Καταγγελία σύμβασης με τον ΕΟΠΥΥ

Του Νεοκλή Θεοδουλίδη. Ορθοπαιδικός Χειρουργός. 

Σε όλους τους φίλους και φίλες γνωστοποιώ ότι μετά από πολλή σκέψη και προβληματισμό διέκοψα την σύμβαση με τον ΕΟΠΥΥ. Η αδυναμία του οργανισμού να πληρώσει έστω λίγα αλλά τακτικά δεν μου επιτρέπει να συνεχίσω τη σύμβαση.

Από το 2012 δυστυχώς πέρασαν σχεδόν 10 υπουργοί που χωρίς σχέδιο, χωρίς καμία διάθεση συνεργασίας, αλλά με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου του τύπου ”αποφαζίζομεν και διατάσσομεν”. Δεν υπήρξε κανένας που να ενδιαφερθεί πραγματικά για να κάνει το σύστημα λειτουργικό (βλέπε ηλεκτρονική συνταγογράφηση) και φιλικό στους γιατρούς και τους ασθενείς.

Οι γιατροί από την αρχή αντιμετωπίστηκαν από τον οργανισμό με καχυποψία, συκοφαντία και διαρκή δυσφήμηση. Μπήκαν περιορισμοί στο τρόπο συνταγογράφησης , στα παραπεμπτικά, στο όριο φαρμάκων ανά ειδικότητα ( από πού και με ποια κριτήρια κανείς δεν είπε ποτέ) με τους ασθενείς να μην καταλαβαίνουν και να διαμαρτύρονται σε εμάς χωρίς να φταίμε, παρά τις εξηγήσεις που δίναμε.

Οι λίγοι γιατροί που παρανόμησαν δεν απομονώθηκαν, ούτε τιμωρήθηκαν. Από την άλλη, οι στρεβλώσεις του συστήματος δεν εννοούσαν να καταλάβουν πχ ένας γιατρός που έβλεπε 200-300 ασθενείς και είχε μόνο ένα φαρμακείο κοντά -γιατί το πλησιέστερο ήταν 80 χιλιόμετρα- ΔΕΝ έκανε κατευθυνόμενη συνταγογράφηση ή σε πόλη που υπήρχε ΕΝΑ διαγνωστικό κέντρο ή φυσιοθεραπευτήριο….

Η διαρκής ασάφεια με τα ραντεβού , οι διαρκείς αλλαγές με αποφάσεις που κοινοποιούνταν μέσα στο Σαββατοκύριακο και μπορεί να είχαν και αναδρομική ισχύ δεν μπορούσαν να γίνουν κατανοητές από τους ασθενείς. Οι πιο πολλοί ακόμα και τώρα δεν έχουν καταλάβει πώς λειτουργεί το σύστημα των ραντεβού. Για τις ακυρώσεις που δεν ειδοποιήθηκε ποτέ το ιατρείο κανένας δεν έκανε κουβέντα για την ευθύνη του ασθενή. Όταν στην Αγγλία η ακύρωση του ραντεβού σημαίνει πέναλτι 2 μηνών προτού επιτραπεί να ξανακλείσεις ραντεβού και πήγα να το εφαρμόσω εδώ ή όταν ζητάς να έχουν το βιβλιάριο μαζί τους πάντα, οι ασθενείς αντέδρασαν… χαμογέλασαν…

To διαρκές άγχος να καταχωρήσεις ηλεκτρονικά μέχρι τα μεσάνυχτα της ίδιας ημέρας τις επισκέψεις /πράξεις δεν άφηνε περιθώριο για καμία καθυστέρηση. Τι κουράγιο έχεις αλήθεια όταν είσαι μπροστά σε έναν υπολογιστή ανυπολόγιστες ώρες; Πόσο διεστραμμένο μπορεί να είναι το μυαλό κάποιου που έφτιαξε το σύστημα και δεν μεταβιβάζει ΑΜΕΣΑ τα στοιχεία του ασθενή που εξετάστηκε στην εφαρμογή για την πληρωμή (e-δαπυ); Γιατί επιτέλους ΤΟΣΗ χαρτούρα;;; Το έχω ξαναπεί. Στη Σερβία ΔΕΝ υπάρχει χαρτί στη συνταγογράφηση. Εμείς δεν είμασταν έτοιμοι για την πρώτη λέξη της τεχνολογίας και μας έφεραν την τελευταία…

Ο κατάλογος με τέτοιες το λιγότερο κουραστικές παρεμβάσεις ατελείωτος. Οι προτάσεις που έγιναν – και γίνονται – από συναδέλφους δεν προχωρούν (γιατί άραγε). Οι υποχρεώσεις όμως προχωρούν και μάλιστα πολύ γρηγορότερα. Ο ΕΟΠΥΥ, το κράτος δηλαδή, εισέβαλε κανονικά στα ιατρεία μας με θράσος και μόνον ζητά ή μάλλον απαιτεί….

Η πλειοψηφία των συναδέλφων, κλινικών και εργαστηριακών, ενώ βλέπει πού βαδίζουν τα πράγματα – με πράξεις του ΕΟΠΥΥ – δεν θέλει να παραδεχτεί ότι τον κοροϊδεύουν και τον εξευτελίζουν. Δυστυχώς το ίδιο το Κράτος έχει περάσει πολύ καλά την νοοτροπία ” έχεις να παίρνεις” και όλοι εφησυχάζουν ότι θα τα… πάρουν. Κάποτε. Ίσως. Μπορεί. Πιθανόν…

Προσωπικά νομίζω ότι ο κύκλος του ΕΟΠΥΥ έχει κλείσει. Ό,τι ήταν να ”προσφέρει” το… πρόσφερε. Ο καθένας μας έχει κάνει τις επιλογές του και θα δει αν αυτές υπήρξαν σωστές ή όχι.

Απλά βλέποντας πώς μας συμπεριφέρεται ο ΕΟΠΥΥ δεν μπορώ να μη θυμηθώ το μύθο του Αισώπου με τα δέντρα και τον ξυλοκόπο, που πήγε μια μέρα και ζήτησε από τα δέντρα να τον αφήσουν να κόψει ένα από αυτά και τον άφησαν. Πήγε μετά ξανά και ξανά… Όταν κατάλαβαν τα δέντρα που απέμειναν το λάθος τους ήταν αργά. Είχαν κοπεί όλα…

Να είστε όλοι καλά, ασθενείς και γιατροί…