Με καθυστέρηση έτους η πρόσβαση σε ογκολογικές θεραπείες σε χώρες της Ευρώπης

Μελέτη που παρουσιάστηκε στο ESMO 2018 έδειξε μεγάλες διαφορές μεταξύ χωρών, στο χρόνο απόφασης αποζημίωσης νέων ογκολογικών θεραπειών.

Ειδικότερα, σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες, απαιτείται ακόμη και διπλάσιος χρόνος για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης της θεραπείας για ένταξη στο σύστημα αποζημίωσης, μετά την έγκριση από τον ΕΜΑ. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ο μέσος χρόνος απόφασης μπορεί να ξεπερνά και το ένα έτος.

«Χωρίς έγκαιρες αποφάσεις αποζημίωσης, βασισμένες σε σωστή αξιολόγηση της σχέσης κόστους-αποτελεσματικότητας των νέων θεραπειών, ασθενείς μπορεί να στερούνται φάρμακα που πιθανώς θα τους αλλάξουν τη ζωή», σημείωσε ένας εκ τους συγγραφείς της μελέτης Dr Kerstin Vokinger, ερευνητής στο  Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Ζυρίχης και συνεργαζόμενος ερευνητής με την Ιατρική Σχολή του Harvard.

Μετά την έγκριση μιας νέας θεραπείας από τον ΕΜΑ, πολλές χώρες αξιολογούν το όφελος της και τη σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας μέσα από μια διαδικασία αξιολόγησης της τεχνολογίας υγείας, γνωστό και ως ΗΤΑ, για να αποφασιστεί αν θα ενταχθεί στο σύστημα αποζημίωσης. Στη χώρα μας, θυμίζουμε, η αρμόδια Επιτροπή HTA πασχίζει να προχωρήσει με τις διαδικασίες αξιολόγησης, καθώς φέρεται να προσπαθεί να ξεπεράσει τις «παιδικές ιώσεις»…

Οι ερευνητές, λοιπόν, εντόπισαν όλα τα νέα ογκολογικά φάρμακα για συμπαγείς όγκους, που εγκρίθηκαν από τον ΕΜΑ την περίοδο μεταξύ Ιανουαρίου 2007 και Δεκεμβρίου 2016. Στη συνέχεια κατέγραψαν το χρόνο που μεσολάβησε μεταξύ της έγκρισης και των αποφάσεων HTA από τις αρμόδιες υγειονομικές αρχές σε 4 ευρωπαϊκές χώρες και συγκεκριμένα στην Αγγλία, τη Γαλλία, τη Γερμανία και τη Σκωτία.

Τα αποτελέσματα για 47 φάρμακα, που εγκρίθηκαν για ενδείξεις 77 συμπαγών όγκων αποκάλυψαν ότι ο μέσος χρόνος μεταξύ έγκρισης ΕΜΑ και απόφασης αποζημίωσης ήταν 2 με 3 φορές μεγαλύτερος στην Αγγλία (405 μέρες) και τη Σκωτία (384 μέρες) σε σύγκριση με τη Γερμανία (209 μέρες) και τη Γαλλία (118 μέρες).

Κατά τη Dr Kerstin Vokinger, ερευνήτρια στην Ιατρική Σχολή του Harvard και μια εκ των συγγραφέων της μελέτη, ο χρόνος που απαιτείται για την απόφαση ένταξης στο σύστημα αποζημίωσης παραμένει εθνική ευθύνη. Εξαρτάται όμως από τους πόρους που επενδύονται στη διαδικασία.

«Στο μελάνωμα θρηνούμε τις ζωές που χάθηκαν λόγω της καθυστερημένης και ασυνεπούς εισαγωγής εγκεκριμένων καινοτόμων θεραπειών. Είναι ευθύνη του κάθε κράτους να διασφαλίζει επαρκούς διοικητικούς πόρους έτσι ώστε η διαδικασία HTA και αποζημίωσης, που έχει ως στόχο το όφελος της κοινωνίας, να μην καταλήξει να προκαλεί ζημιά στους πολίτες. Χρειαζόμαστε, επιπλέον, πιο ρεαλιστικές προσεγγίσεις για να αντιμετωπιστεί η αβεβαιότητα. Το να αφήνουμε ασθενείς  να πεθάνουν ενώ περιμένουμε να ωριμάσουν τα δεδομένα δεν είναι η πολιτισμένη επιλογή», δήλωσε η Dr Bettina Ryll, ιδρυτής του Ευρωπαϊκού Δικτύου Ασθενών με Μελάνωμα και επικεφαλής της Ομάδας Εργασίας Εκπροσώπων Ασθενών του ESMO.  Η μελέτη αναμένεται να επεκταθεί.