Το νέο “μέτωπο” της Αριστοτέλους

Την ενόχληση της Αριστοτέλους προκάλεσαν τα συμπεράσματα του 18ου Συνεδρίου της Ελληνικής Εταιρείας Management Υπηρεσιών Υγείας – ΕΕΜΥΥ (εδώ), η οποία ούτε λίγο ούτε πολύ χαρακτηρίζει τις προτάσεις που διατυπώθηκαν δια στόματος του προέδρου της ως μη ακριβή κι επιστημονικά ατεκμηρίωτα.

Το Υπουργείο Υγείας κάνει ειδικότερα τις εξής παρατηρήσεις:

• Αφενός, το σύνολο των Κέντρων Υγείας και Μονάδων Υγείας ανέρχεται στις 331 δομές σε όλη την χώρα (και όχι 560). Αφετέρου, η απλή διαίρεση του συνολικού πληθυσμού της χώρας με τον αριθμό των δομών δεν συνιστά πολιτική υγείας.

Όπως επισημαίνει σχετικά, κέντρα υγείας σε απομακρυσμένες και νησιωτικές περιοχές εξυπηρετούν πολύ μικρότερο πληθυσμό, και μονάδες υγείας στον αστικό ιστό πολύ μεγαλύτερο, καθιστώντας την ανισοκατανομή των σημείων πρόσβασης εγγενής παθογένεια του ελληνικού συστήματος υγείας. «Η τομεοποίηση των υπηρεσιών ΠΦΥ που βρίσκεται σε ισχύ από τον Ιανουάριο του 2016, εξετάζει τις ιδιαιτερότητες και τις ανάγκες της κάθε περιοχής ξεχωριστά, ενισχύοντας την αποτελεσματικότητα των κατά τόπους παρεμβάσεων» τονίζει επιπλέον.

• Η ηγεσία του Υπουργείου όχι μόνο δεν διαφωνεί με την ολοκληρωμένη και συνεχή παροχή φροντίδας και περίθαλψης, αλλά κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση. Η πρώτη επαφή με το σύστημα, ωστόσο, δεν ταυτίζεται απαραίτητα με τις υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.

«Η αφηρημένη εννοιολογική σύνδεση της επείγουσας προνοσοκομειακής φροντίδας με αυτή της πρωτοβάθμιας και επικεντρωμένης στην κοινότητα φροντίδας, διαιωνίζει μια στρέβλωση που δεν επέτρεψε την ορθή ανάπτυξη, μιας καθολικής εθνικής πολιτικής με έμφαση στην προαγωγή και την πρόληψη» σημειώνει σχετικά.

• Η παγκόσμια εμπειρία και βιβλιογραφία αποδεικνύουν πως η άποψη ότι ένας Γενικός Γιατρός δεν μπορεί να τελέσει το έργο του χωρίς τον απαραίτητο ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, απέχει πολύ από την επιστημονική πραγματικότητα.

Όπως υποστηρίζει η Αριστοτέλους, η άποψη αυτή άλλωστε έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την άλλη πρόταση της ΕΕΜΥΥ για τη “μετατροπή” θέσεων Ειδικευομένων, από τις κορεσμένες ειδικότητες σε αυτή της Γενικής Ιατρικής.

• Ένα ακόμα σημείο «διχασμού» αποτελεί και η λεγόμενη ηλεκτρονικοποίηση της διαχείρισης των ασθενών.

«Η παρατήρησή μας έγκειται στην λεπτή γραμμή μεταξύ διαχείρισης ασθένειας, που αφορά ένα νοσοκεντρικό σύστημα και ολιστικής προσέγγισης του πληθυσμού, που αφορά ένα ανθρωποκεντρικό σύστημα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας» τονίζει η ηγεσία του Υπουργείου Υγείας.

Ζητά, τέλος, από τον πρόεδρο της ΕΕΜΥΥ να αποσαφηνίσει τον όρο “δημοσιοϋπαλληλοποίηση” και να τεκμηριώσει με συγκριτικά δεδομένα αξιολόγησης αποτελεσματικότητας των υγειονομικών που αμείβονται από το δημόσιο με αυτών που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα, γιατί είναι αντίθετος στην άσκηση της ιατρικής.