Νέα διάταξη αντί Υ.Α. για το νοσοκομειακό claw back

Με μια νέα διάταξη που αφορά και πάλι στο θέμα του μηχανισμού αυτόματης επιστροφής (claw back) συμμετέχει το Υπουργείο Υγείας στο σχέδιο νόμου για τα προαπαιτούμενα, που κατατέθηκε το Σάββατο.

Αν και αυτό που ανέμεναν όλοι ήταν η Υπουργική Απόφαση (Υ.Α.) που θα παρείχε όλες τις απαραίτητες διευκρινιστικές πληροφορίες τελικά το Υπουργείο αποφάσισε να καταθέσει ακόμη μια διάταξη. Η νομοθετική ρύθμιση έχει, επί της ουσίας, μια διαφορά και αυτή αφορά στην κατανομή της δαπάνης μεταξύ Δημόσιων Νοσοκομείων και ΕΟΠΥΥ.

Ωστόσο, η δαπάνη που αποδίδεται στον ΕΟΠΥΥ είναι κατά πολύ χαμηλότερη από όσα ξοδεύει ο Οργανισμός για φάρμακα νοσοκομειακής χρήσης. Τα ερωτήματα που προκαλούνται έρχονται να προστεθούν σε όσα έχουν ήδη διατυπωθεί (εδώ).

Συγκεκριμένα, σύμφωνα και με τη νέα διάταξη, το ύψος του κλειστού προϋπολογισμού, πάνω από τον οποίο θα εφαρμόζεται claw back (θα εισπράττεται ή θα συμψηφίζεται), ορίζεται στα 570 εκατ. ευρώ για το 2016, εκ των οποίων τα 60 εκατ. ευρώ για τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ, 550 εκατ. ευρώ για το 2017, εκ των οποίων τα 57,9 εκατ. ευρώ για τον ΕΟΠΥΥ και 530 εκατ. ευρώ για το 2018, εκ των οποίων 55,7 εκατ. ευρώ θα αφορούν τη δαπάνη των φαρμακείων του ΕΟΠΥΥ.

Όπως έχουμε αναφέρει, τα 570 εκατ. ευρώ είναι σε μεγάλη απόσταση από τα περίπου 700 εκατ. ευρώ στα οποία ανήλθε το σύνολο της δαπάνης για τα νοσοκομειακά φάρμακα το 2015.

Αναλόγως, τα 60 εκατ. ευρώ που θα έχει στη διάθεση του ο ΕΟΠΥΥ για να καλύψει τις ανάγκες είναι κατά πολύ μειωμένα από τα 250 εκατ. ευρώ στα οποία υπολογίζεται ότι θα κλείσει η αντίστοιχη δαπάνη για το 2015 (το πρώτο 6μηνο έκλεισε 129,2 εκατ. ευρώ, στην καλύτερη υπολογίζεται να κλείσει στα 200 εκατ. ευρώ).

Άραγε, τι θα προλάβει να καλύψει με αυτά ο ΕΟΠΥΥ;

Τι φάρμακα θα δίνει ο Οργανισμός και τι θα καλύπτει αυτή η δαπάνη;

 Αν και η εφαρμογή του εν λόγω μέτρου παραμένει θολή (εδώ) και θα παραμείνει έως την έκδοση της εφαρμοστικής ΥΑ, η μόνη ερμηνεία που μπορεί να δοθεί είναι πως επειδή το βάρος της ευθύνης για τον εξορθολογισμό της ενδονοσοκομειακής φαρμακευτικής δαπάνης φεύγει από τα νοσοκομεία και πέφτει, ως claw back, στην πλάτη των φαρμακευτικών εταιριών, δεν απαιτείται και υψηλότερη δαπάνη.

«Με την παρούσα διάταξη επιτυγχάνεται η ενιαία αντιμετώπιση της παροχής φαρμάκων νοσοκομειακής χρήσης από δημόσιες φαρμακευτικές δομές και η ομοιόμορφη αντιμετώπιση του μηχανισμού της αυτόματης επιστροφής (claw back) στο χώρο του φαρμάκου», αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση.

Αν και μένει να επισφραγιστεί και από την Αριστοτέλους, είναι μάλλον σαφές ότι η νέα διάταξη ήρθε να καλύψει μια ασάφεια για τη δαπάνη που αφορά στα ιδιωτικά νοσοκομεία.

Εν ολίγοις, αφήνεται να εννοηθεί πως δεν χρειάζονται περισσότερα από 60 εκατ. ευρώ για τις ανάγκες που θα καλύπτει ο ΕΟΠΥΥ και οι οποίες θα αφορούν ουσιαστικά μόνο τον ιδιωτικό τομέα, αφού στο δημόσιο οι φαρμακοποιοί των δημόσιων νοσοκομείων θα παραγγέλνουν ότι χρειάζονται χωρίς να σκέφτονται τη δαπάνη, αφού την υπέρβαση θα την πληρώνουν οι φαρμακευτικές εταιρίες!

Βέβαια, αξίζει να αναφέρουμε πως από το μερίδιο της δαπάνης για τα νοσοκομειακά φάρμακα που αφορά μόνο τα ιδιωτικά νοσοκομεία εκτιμάται πως αγγίζει τα 100 εκατ. ευρώ, 40 εκατ. ευρώ περισσότερα από ότι θα διαθέτει ο ΕΟΠΥΥ!

Το «αστείο» της διάταξης: δεν διορθώνεται πουθενά η υποχρέωση έκδοσης της διευκρινιστικής Υ.Α. έως τις 10/12, δηλαδή 4 ημέρες πριν….