοδότης και οι συνάδελφοι της, γεγονός που επικυρώθηκε και με σχετική απόφαση του Αρείου Πάγου, στις 17 Μαρτίου 2009, με το σκεπτικό ότι “η καταγγελία της σύμβασης της δεν είναι παράνομη, εφόσον δικαιολογείται από το συμφέρον του εργοδότη και την αποκατάσταση της αρμονικής συνεργασίας μεταξύ των εργαζομένων και την ομαλή λειτουργία της εταιρείας”.