“Καμπανάκι κινδύνου” από το Ινστιτούτο Επιστημονικών Ερευνών ΠΙΣ

Την επικίνδυνη τροχιά στην οποία κινειται η Υγεία στην Ελλάδα διαπιστώνει το Ινστιτούτο Επιστημονικών Ερευνων του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου (ΠΙΣ), μέσα σε μόλις 6 μήνες λειτουργίας.

Όπως τονίστηκε σε συνέντευξη τύπου, από τη μια οι τεράστιες ελλείψεις σε υγειονομικο προσωπικό, αναλώσιμα υλικά και ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό και από την άλλη οι εξαντλητικές εφημερίες των νοσοκομειακών γιατρών τοποθετούν καθημερινά εμπόδια στη λειτουργία του δημόσιου συστήματος υγείας.

Την ίδια ώρα, οι γιατροί έχουν δει τις αποδοχές τους να μειώνονται, ενώ οι πάροχοι πληρώνονται με καθυστερήσεις, δυσχεραίνοντας περαιτέρω την κατάσταση.

Όπως αναφέρθηκε, ο προϋπολογισμός του 2017 δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας. Οι δημόσιες δαπάνες Υγείας ανέρχονται στο 5% του ΑΕΠ όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος ειναι 7% και τα όρια ασφαλείας κάθε Συστήματος Υγείας είναι στο 6%.

Η κρατική επιχορήγηση για τον ΕΟΠΥΥ από €526 εκατ. το 2016, μειώθηκε στα €326 εκατ. το 2017. Ακόμη, η κρατική επιχορήγηση από τον τακτικό προϋπολογισμό για τις λειτουργικές δαπάνες των Νοσοκομείων του ΕΣΥ, προβλέπεται στα 1,301 δις ευρώ, ενώ ο προϋπολογισμός του ΕΟΠΥΥ για τα Νοσοκομεία, ανέρχεται στα 888 εκ. ευρώ, για τις ιατρικές επισκέψεις 110 εκ. και για τις διαγνωστικές εξετάσεις Εργαστηρίων – Διαγνωστικών Κέντρων στα 328 εκ. ευρώ.

 Την ίδια ώρα, στο ΕΣΥ ο μέσος όρος ηλικία των ιατρών είναι τα 60 χρόνια. Υπάρχουν 6.500 ελλείψεις σε μόνιμο ιατρικό προσωπικό και είναι επιτακτική ανάγκη ανανέωσης με Επιμελητές Β΄, με αύξηση των προσλήψεων και επιτάχυνση των διαδικασιών κρίσεων.

«Τα όποια βήματα σε προσλήψεις, ιδιαίτερα επικουρικών ιατρών, δεν λύνουν το μεγάλο πρόβλημα λειτουργίας των Νοσοκομείων», τόνισε ο κ. Βλασταράκος.

Παρόλα αυτά, η προσέλευση των ασθενών στα νοσοκομεία, λόγω της έλλειψης ΠΦΥ και της οικονομικής κρίσης, έχει αυξηθεί κατά 70% και οι αυξήσεις των εισαγωγών. Ακόμη, από τα 390 πολυϊατρεία του ΙΚΑ-ΕΟΠΥΥ έχουν μείνει σήμερα 200 μονάδες ΠΕΔΥ και αυτές λειτουργούν υποτυπωδώς, με 2.200 ιατρούς πανελλαδικά, από 5.500 το 2014.  Τρεις χιλιάδες ιατροί είναι απολυμένοι και περίπου 500  έχουν συνταξιοδοτηθεί.

Προτάσεις για τη λειτουργία των Δημοσίων Νοσοκομείων 

1. Διασφάλισης ισότιμης πρόσβασης και παροχής υψηλού επιπέδου υπηρεσιών υγείας σε όλους τους πολίτες.
2. Συζήτηση για το χαρακτήρα της νομικής μορφής ορισμένων Νοσοκομείων (π.χ. «Νομικά Πρόσωπα Μη Κερδοσκοπικού Χαρακτήρα» εποπτευομένων από το κράτος), όπως συμβαίνει στην συντριπτική πλειοψηφία των Νοσοκομείων στην Ε.Ε. (Δημόσια ή Κοινωφελή Ιδρύματα). Τα εργασιακά δικαιώματα των ήδη υπηρετούντων σε αυτά πρέπει να διασφαλιστούν.
3. Πρόβλεψη ειδικής διαδικασίας επιλογής των Διοικήσεων των Νοσοκομείων (ενδεχομένως με ανάμειξη του ΑΣΕΠ), με τεχνοκρατικά κριτήρια και αδιάβλητο τρόπο, καθώς και αποκλεισμό των πολιτικών παρεμβάσεων.
4. Πλήρης μηχανοργάνωση των Νοσοκομείων με λειτουργία ολοκληρωμένων πληροφοριακών συστημάτων συμβατών μεταξύ τους. Δυνατότητα παρακολούθησης της κίνησης των ασθενών σε πραγματικό χρόνο (on line), εφαρμοζομένων διαγνωστικών εξετάσεων, θεραπευτικών πρωτοκόλλων και κοστολόγησης αυτών. Ηλεκτρονικό σύστημα παραγγελίας φαρμάκων, αντιδραστηρίων και λοιπών υλικών και των επιμέρους αναλώσεων αυτών. Υποχρεωτική δημοσίευση ισολογισμών, αποτελεσμάτων χρήσης και λειτουργικών στοιχείων όλων των υπηρεσιών.
5. Ηλεκτρονικός ιατρικός φάκελος όλων των πολιτών που να ενημερώνεται σε όλες τις επαφές του με τις υπηρεσίες του ΕΣΥ και τις δομές του Ιδιωτικού Τομέα με τρόπο που να διασφαλίζονται τα προσωπικά δεδομένα και το ιατρικό απόρρητο.
6. Ολοκλήρωση του Υγειονομικού Χάρτη, με λεπτομερή αποτύπωση των υπαρχουσών δομών, του ανθρώπινου δυναμικού, της υλικοτεχνικής υποδομής σε σχέση με τις ανάγκες του πληθυσμού.
7. Με στόχο τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών, της αποδοτικότητας και την εξοικονόμηση πόρων, όταν κρίνεται σκόπιμο να προχωρούν σε: αναδιάταξη μονάδων υγείας, συνδιοίκηση Νοσοκομείων, συνένωση ομοειδών τμημάτων, μονάδων και εργαστηρίων εντός του ίδιου νοσοκομείου, μετατροπή μικρών (γενικών νοσοκομείων – κέντρων υγείας) σε μονάδες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας ή Βραχείας, Εξειδικευμένης Νοσηλείας ή Ειδικού Σκοπού Μονάδες, που θα είναι λειτουργικά συνδεδεμένες μέσω του Νοσοκομείου Αναφοράς, ίδρυση νέων νοσοκομείων όταν αυτό είναι απαραίτητο (π.χ. νοσοκομείου Παίδων στη Βόρεια Ελλάδα, ορθολογική κατανομή προσωπικού και άλλων πόρων στη βάση λειτουργικών δεικτών
8. Λειτουργία επιλεγμένων νοσοκομείων ως εξειδικευμένων κέντρων αναφοράς σε ειδικά θέματα (πχ καρδιοχειρουργικά, μεταμοσχευτικά, παιδοκαρδιολογικά κλπ).
9. Λειτουργία ειδικών νοσοκομείων περίθαλψης χρονίως πασχόντων, κέντρων αποκατάστασης, κέντρων αντιμετώπισης ασθενών τελικού σταδίου, συνδεδεμένων με ομάδα νοσοκομείων.
10. Συγκρότηση ανεξάρτητων Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) με οργανωτική και διοικητική αυτοτέλεια ανά νοσοκομείο ή ανά ομάδα νοσοκομείων που γειτνιάζουν, με ταυτόχρονη θεσμοθέτηση της εξειδίκευσης της Επείγουσας Ιατρικής. Σταδιακή αλλαγή του Συστήματος Εφημεριών, με στόχο τη λειτουργία των ΤΕΠ των μεγάλων πόλεων καθημερινά σε 24ωρη βάση.
11. Ομοειδής αποζημίωση των νοσοκομείων και των ιδιωτικών κλινικών με βάση τα διεθνώς θεσμοθετημένα DRGs (Diagnostic Related Groups) – Ομοιογενείς Διαγνωστικές Ομάδες, οι οποίες θα επικαιροποιούνται σε ετήσια βάση.
12. Θέσπιση μόνιμης διαδικασίας περιοδικής αξιολόγησης του ιατρικού δυναμικού και των άλλων επαγγελματιών υγείας των Νοσοκομείων, με βάση διεθνώς ισχύοντα πρωτόκολλα αξιολόγησης. Θέσπιση κινήτρων για αύξηση της παραγωγικότητας.
13. Υιοθέτηση του ετήσιου κλινικού προϋπολογισμού ανά τμήμα και ης ευθύνης διαχείρισής του από τους διευθυντές εκάστου τμήματος.
14. Επέκταση του θεσμού της ολοήμερης λειτουργίας των Νοσοκομείων σε διαγνωστικές και επεμβατικές πράξεις και χειρουργεία. Θεσμοθέτηση του δικαιώματος του ασθενή να επιλέγει με διαφανή διαδικασία τον θεράποντα ιατρό του.
15. Σύναψη συμβάσεων των Νοσοκομείων με Ιδιωτικές Ασφαλιστικές Εταιρείες Ελλάδος και εξωτερικού.
16. Παροχή ειδικών κινήτρων (οικονομικά, εξέλιξης κλπ) σε ιατρούς και νοσηλευτές που υπηρετούν σε άγονες και απομακρυσμένες περιοχές.
17. Παροχή στις δομές του ΕΣΥ της δυνατότητας να συνάπτουν ειδικές συμβάσεις με ιδιώτες ιατρούς, μετά από αυστηρή αξιολόγηση και με αμοιβές που θα καθορίζονται από το κράτος, προκειμένου να καλύπτουν επιτακτικές ανάγκες εφόσον το επιβάλουν οι συνθήκες.
18. Θεσμοθέτηση της δυνατότητας πρόσληψης για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και όταν το επιβάλλουν οι περιστάσεις, ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού εις «αναπλήρωσιν» (locum) ελλείποντος (ευρισκομένου σε άδεια, ασθενούντος, συνταξιοδοτηθέντος κλπ) προσωπικού μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας κανονικής πρόσληψης.