Νέος ΠΚ: Παύση ποινικής δίωξης για ιατρική αμέλεια

Την παύση της ποινικής δίωξης  για σωματτικές βλάβες εξ’ αμελείας που ασκήθηκαν μέχρι τη 31ηΜαρτίου 2016, με το νέο Ποινικό Κώδικαα (Π.Κ.), σχολιάζει ο Πρόεδρος Πρωτοδικών, Γεώργιος Πλαγάκος,  επισημαίνοντας τις επιπτώσεις σε σειρά ποινικών υποθέσεων της καθημερινότητας, όπως είναι η ιατρική αμέλεια.

Υπενθυμίζεται ότι η σωματική βλάβη από αμέλεια τιμωρούνταν μέχρι την 30η Ιουνίου του τρέχοντος έτους με ποινή φυλάκισης έως τριών ετών (άρθρο 314 παρ.1 του καταργηθέντος ΠΚ), ενώ από τη 1η Ιουλίου τιμωρείται με ποινή φυλάκισης μέχρι δύο ετών (άρθρο 314 παρ.1 του νέου ΠΚ).

Ταυτόχρονα, ισχύει το όγδοο άρθρο του ν.4411/2016, σύμφωνα με την παρ.1 του οποίου, με το οποίο αφαιρείται το αξιόποινο και παύει η δίωξη των πλημμελημάτων, που τελέσθηκαν μέχρι και την 31η Μαρτίου 2016 και κατά των οποίων ο νόμος απειλεί ποινή φυλάκισης μέχρι δύο ετών ή χρηματική ποινή ή και τις δύο ποινές.

Συνεπώς,από το συνδυασμό αυτών των διατάξεων με το άρθρο 2 παρ.1 του ΠΚ προκύπτει ότι εξαλείφεται ο αξιόποινος χαρακτήρας της αξιόποινης πράξης της σωματικής βλάβης από αμέλεια και παύει η ποινική δίωξη για την πράξη αυτή, εφ’ όσον τελέσθηκε μέχρι τη 31η Μαρτίου 2016.

Σύμφωνα με τον Πρόεδρο Πρωτοδικών  δεν έχει δοθεί οριστική λύση στα δικαστήρια της χώρας, είτε σε πρώτο είτε σε δεύτερο βαθμό, σε σημαντικό αριθμό υποθέσεων με σωματικές βλάβες από αμέλεια, δηλαδή υποθέσεις τροχαίων ατυχημάτων, εργατικών ατυχημάτων ή ιατρικής αμέλειας, με χρόνο τέλεσης προγενέστερο της 31^ης Μαρτίου 2016.

Το γεγονός αποδίδεται στο  βραδεία ταχύτητα της ποινικής διαδικασίας καθώς και στον τεχνικό χαρακτήρα των υποθέσεων  για παράδειγμα της ιατρικής αμέλειας. Τέτοιο ζήτημα είναι  η εξεύρεσή αποδεικτικού υλικού, που σχετίζεται με ειδικές γνώσεις, το οποίο οδηγεί συνήθως για πραγματικούς ή προσχηματικούς λόγους σε επιμήκυνση της όλης διαδικασίας.

Ο κ. Πλαγάκος επισημαίνει ότι οι εν λόγω υποθέσεις, πλέον εμπίπτουν στο πεδίο ρύθμισης του 8ου άρθρου ν.4411/2016 λόγω της μείωσης του ανώτατου ορίου της απειλούμενης ποινής φυλάκισης από τα τρία στα δύο έτη και τα δικαστήρια, που θα καλούνται να τις εκδικάσουν.

Σημειωτέον είναι ότι οι λειτουργοί της Θέμιδας θα πρέπει να παύουν την ποινική δίωξη, δεδομένου ότι στις εξαιρέσεις της παρ.5 του ογδόου άρθρου ν.4411/2016 δεν περιλαμβάνεται το άρθρο 314 ΠΚ.

Ωστόσο ο κ.Πλαγάκος σχολιάζει ότι δεν υφίσταται σαφής απάντηση στο ερώτημα, «γιατί παύει τόσο απρόσμενα η ποινική διαδικασία για ένα ποινικό αδίκημα, το οποίο ποτέ δεν είχε θεωρηθεί ήσσονος σημασίας και ποτέ, εξ όσων γνωρίζουμε, δεν του είχε επιφυλαχθεί τέτοια αντιμετώπιση».

Ο πρόεδρος των Πρωτοδικών εξετάζει δυο «σενάρια».

Σύμφωνα με το πρώτο πρόκειται για νομοθετική παραδρομή.

Πρόκειται για τη θέσπιση του άρθρου 290Α (επικίνδυνη οδήγηση) στο νέο ΠΚ με τις υψηλές ποινές που ορίζονται σε αυτό.

Δεδομένου ότι θα εφαρμόζεται σε αρκετές περιπτώσεις τροχαίων ατυχημάτων, δηλαδή σωματικών βλαβών, κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση από τα προαναφερόμενα.

«Έτσι, καταλήγουμε στο ότι η εξάλειψη του αξιοποίνου και η παύση της ποινικής δίωξης στις υποθέσεις με σωματικές βλάβες, τελεσθείσες προ της 31.3.2016, μάλλον αποτελεί ακούσια επίπτωση της μείωσης του ανώτατου ορίου της απειλούμενης ποινής στο ποινικό αδίκημα της σωματικής βλάβης από αμέλεια, δηλαδή μη διορθώσιμη νομοθετική αβλεψία, και όχι ηθελημένη ενέργεια του νέου ποινικού νομοθέτη».

Κατά τη δεύτερη εκδοχή ο νομοθέτης έκρινε αφ’ ενός το έννομο αγαθό της σωματικής ακεραιότητας όσων υπέστησαν τη σχετική βλάβη προ της 31.3.2016 και αφ’ ετέρου την προτεραιότητά του, δηλαδή τη μείωση του ανώτατου ορίου της απειλούμενης ποινής φυλάκισης για την αξιόποινη πράξη της σωματικής βλάβης από αμέλεια, ως αναγκαίο κακό να θυσιασθεί η διερεύνηση της ποινικής ευθύνης και πιθανόν ο ποινικός κολασμός των κατηγορουμένων στις παραπάνω υποθέσεις.

Ο Πρόεδρος των Πρωτοδικών επισημαίνει ότι κάθε αποποινικοποίηση, άμεση ή έμμεση, όπως εν προκειμένω, δεν αποτελεί οπωσδήποτε θετική εξέλιξη,δηλαδή ένδειξη κοινωνικής προόδου.

Η μια οπτική, η αποποινικοποίηση των πταισμάτων, τα οποία αποτελούν διοικητικές παραβάσεις,  είναι αίτημα μεγάλου τμήματος του νομικού κόσμου.

Ωστόσο, με άλλη ματιά νομικοί θεωρούν ότι η επί της ουσίας αποποινικοποίηση παράνομων συμπεριφορών, οι οποίες προσβάλλουν σημαντικά έννομα αγαθά, όπως αυτό της σωματικής ακεραιότητας, το οποίο συνιστά αρνητική εξέλιξη.

Ακόμη και περίπτωση αβλεψίας του νομοθέτη, προάγεται το αίσθημα της ατιμωρησίας και της ανευθυνότητα, η οποία μπορεί να αποτελέσει βάση για μεταγενέστερη ανεύθυνη ή παράνομη συμπεριφορά, ενώ επιτείνει το αίσθημα της αδικίας στους παθόντες.

Πηγή :lawpost.gr