Νέα απογοητευτικά δεδομένα για το βρετανικό ΕΣΥ

Το βρετανικό ΕΣΥ συνεχίζει να μην μπορεί να ικανοποιήσει την αυξημένη ζήτηση. Νέα έρευνα αξιολόγησης που αφορά το 2016 δείχνει ότι η απόδοσή του συνεχίζει να μειώνεται σε σχέση με το 2015 και το χρηματοδοτικό του μέλλον εμφανίζεται δυσοίωνο.

Είναι ενδεικτικό ότι στο βασικό δείκτη ποιότητας επειγόντων περιστατικών, δηλαδή, τον αριθμό ασθενών που εξυπηρετήθηκαν μέσα σε 4 ώρες, η απόδοση ήταν τραγική: 2,5 εκατ. ασθενείς περίμεναν πάνω από 4 ώρες, έναντι περίπου 1,8 εκατ. το 2015!

Επίσης, ο περασμένος Μάρτιος ήταν ο 13^ος συνεχόμενος μήνας, που το σύστημα αποτυγχάνει να εκπληρώσει έναν ακόμη βασικό δείκτη: παραπομπή ασθενών για θεραπεία εντός 18 εβδομάδων. Ο στόχος εδώ είναι αυτό να μην συμβαίνει για λιγότερο από το 8% των ασθενών.

Ανησυχητικό είναι επιπλέον ότι δεν επιτυγχάνεται ένας βασικός στόχος για τη θεραπεία ασθενών με καρκίνο. Εδώ ο δείκτης προβλέπει το ποσοστό των ασθενών που δεν λαμβάνουν θεραπεία εντός 62 ημερών από την παραπομπή του οικογενειακού τους γιατρού να μην ξεπερνά το 15%. Στο σημείο αυτό το ποσοστό είναι στο 19% – το χειρότερο από από τη στιγμή που άρχισε η καταγραφή των δεδομένων.

Από την άλλη, πάντως, τα δεδομένα δείχνουν ότι έχει αυξηθεί σημαντικά και η ζήτηση υπηρεσιών. Π.χ. όσον αφορά τον καρκίνο, μπορεί ο στόχος να μην επιτεύχθηκε, αλλά την περίοδο 2016-2017 χορηγήθηκε θεραπεία εντός 62 ημερών σε 6.000 ασθενείς περισσότερους σε σχέση με την περίοδο 2015-2016. Ακόμη, εντός 18 εβδομάδων εξυπηρετήθηκαν 400.000 περισσότεροι ασθενείς!

Με άλλα λόγια, τα δεδομένα δείχνουν ξεκάθαρα ότι η ζήτηση υπηρεσιών υγείας από τους πολίτες αυξάνονται με υψηλότερο ρυθμό, από εκείνον που το βρετανικό ΕΣΥ αναπτύσσεται και βελτιώνει τις υπηρεσίες του. Το ερώτημα λοιπόν για τους ιθύνοντες είναι: Ποιο πρέπει να είναι το αποδεκτό επίπεδο υπηρεσιών υγείας, πότε αυτό μπορεί να επιτευχθεί και πόσο θα κοστίσει;

Όπως προβλέπει ο Richard Murray, διευθυντής πολιτικής του ιδρύματος The King’s Fund, «οι τοπικοί υπεύθυνοι του συστήματος υγείας θα αναγκαστούν να λάβουν ορισμένες σκληρές αποφάσεις για τις προτεραιότητες και αυτό είναι πολύ πιθανό ότι θα έχει άμεσες συνέπειες τόσο στο είδος της περίθαλψης που οι ασθενείς θα έχουν πρόσβαση όσο και στην αναμονή για την παροχή υπηρεσιών».