“Και κερατάς και δαρμένος”…

Τραγικές ιστορίες εξελίσσονται σε όλες τις πόλεις της χώρας που δεν έχουν ιατροδικαστή.

Το πλέον πρόσφατο περιστατικό που είδε το φως της δημοσιότητας αφορά στη Μεσσηνία, όπου οι οικείοι του θανόντα αναγκάστηκαν να περιμένουν αρκετές ημέρες για να προχωρήσουν στην ταφή, καθώς η σορός έπρεπε να μεταφερθεί στην Κόρινθο αφού πλέον δεν υπάρχει ιατροδικαστής ούτε στο νοσοκομείο της Καλαμάτας.

Η Ελληνική Ιατροδικαστική Εταιρία (ΕΙΕ) γίνεται συχνά αποδέκτης παραπόνων και καταγγελιών από συγγενείς θανόντων όσο και θύματα, σχετικά με τις δραματικές καταστάσεις με τις οποίες έρχονται αντιμέτωποι, οι οποίες κοστίζουν σε πόνο αλλά και χρήματα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι σε περιπτώσεις όπως και στην προαναφερθείσα, οι συγγενείς καταβάλουν ιδιαίτερα σημαντικά ποσά για τη μεταφορά της σορού, τη στιγμή που οι ιατροδικαστικές πράξεις από δημόσιους λειτουργούς είναι δωρεάν.

«Στο παρελθόν αντίστοιχα περιστατικά μας έχουν αναφερθεί από πολλές μεγάλες πόλεις (όπως το Αγρίνιο, η Χαλκίδα, ο Βόλος, η Καβάλα κ.ά) και νησιά της χώρας όπου σοροί μεταφέρονται εκατοντάδες χιλιόμετρα για να υποβληθούν στην απαραίτητη ιατροδικαστική διερεύνηση, με σοβαρή ψυχική και οικονομική επιβάρυνση για τους συγγενείς των θανόντων» αναφέρει ο Πρόεδρος της ΕΙΕ, Γρηγόρης Λέων.

Ακόμη πιο βάρβαρες είναι οι περιγραφές θυμάτων – ζώντων. Ενδεικτικές είναι οι περιπτώσεις βιασμένων γυναικών που αναγκάζονται να κάνουν ολόκληρο ταξίδι αμέσως μετά το βιασμό, χωρίς να έχουν πλυθεί, καθώς πρέπει να μεταφέρουν στον ιατροδικαστή όλα τα στοιχεία. Επίσης, έχουν καταγραφεί αντίστοιχες ιστορίες και σε περιπτώσεις ξυλοδαρμού, όπου ο θύμα καλείται να κάνει σημαντικά έξοδα για να μεταφερθεί σε άλλη πόλη ώστε να μπορέσει να καταγράψει τις βλάβες που υπέστη και να δικαιωθεί.

«Είναι καιρός η πολιτεία και ειδικά το Υπουργείο Υγείας να δώσει μία λύση στο πρόβλημα. Μιλάμε για ελάχιστες θέσεις ιατροδικαστών, ειδικά στην ελληνική περιφέρεια. Είναι νομίζω εύκολα αντιληπτό ότι η ύπαρξη ενός ιατροδικαστή σε κάθε νομό είναι επιτακτική ανάγκη. Κανείς πλέον πολίτης δεν μπορεί να επιβαρύνεται με μεγάλα ποσά και επιπλέον πόνο για ένα αναφαίρετο δικαίωμά του» τονίζει ο κ. Λέων.