«Λάστιχο» η Εξωνοσοκομειακή Φαρμακευτική Δαπάνη

Τη «λύση» της εξωνοσοκομειακής φαρμακευτικής δαπάνης φέρεται να επέλεξε για ακόμη μια φορά η Αριστοτέλους για να καλύψει τις ανάγκες της φαρμακευτικής περίθαλψης των πολιτών, προκαλώντας μια σειρά ερωτημάτων.

Υπάρχει, άλλωστε, και το «μαξιλάρι» του claw back…

Σύμφωνα με πληροφορίες του Virus, η φαρμακευτική περίθαλψη των απόρων θα ενταχθεί στο 1,945 δισ. ευρώ, την ώρα που το Υπουργείο Υγείας φέρεται να έχει αναγνωρίσει την ανάγκη για εξορθολογισμό της.

Υπολογίζεται πως οι ανασφάλιστοι στη χώρα μας ανέρχονται σε περίπου 2,2 εκατομμύρια. Εξ ‘αυτών ένα 8% είναι οι άποροι, εκείνοι δηλαδή που δικαιούνται φάρμακα χωρίς συμμετοχή και δεν θα καταβάλουν και το 1 ευρώ ανά συνταγή. Πρόκειται, λοιπόν με σχεδόν 200 χιλιάδες συνανθρώπους μας που θα «ανασάνουν», γλυτώνοντας τα ποσά που κατέβαλαν για τη συμμετοχή τους, αλλά και το 1 ευρώ παραπάνω, ανά συνταγή (εδώ).

Το κόστος για την κάλυψη της φαρμακευτικής τους δαπάνης υπολιγίζεται σε περίπου 30 εκατ. ευρώ. Είναι το ποσό που είχε αναφέρει ο κ. Ξανθός τον Απρίλιο, στη συνέντευξη τύπου, όπου ανακοινώθηκαν για πρώτη φορά τα σχέδια της Αριστοτέλους για ιατροφαρμακευτική κάλυψη των ανασφάλιστων (εδώ).

Αυτά τα χρήματα καλύπτονται έως την 1^η Αυγούστου, όταν και θα αλλάξει η διαδικασία, από τον προϋπολογισμών των νοσοκομείων. Τώρα, περνούν στον ΕΟΠΥΥ και εντάσσονται στην εξωνοσοκομειακή δαπάνη.

Πρόκειται, όμως, για μια ιδιαίτερα ασφυκτική φαρμακευτική δαπάνη, όπως έχει παραδεχθεί και η ηγεσία της Αριστοτέλους.

Οι εκκλήσεις της φαρμακοβιομηχανίας για εξαίρεση από το 1,945 δισ. ευρώ των εμβολίων και των παραγώγων αίματος όχι μόνο δεν εισακούστηκαν, αλλά σε αυτό το στενό πλαίσιο εντάσσονται πλέον και τα 30 εκατ. ευρώ της δαπάνης των απόρων.

Η προσθήκη αυτή έρχεται μάλιστα σε μια στιγμή όπου η Φαρμακευτική Δαπάνη στο σύνολο της φαίνεται να έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο, με την υπέρβαση να έχει αγγίξει το 1^ο εξάμηνο τα 210 με 220 εκατ. ευρώ (εδώ).

Βέβαια, ο κ. Ξανθός δεν έχει ανοικτά μιλήσει για προσπάθειες αύξησης της φαρμακευτικής δαπάνης. Αντιθέτως, στην πρόσφατη συνάντηση με τον ΣΦΕΕ και την ΠΕΦ μίλησε για αλλαγές για τη μείωση της και τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του πλαισίου παροχής φαρμακευτικής φροντίδας, «κυρίως μέσω του ελέγχου του όγκου της ζήτησης και του εξορθολογισμού του συστήματος τιμολόγησης και αποζημίωσης». Υπογράμμισε, δε, και τη σημασία της συνταγογράφησης στην πορεία των δαπανών (εδώ).

Οπότε, τυχόν ερωτήματα για πιθανή αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης, μετά την προσθήκη του νέου κονδυλίου μάλλον εκφράζουν ευσεβείς πόθους.

Άλλωστε, η πρόθεση της Αριστοτέλους ήταν εξαρχής η ένταξη της δαπάνης των ανασφαλίστων στον κλειστό προϋπολογισμό του ΕΟΠΥΥ για τα φάρμακα.

Σε κοινή επιστολή του ΣΦΕΕ και της ΠΕΦ στον Ανδρέα Ξανθό στα τέλη Απριλίου είχαν προειδοποιήσει πως η ένταξη μιας τέτοιας δαπάνης «στον ήδη ανεπαρκή κλειστό προϋπολογισμό για φάρμακα, αποτελεί λανθασμένη επιλογή» (εδώ).

Αλλά, όπως φαίνεται, η Αριστοτέλους, ζυγίζοντας την κατάσταση, έκρινε πως άλλος δρόμος δεν υπάρχει, παρά το «μαξιλάρι» του claw back.

Εύλογα, όμως, μπορεί κάποιος να αναρωτηθεί κατά πόσον το Υπουργείο Υγείας ετοιμάζει τα αντισταθμιστικά μέτρα, στα οποία αναφέρθηκε ο κ. Ξανθός στη συνάντηση με τη Φαρμακοβιομηχανία.

Οι εταιρίες, επίσης, μιλούν πρωτίστως για την ανάγκη ελέγχου της δαπάνης, ειδικά μέσω της συνταγογράφησης.

Άραγε, το Νομοσχέδιο, με αντικείμενο θέματα Φαρμάκου και ανταγωνισμού, που προανήγγειλε στους Φαρμακοποιούς ο Ανδρέας Ξανθός και το οποίο αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή το Σεπτέμβριο (εδώ), θα περιλαμβάνει τέτοιου είδους μέτρα;