Κλινικές μελέτες: Που καταλήγει ο δημόσιος διάλογος;

Το πλεονέκτημα της σπάνιας πρόσβασης σε καινοτόμα φάρμακα για ασθενείς με σοβαρές παθήσεις υπογράμμισε στην ομιλία στο 4ο Clinical Research Conference της η Δρ. Βαρβάρα Μπαρούτσου, Chief Scientific Officer, Novartis (Hellas).

«Μέσω των κλινικών μελετών περίπου 5.000 ασθενείς στην Ελλάδα έχουν πρόσβαση σε καινοτόμα φάρμακα, ιδιαίτερα για σοβαρά, χρόνια ή και σπάνια νοσήματα όπου υπάρχουν ακάλυπτες ιατρικές ανάγκες», ανέφερε η κ. Μπαρούτσου, κάνοντας λόγο για πολλαπλά οφέλη, που «αποτυπώνονται για τους ασθενείς, το ΕΣΥ, τους ερευνητές, τους νέους επιστήμονες, τα Νοσοκομεία, τις Αρχές Υγείας αλλά και για την εξοικονόμηση φαρμακευτικής και υγειονομικής δαπάνης».

Στην Ελλάδα «βρίσκονται προς έγκριση 217 νέες μελέτες οι οποίες προέρχονται κατά 67% από τη βιομηχανία και 33% από ακαδημαϊκές πρωτοβουλίες, σε εξέλιξη βρίσκονται 1.800 κλινικές μελέτες ενώ το 2014 εγκρίθηκαν 146 μελέτες και 595 τροποποιήσεις». Το παράδοξο στην Ελλάδα όπως ανέφερε είναι ότι «ενώ έχουμε επιστημονική παραγωγικότητα και βρισκόμαστε στη 18η θέση, παρόλα αυτά επενδύουμε μόνο το 0,5% του ΑΕΠ, ίσως γιατί δεν έχουμε κουλτούρα ανταγωνιστικότητας, ενώ θα μπορούσαμε με βάση τον πληθυσμό μας να διεκδικήσουμε επενδύσεις €2 δισ. σε σχέση με τα €35 δισ. που επενδύει η Ευρώπη».
Η κα Μπαρούτσου επίσης ανέφερε ότι μία Κλινική Μελέτη συνεπάγεται 3,5 θέσεις ερευνητικού προσωπικού ανά κλινικό κέντρο της μελέτης, αποτελεί άμεση επένδυση της τάξης των €250.000 και αποφέρει έμμεσα οφέλη από δωρεάν φάρμακα & εξετάσεις περίπου €230.000, ενώ αποδίδει €50.000 ανά Νοσοκομείο και ΥΠΕ και €13.200 στον ΕΟΦ.

«Οι προτάσεις προς την Πολιτεία επικεντρώνονται στην αναγκαιότητα συγκρότησης ενός κεντρικού μηχανισμού συντονισμού & εποπτείας των Κλινικών Μελετών στο Υπουργείο Υγείας, και υιοθέτηση ενός σύγχρονου και σταθερού πλαισίου διεξαγωγής κλινικών μελετών, μέσω της κατάρτισης εθνικού σχεδίου δράσης και οδικού χάρτη έως το 2020» σημείωσε η κ. Μπαρότσου, συμπληρώνοντας πως «είναι απαραίτητη η βελτίωση του θεσμικού πλαισίου, η ευαισθητοποίηση και συντονισμός όλου του εμπλεκομένου διοικητικού προσωπικού, η στελέχωση της Εθνικής Επιτροπής Δεοντολογία, η περαιτέρω ενίσχυση του Ε.Ο.Φ., τα αναπτυξιακά &φορολογικά κίνητρα για την Φαρμακευτική Βιομηχανία, η σύνδεση ανάπτυξης και βιωσιμότητας του ΕΣΥ με την Κλινική Έρευνα».