Μελέτη για  BA.2.12.1, BA.4 και ΒΑ.5 : Αυξημένη ικανότητα ανοσολογικής διαφυγής

Μελέτη κατέδειξε σημαντική ικανότητα ανοσολογικής διαφυγής από τα υποστελέχη ΒΑ.4 και ΒΑ.5 που σημαίνει ότι ενδεχομένως μεταδίδονται ακόμα και σε εμβολιασμένους αλλά και σε όσους έχουν προηγουμένως νοσήσει από άλλα υποστελέχη του Όμικρον.

Τα στοιχεία δημοσιεύθηκαν από την Prerna Arora και συνεργάτες της στο Τhe Lancet Infectious Diseases (doi:10.1016/S1473-3099(22)00422-4). Η μελέτη  διεξήχθη στο Gottingen της Γερμανίας. Στόχος τωνν ερευνητών ήταν να διερευνήσουν τα εξουδετερωτικά αντισώματα έναντι των υποστελεχών ΒΑ.2.12.1 και ΒΑ.4/ΒΑ.5 μετά τη χορήγηση μονοκλωνικών αντισωμάτων και τα αντισώματα που προκλήθηκαν μετά τον εμβολιασμό έναντι του SARS-CoV-2 ή από νόσηση COVID-19.

Οι ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, Γιάννης Ντάνασης, Ροδάνθη Ελένη Συρίγου, Πάνος Μαλανδράκης, και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) .

Για τους σκοπούς της έρευνας οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν μόρια που έφεραν ως πρωτεΐνη ακίδα είτε την Β.1 (που βρέθηκε στο πρώτο στάδιο της πανδημίας), είτε την ΒΑ.1 ή ΒΑ.2. Συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε πως όλα τα υποστελέχη του Όμικρον διέφυγαν της εξουδετέρωσης από 6 στα 10 αντισώματα έναντι του SARS–CoV-2, αν και παρατηρήθηκαν διαφορές σε κάποια υποστελέχη.

 Αντίσωμα σοτροβιμάμπη

Παρά το γεγονός ότι ήταν αποτελεσματικό στην εξουδετέρωση του ΒΑ.1, έδειξε εμφανή μείωση της ικανότητας εξουδετέρωσης των ΒΑ.2, ΒΑ.2.12.1 και του ΒΑ.4/ΒΑ.5 υποστελεχών σε σύγκριση με την ικανότητα εξουδετέρωσης του ΒΑ.1.

Αντίσωμα σιλγκαβιμάμπη

Έδειξε  ικανοποιητική δραστηριότητα έναντι όλων των υποστελεχών εκτός από το ΒΑ.1.

ΤΟ S2H97

Είχε  παρόμοια αποτελεσματικότητα έναντι όλων των υποστελεχών αλλά χρειάστηκε να βρίσκεται σε υψηλές συγκεντρώσεις για να επιτύχει την εξουδετέρωση τους.

Η  βεβτελοβιμάμπη (LY–CoV1404)

Εξουδετέρωσε όλα τα υποστελέχη που εξετάστηκαν σε συμφωνία με τα αποτελέσματα που ανευρεθήκαν για τα υποστελέχη ΒΑ.1 και ΒΑ.2.

Ακολούθως, οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα που αφορούσαν την εξουδετέρωση του ΒΑ.2.12.2 και του ΒΑ.4/ΒΑ.5 από το πλάσμα 10 ανεμβολίαστων ατόμων (ηλικίας μεταξύ 20-71 ετών, 5 άνδρες και 5 γυναίκες) οι οποίοι νόσησαν με ήπια λοίμωξη από το Μάρτιο έως το Μάϊο του 2022, όταν τα υποστελέχη ΒΑ.1 και ΒΑ.2 επικρατούσαν στην Γερμανία. Προέκυψε:

• η εξουδετέρωση του υποστελέχους ΒΑ.1 ήταν 2.9 φορές πιο αποτελεσματική συγκριτικά με το υποστέλεχος Β.1,
• η εξουδετέρωση του υποστελέχους ΒΑ.2 ήταν 2 φορές ισχυρότερη από το Β.1, το οποίο ανέδειξε ότι ο πληθυσμός είχε μολυνθεί κυρίως από το στέλεχος ΒΑ.2.
• εξουδετέρωση του ΒΑ.2.12.1 ήταν παρόμοια με αυτή του ΒΑ.2,
• η εξουδετέρωση του ΒΑ.4/ΒΑ.5 ήταν σημαντικά μειωμένη σε σχέση με αυτή των ΒΑ.2 και ΒΑ.2.12.1 (μόλις 1.6 φορές μεγαλύτερη συγκριτικά με το Β.1).

Ένα σημαντικό εύρημα της μελέτης είναι η διαφυγή της εξουδετέρωσης από τα υποστελέχη του Όμικρον στους τριπλά εμβολιασμένους με το BNT162b2 (Pfizer-BioNTech). Παρατηρήθηκε ότι :

• τα υποστελέχη ΒΑ.1 και ΒΑ.2 διέφυγαν της εξουδετέρωσης από αντισώματα που δημιουργήθηκαν μετά από τον τριπλό εμβολιασμό με το εμβόλιο BNT162b2 (4,3 και 4,2 φορές μειωμένη ικανότητα εξουδετέρωσης συγκριτικά με το Β.1, αντίστοιχα).
• Τα υποστελέχη ΒΑ.2.12.1 και κυρίως τα ΒΑ.4/ΒΑ.5 διέφυγαν ακόμα αποτελεσματικότερα την εξουδετέρωση από τα αντισώματα μετά τον τριπλό εμβολιασμό (6,1 και 8,1 φορές μειωμένη ικανότητα εξουδετέρωσης συγκριτικά με το Β.1, αντίστοιχα).
• Σχεδόν αντίστοιχα αποτελέσματα παρατηρήθηκαν και στους συμμετέχοντες που είχαν εμβολιαστεί τριπλά με το εμβόλιο BNT162b2 και είχαν νοσήσει ακολούθως από τα υποστελέχη ΒΑ.1 ή ΒΑ.2.

Οι ερευνητές κατέληξαν  ότι η βεβτελοβιμάμπη θα μπορούσε να αποτελέσει ένα πολύ αποτελεσματικό αντιικό φάρμακο έναντι του στελέχους Όμικρον, πιθανώς επειδή το συγκεκριμένο μονοκλωνικό αντίσωμα αναγνωρίζει ένα διατηρημένο αντιγονικό επίτοπο ακόμα και στα υποστελέχη του Όμικρον.