Τον κώδωνα του κινδύνου κρούει η Ελληνική Εταιρεία Αντιρευματικού Αγώνα για την έλλειψη της Αmitriptyline που προκαλεί αναχώματα στην αντιμετώπιση της ινομυαλγίας.
Η Ελληνική Εταιρεία Αντιρευματικού Αγώνα (ΕΛ.Ε.ΑΝΑ) επισημαίνει ότι μεταξύ άλλων επιβαρύνει την φαρμακευτική δαπάνη του δημοσίου και των ασθενών.

Σε επιστολή της προς τον πρόεδρο του ΕΟΦ, Δημήτρη Φιλίππου, τον πρόεδρο του ΙΦΕΤ, Διονύση Γιαλούρη και τον υπουργό Υγείας, Βασίλη Κικίλια, η Ελληνική Εταιρεία Αντιρευματικού Αγώνα εκπέμπει σήμα κινδύνου για την καθολική έλλειψη από την αγορά του φαρμάκου Amitriptyline για την ινομυαλγία.

Η πρόεδρος της ΕΛ.Ε.ΑΝΑ, Αθανασία Παππά αναφέρει στην επιστολή ότι εξαιτίας της καθολικής έλλειψης της amitriptyline, «oι περισσότεροι ασθενείς έχουν μείνει χωρίς θεραπεία αυτό το διάστημα ή αναγκάζονται να λαμβάνουν συνδυασμό φαρμάκων με Amitriptyline (πχ Minitran : Amitriptyline + Perphenazine), με αποτέλεσμα να εκτίθενται  σε δραστικές ουσίες, οι οποίες είναι μη χρήσιμες ή/και επιβλαβείς για τη νόσο τους (Perphenazine)».

Η κ. Παππά υποστηρίζει χαρακτηριστικά ότι «η έλλειψη της Αmitriptyline  δυσχεραίνει σημαντικά την αντιμετώπιση της ινομυαλγίας, ενώ ταυτόχρονα είναι βέβαιο ότι επιβαρύνει την φαρμακευτική δαπάνη του δημοσίου και των ασθενών».

Υπενθυμίζεται ότι «η ινομυαλγία είναι ένα ρευματικό νόσημα με σοβαρού βαθμού χρόνια διάχυτα μυϊκά άλγη, σε συνδυασμό με άλλα συμπτώματα (διαταραχές ύπνου, εντέρου, κεφαλαλγίες, γνωσιακές διαταραχές, κ.ά.)».

Επιπρόσθετα, στην κατεύθυνση εξεύρεσης λύσης η ΕΛ.Ε.ΑΝΑ προσθέτει ότι θα πρέει να κινηθούν οι διαδικασίες προμήθειας του Amitriptyline (saroten, stelminal), καθώς είναι «ένα φάρμακο πολύ χαμηλού κόστους, θεωρείται παγκοσμίως ένα από τα αποτελεσματικά φάρμακα πρώτης γραμμής για την ινομυαλγία, η οποία είναι εξαιρετικά ανθεκτική στην φαρμακοθεραπεία».

Από την ΕΛ.Ε.ΑΝΑ σημειώνεται ότι «η φαρμακευτική αντιμετώπιση της διαταραχής αυτής του χρόνιου πόνου παραμένει ιδιαζόντως περιορισμένη σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες των επιστημονικών ιδρυμάτων FDA & EMA δηλαδή υπάρχουν λίγες επιλογές ψυχοφαρμάκων».

Επιπλέον, η προσωρινή λύση δεν μπορεί να εξακολουθήσει αφού «η καθημερινή κλινική πράξη, και η αποτελεσματικότητα αυτών των λίγων φαρμάκων κρίνεται πτωχή έως μέτρια» σύμφωνα με την ΕΛ.Ε.ΑΝΑ.