Με επιστολή τους προς την υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Νίκη Κεραμέως, οι εκπρόσωποι του Πανελλήνιου Συνδέσμου Πασχόντων από Καρδιοπάθειες επαναφέρουν στο προσκήνιο ένα ζήτημα που αφορά χιλιάδες ασθενείς στην Ελλάδα: την ανάγκη για δικαιότερη μεταχείριση στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα όσων πάσχουν από καρδιαγγειακά νοσήματα. Μέσα από τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία, ο Σύνδεσμος ζητά την άμεση παρέμβαση της Πολιτείας ώστε η εξαγορά πλασματικών ετών να καταστεί εφικτή και προσιτή για τους χρονίως πάσχοντες.

Αιτήματα και αναγκαίες ρυθμίσεις για συνταξιοδοτική δικαιοσύνη

Οι εκπρόσωποι του Συνδέσμου, υπογραμμίζοντας ότι οι καρδιοπαθείς αντιμετωπίζουν διαρκείς σωματικές και ψυχικές επιβαρύνσεις, ζητούν τρεις βασικές παρεμβάσεις:
– Μείωση κατά 20% του κόστους εξαγοράς πλασματικών ετών για όλους τους ασφαλισμένους με τεκμηριωμένη καρδιοπάθεια και αναπηρία ≥67%
– Αύξηση της επιδοτούμενης ασθένειας και ανεργίας από 300 σε 500 ημέρες, δεδομένης της δυσκολίας στη διατήρηση σταθερής εργασίας
– Θεσμική συνάντηση με την υπουργό, ώστε να συζητηθούν ρεαλιστικές και δημοσιονομικά βιώσιμες λύσεις

Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος, ως θεσμικός εκπρόσωπος μιας κοινωνικής ομάδας που αριθμεί πάνω από το 15% του πληθυσμού και αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου παγκοσμίως, τονίζει ότι «η πλήρης συνταξιοδότηση στα 67 έτη για ασθενείς με χρόνιες και εκφυλιστικές παθήσεις είναι πρακτικά δυσβάσταχτη». Στο πλαίσιο αυτό, η πρόταση για προνομιακές ρυθμίσεις στην εξαγορά πλασματικού χρόνου ασφάλισης αποκτά χαρακτήρα κοινωνικής δικαιοσύνης και ανακούφισης.

Εκτενέστερη τεκμηρίωση για τις ανάγκες των καρδιοπαθών ασφαλισμένων

Η επιστολή του Πανελλήνιου Συνδέσμου Πασχόντων από Καρδιοπάθειες υπογραμμίζει με σαφήνεια τις επιβαρύνσεις που αντιμετωπίζουν οι χρονίως ασθενείς λόγω της φύσης των καρδιαγγειακών νοσημάτων, όπως η σωματική κόπωση, η ψυχική επιβάρυνση και η προοδευτική επιδείνωση της υγείας.«Είναι γνωστό ότι η προαναφερθείσα κατηγορία χρονίως πασχόντων και ατόμων με αναπηρία, παρά τις μεγάλες προκλήσεις με τις οποίες έρχεται σε μόνιμη βάση αντιμέτωπη, δεν έχει τύχει, τουλάχιστον μέχρι και σήμερα, της αντίστοιχης προσοχής από την Πολιτεία. Είναι χαρακτηριστικό ότι καμία από τις πολυάριθμες υποομάδες που περιλαμβάνει ο χώρος μας δεν έχει τύχει σε καμία περίπτωση της οιασδήποτε μέριμνας όσον αφορά τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά μας δικαιώματα.» τονίζει χαρακτηριστικά ο Σύνδεσμος.

Επίσης, αναφέρεται στην οικονομική δυσκολία εξαγοράς πλασματικών ετών, ειδικά για τους ασφαλισμένους μετά το 1993, αφού το κόστος μπορεί να φτάσει τα 176 ευρώ τον μήνα, με βάση τον κατώτατο μισθό. Οι εκπρόσωποι σημειώνουν πως η αναπηρική σύνταξη, που συχνά ανέρχεται περίπου στα 400 ευρώ μηνιαίως, δεν αποτελεί ρεαλιστική εναλλακτική για αξιοπρεπή διαβίωση.