Μια κοιλιά γεμάτη συναισθήματα

Η εγκυμοσύνη είναι μια ιδιαίτερη περίοδος για μια γυναίκα, αλλά και για το κοντινό της περιβάλλον. Συναισθήματα, αλλαγές στις σχέσεις και στους ρόλους σε μία σημαντική φάση της γυναίκας που αξίζουν ιδιαίτερης προσοχής.

Της Μαριάννας Δραγασάκη, Ψυχοθεραπεύτριας – ειδικευμένης στο ψυχόδραμα

Η εγκυμοσύνη είναι μια ιδιαίτερη περίοδος για μια γυναίκα, αλλά και για το κοντινό της περιβάλλον. Υπάρχουν τόσα πολλά που βιώνει κατά τη διάρκεια αυτών των εννέα μηνών, τα οποία αξίζουν ιδιαίτερης προσοχής. Υπάρχει μια άποψη κοινά αποδεκτή, πως η εγκυμοσύνη είναι μια πολύ ευχάριστη περίοδος και όντως αυτό μπορεί να συμβαίνει, χωρίς να σημαίνει όμως πως δεν υπάρχουν στιγμές δύσκολες.

Πολλές γυναίκες αναμένουν και επιδιώκουν αυτή τη στιγμή, το ίδιο και οι σύντροφοί τους, όταν όμως επιβεβαιωθεί η εγκυμοσύνη, εκτός από την χαρά, αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους και άλλα συναισθήματα, όπως, ο φόβος, η αγωνία, η αμφισβήτηση.Μπορεί τα δύο μέλη του ζευγαριού να βιώνουν διαφορετικά συναισθήματα και αυτό να προκαλέσει κάποια ένταση ή θυμό μεταξύ τους.

Υπάρχουν εγκυμοσύνες εύκολες, αλλά και δύσκολες, όπου η έγκυος χρειάζεται να περάσει μεγάλη περίοδο στο κρεβάτι ή να έχει ναυτίες και εμετούς. Αυτό μπορεί να προκαλέσει την απομάκρυνσή της από την εργασία, την παύση της ερωτικής της ζωής με το σύντροφό της και πολλές ακόμη αλλαγές, που την κάνουν να αισθάνεται «άρρωστη» και να μη μπορεί να βιώσει χαρά. Η υποστήριξη εκείνη τη στιγμή είναι απαραίτητη, αλλά και η απελευθέρωση του να μπορέσει να εκφράσει όλα όσα νοιώθει, ακόμη τον θυμό και την απογοήτευση που της προκαλεί αυτή η εγκυμοσύνη με τις τόσο μεγάλες και ξαφνικές αλλαγές που έφερε στη ζωή της. Το ίδιο ισχύει και για τον σύντροφό της, ο οποίος μπορεί να μη ξέρει πώς να συμπεριφερθεί, να φοβάται ή να δυσκολεύεται και ο ίδιος πρακτικά και συναισθηματικά. Η υποστήριξη είναι σημαντική και για τα δύο μέλη του ζευγαριού.

Αρχικά η μητέρα και το έμβρυο έχουν μια σχέση από απόσταση, μιας και δεν αισθάνεται το μωρό, παρά μόνο το φαντάζεται και το βλέπει κατά τη διάρκεια του υπερηχογραφήματος. Είναι σημαντικό κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης η έγκυος να συμπεριλαμβάνει και τον σύντροφό της στις διαδικασίες, ώστε μαζί να βιώνουν όλη τη χαρά και την αγωνία αυτής της διαδικασίας. Το να ζητά να είναι παρών και εκείνος ανοίγει ένα δρόμο, όπου μαζί από την αρχή προετοιμάζονται για να γίνουν γονείς.

Όσο περνά ο χρόνος η έγκυος αισθάνεται το έμβρυο και έτσι η σύνδεσή τους αρχίζει να μεγαλώνει και να δυναμώνει. Το ίδιο ισχύει και για τον πατέρα, ο οποίος μπορεί να βιώσει την κινητικότητα και την ύπαρξη του μωρού. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης υπάρχει η δυνατότητα να γίνουν πολλές εξετάσεις με στόχο να επιβεβαιωθεί η υγιής ανάπτυξη του εμβρύου και να αποφευχθούν γενετικές και άλλες ανωμαλίες. Υπάρχουν και σε αυτή την περίοδο στιγμές που το ζευγάρι μπορεί να χρειασθεί υποστήριξη, διότι θα χρειαστεί να πάρει σημαντικές αποφάσεις (διακοπή κύησης, κ.ά.), οι οποίες θα προκαλέσουν πολλά συναισθήματα.

Σε τέτοιες στιγμές, ο καθένας βιώνει τον πόνο και την αγωνία με το δικό του τρόπο, κάτι που χρειάζεται να θυμόμαστε και δείχνουμε τον απαραίτητο σεβασμό. Ένα συχνό φαινόμενο είναι να απομακρύνεται το ζευγάρι, ενώ αυτό που χρειάζεται περισσότερο είναι να μπορεί ο καθένας να εκφραστεί με τον τρόπο του και να αισθανθεί χωρίς ντροπή όσα βιώνει.

Η χαρά και η λαχτάρα αυξάνονται, ειδικά προς το τέλος της εγκυμοσύνης, αφού οι περισσότερες εξετάσεις έχουν ολοκληρωθεί και είναι φυσιολογικές. Η προετοιμασία του δωματίου, η αγορά όλου του απαραίτητου εξοπλισμού, είναι και ένας τρόπος να συνδεθεί το ζευγάρι με τον ερχομό του νέου μέλους. Όνειρα, φαντασία, χρώματα, ποιο θα είναι το όνομα και τόσα άλλα κατακλύζουν τους γονείς τις τελευταίες εβδομάδες.

Σε αυτή την περίοδο, επίσης, η ένταση μπορεί να είναι μεγάλη μιας και φτάνει στο τέλος η εγκυμοσύνη και ξεκινά ένα νέο ταξίδι, στη χώρα της οικογένειας. Μη ξεχνάμε πως ο κάθε ένας μελλοντικός γονιός, ήταν κάποτε παιδί και έχει τόσα βιώματα, απωθημένα, θαμμένα συναισθήματα που με τον ερχομό του δικού του παιδιού ξεπηδούν διαρκώς μπροστά του.

Σε κάθε βήμα αυτού του ταξιδιού οι μελλοντικοί γονείς βιώνουν πολλά συναισθήματα, παράλληλα με όσα άλλα μπορεί να συμβαίνουν στην καθημερινότητά τους. Αυτούς τους εννέα μήνες μπορεί να συμβούν ευχάριστα και δυσάρεστα γεγονότα και εκείνοι καλούνται να τα διαχειριστούν. Στους ρόλους που έχουμε καθημερινά (σύζυγος, εργαζόμενος, αδερφός) προστίθεται και αυτός του γονιού, το οποίο είναι μια μεγάλη αλλαγή.

Ο σεβασμός σε όσα νοιώθουμε, η έκφρασή τους, η αναζήτηση βοήθειας από ειδικούς, αλλά και η κοντινότητα και η φροντίδα που μπορούμε να βιώσουμε από αγαπημένα μας πρόσωπα εκείνες τις στιγμές μπορεί να λειτουργήσουν ανακουφιστικά και υποστηρικτικά στο νέο ταξίδι που ξεκινάμε.

Πηγή: psychologynow.gr