Νέα δεδομένα για τη θεραπεία του καρκίνου πνεύμονα

Τα αρχικά αποτελέσματα από τη βασική μελέτη Φάσης 3 CheckMate-227, για την αξιολόγηση του συνδυασμού του nivolumab 3 mg/kg με χαμηλή δόση ipilimumab 1 mg/kg στη θεραπεία πρώτης γραμμής σε ασθενείς με προχωρημένο μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (NSCLC) και υψηλό φορτίο μεταλλάξεων του όγκου (TMB) ≥10 μεταλλάξεις/μεγαβάση (mut/Mb), ανακοίνωσε η Bristol-Myers Squibb.

Στη μελέτη, ο συνδυασμός επέδειξε ανώτερο όφελος όσον αφορά το συν-πρωτεύον καταληκτικό σημείο της επιβίωσης χωρίς εξέλιξη της νόσου (PFS) έναντι της χημειοθεραπείας (HR 0,58, 97,5% CI: 0,41 έως 0,81, p=0,0002). Το όφελος για την PFS παρατηρήθηκε ανεξάρτητα από τα επίπεδα έκφρασης του PD-L1, καθώς και σε αμφότερους τους ιστολογικούς τύπους εκ πλακωδών και εκ μη πλακωδών κυττάρων. Επιπλέον, με βάση μία πρώιμη περιγραφική ανάλυση, παρατηρήθηκε ενθαρρυντική συνολική επιβίωση με τον συνδυασμό έναντι της χημειοθεραπείας σε ασθενείς με υψηλό TMB ≥10 mut/Mb (HR 0,79, 95% CI: 0,56 έως 1,10).

«Η CheckMate-227 είναι η πρώτη μελέτη Φάσης 3 που καταδεικνύει το σημαντικό κλινικό όφελος του συνδυασμού δύο ανοσοθεραπευτικών παραγόντων για τη θεραπεία πρώτης γραμμής ασθενών με NSCLC και υψηλό TMB», δήλωσε ο Matthew D. Hellmann, M.D., ερευνητής της μελέτης, Ογκολόγος στο Memorial Sloan Kettering Cancer Center. «Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η θεραπεία πρώτης γραμμής με nivolumab και ipilimumab μπορεί να προσφέρει ανταποκρίσεις με αυξημένη  διάρκεια, βάθος και συχνότητα σε σύγκριση με τη χημειοθεραπεία σε ασθενείς με NSCLC οι οποίοι έχουν TMB ≥10 mut/Mb. Η μελέτη επίσης υποστηρίζει το σκεπτικό για τη διενέργεια μοριακού ελέγχου για τον προσδιορισμό πιθανών βιολογικών δεικτών σε ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα» συμπλήρωσε.

Τα στοιχεία αυτά παρουσιάστηκαν στις 16 Απριλίου κατά τη διάρκεια του επίσημου προγράμματος τύπου στην Ετήσια Συνάντηση της Αμερικάνικης Εταιρείας Έρευνας για τον Καρκίνο (AACR) 2018 στο Σικάγο (Περίληψη #CT077). Τα αποτελέσματα παρουσιάστηκαν λίγο αργότερα την ίδια ημέρα, κατά τη διάρκεια της Ολομελούς Συνεδρίας Κλινικών Μελετών, Συνδυασμοί Ανοσοθεραπείας: The New Frontier in Lung Cancer, ενώ δημοσιεύθηκαν ταυτόχρονα  και στο The New England Journal of Medicine.

«Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι μία εξαιρετικά περίπλοκη νόσος, που περιλαμβάνει πολλαπλούς υποτύπους, καθιστώντας ολοένα και πιο σημαντικό τον καθορισμό  θεραπευτικής προσέγγισης ακριβείας για τη νόσο», δήλωσε η Sabine Maier, επικεφαλής ανάπτυξης του τομέα καρκίνων του θώρακος στη Bristol-Myers Squibb. «Είμαστε ενθουσιασμένοι που εξελίξαμε την επιστήμη αναδεικνύοντας σε αυτή τη μελέτη το TMB σε σημαντικό βιολογικό δείκτη που προέβλεψε ποιοι ασθενείς πρώτης γραμμής με καρκίνο του πνεύμονα εμφάνισαν κλινικά σημαντικό όφελος ως προς την επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου με τον συνδυασμό του nivolumab με χαμηλή δόση ipilimumab, χωρίς τη χορήγηση χημειοθεραπείας. Τα αποτελέσματα αυτά αποτελούν παράδειγμα του στόχου μας που είναι να κατανοήσουμε κάθε τύπο ασθενούς μέσω των υψηλών δυνατοτήτων μας στη μεταφραστική έρευνα» πρόσθεσε.

Τα σχετιζόμενα με τη θεραπεία ανεπιθύμητα συμβάντα (AE) Βαθμού 3‑4 με τον συνδυασμό ήταν δερματικές αντιδράσεις (34%), ενδοκρινικά συμβάντα (23%), συμβάντα από το γαστρεντερικό (18%), ηπατικά συμβάντα (15%), συμβάντα από το αναπνευστικό (8%), υπερευαισθησία (4%) και νεφρικά συμβάντα (4%). Συνολικά, σχετιζόμενοι με τη θεραπεία θάνατοι σημειώθηκαν στο 1% των ασθενών που αντιμετωπίστηκαν στα σκέλη του συνδυασμού και της χημειοθεραπείας.

Πρόσθετα δεδομένα από τη μελέτη CheckMate-227 που παρουσιάστηκαν στο AACR 2018

Τα πρόσθετα δεδομένα από τη μελέτη CheckMate -227 που παρουσιάστηκαν στο AACR 2018 περιλαμβάνουν αναλύσεις υποομάδων με βάση την έκφραση του PD-L1 στον όγκο σε ασθενείς με TMB ≥10 mut/Mb. Σε αυτές τις αναλύσεις ο χρόνος μέχρι την υποτροπή της νόσου (PFS) εμφάνισε σημαντική βελτίωση με τον συνδυασμό έναντι της χημειοθεραπείας σε ασθενείς με PD-L1 ≥1% (HR 0,62, 95% CI: 0,44 έως 0,88) και PD-L1 <1% (HR 0,48, 95% CI: 0,27 έως 0,85). Αυξημένο όφελος με τον συνδυασμό του nivolumab με χαμηλή δόση ipilimumab έναντι της χημειοθεραπείας παρατηρήθηκε επίσης σε ασθενείς με ιστολογικό τύπο εκ πλακωδών κυττάρων (HR 0,63, 95% CI: 0,39 έως 1,04) καθώς και ιστολογικό τύπο εκ μη πλακωδών κυττάρων (HR 0,55, 95% CI: 0,38 έως 0,80).

Στη μελέτη αξιολογήθηκε επίσης ως δευτερεύον καταληκτικό σημείο η επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου (PFS) με το nivolumab έναντι χημειοθεραπείας σε ασθενείς με TMB ≥13 mut/Mb και έκφραση PD-L1 ≥1%. Δεν παρατηρήθηκε βελτίωση του PFS με τη μονοθεραπεία με nivolumab (HR 0,95, 97,5% CI: 0,61 έως 1,48, p=0,7776).