Νοσηλευτές: Νομικά επιχειρήματα υπέρ της αναγνώρισης προϋπηρεσίας ωφελούμενων ΟΑΕΔ

Η Πανελλήνια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία Νοσηλευτικού Προσωπικού επισημαίνει ότι δεν τίθεται νομικό ζήτημα της δυνατότητας αναγνώρισης ή μη της προϋπηρεσίας ωφελούμενων στο πλαίσιο ειδικών προγραμμάτων ενίσχυσης απασχόλησης του πρώην Ο.Α.Ε.Δ. (πλέον Δ.ΥΠ.Α.).

Η Ομοσπονδία επικαλείται διάταξη της περ. β’ της παρ. του άρθ. 11 ν. 4354/2015 «Ως προϋπηρεσία, που αναγνωρίζεται για την εξέλιξη των υπαλλήλων, που υπάγονται στις διατάξεις του παρόντος, στα μισθολογικά κλιμάκια του άρθρου 9, λαμβάνεται η υπηρεσία που προσφέρεται σε φορείς της παραγράφου 1 του άρθρου 7 των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και στους επίσημους θεσμούς και όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με σχέση εξαρτημένης εργασίας δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου αορίστου ή ορισμένου χρόνου[…]». Επίσης, το συνδικαλιστικό όργανο αναφέρεται στην παρ. 1 του άρθ. 7του εν λόγω νόμου: «Στις διατάξεις του παρόντος υπάγονται οι μόνιμοι και δόκιμοι πολιτικοί δημόσιοι υπάλληλοι, καθώς και οι υπάλληλοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου και ορισμένου χρόνου: […] ε) των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.), στ) των Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.) που ανήκουν στο κράτος, ή σε Ν.Π.Δ.Δ. ή σε Ο.Τ.Α. – κατά την έννοια της επίτευξης κρατικού ή δημόσιου ή αυτοδιοικητικού σκοπού, εποπτείας, διορισμού και ελέγχου της πλειοψηφίας της Διοίκησής τους- ή επιχορηγούνται τακτικά, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, από κρατικούς πόρους κατά πενήντα τοις εκατό (50%) τουλάχιστον του ετήσιου προϋπολογισμού τους, […]».

Ακόμη, η ομοσπονδία επισημαίνει τα άρθρα 648 επ. ΑΚ και 6 του α.ν. 765/1943, που διατηρήθηκε σε ισχύ με το άρθρο 38 ΕισΝΑΚ, συνάγεται ότι σύμβαση εξαρτημένης εργασίας , στην οποία και μόνο εφαρμόζονται οι διατάξεις του εργατικού δικαίου, υπάρχει όταν οι συμβαλλόμενοι αποβλέπουν στην παροχή της εργασίας του μισθωτού για ορισμένο ή αόριστο χρόνο με μισθό, ανεξάρτητα από τον τρόπο καθορισμού και καταβολής αυτού, χωρίς ευθύνη του μισθωτού για την επίτευξη ορισμένου αποτελέσματος και ακόμη όταν ο μισθωτός τελεί σε εξάρτηση από τον εργοδότη του, η οποία εκδηλώνεται με το δικαίωμα του τελευταίου να ασκεί έλεγχο και εποπτεία ως προς τον τρόπο, τόπο και χρόνο παροχής της εργασίας και την επιμελή εκτέλεσή της και με την υποχρέωση του πρώτου να συμμορφώνεται στις αναγκαίες εντολές ή οδηγίες του εργοδότη. Τη θεωρία της προσωπικής ή νομικής εξάρτησης ακολουθεί παγίως και η ελληνική νομολογία(ενδεικτικά ΑΠ 58/2010, 821/2006, ΕφΠειρ 950/2004).

Εργασιακή σχέση –τα κριτήρια

Εργασιακή σχέσης χαρακτηρίζεται ως σύμβαση παροχής εξαρτημένης εργασίας, επισημαίνεται ότι, κατά κρατούσα άποψη, αποφασιστικό κριτήριο για τον χαρακτηρισμό ενός προσώπου ως μισθωτού αποτελεί η προσωπική εξάρτηση του από τον εργοδότη του. Η προσωπική εξάρτηση απορρέει κυρίως από τη σε σημαντικό βαθμό δέσμευση του εργαζόμενου να ακολουθεί τις εντολές και οδηγίες του άλλο μέρους σε ό,τι αφορά την παροχή της εργασίας του. Εξαρτημένηεργασία σημαίνει εργασία υπό τη διεύθυνση και τις οδηγίες του εργοδότη ωςπρος τους όρους παροχής της (ΕφΑθ 5742/2007).

Με βάση τα νομικά τεκμήρια η Ομοσπονδία υποστηρίζει ότι

1. Οι σχέσεις απασχόλησης ωφελούμενων στο πλαίσιο ειδικών προγραμμάτων ενίσχυσης απασχόλησης που υλοποιεί ο Ο.Α.Ε.Δ./Δ.ΥΠ.Α. φέρουν τον χαρακτήρα συμβάσεων εξαρτημένης εργασίας που συνάπτονται επί ορισμένο χρόνο.
2. Τούτο τον χαρακτήρα δικαιολογεί προεχόντως η φύση της απασχόλησης, στην οποία κυριαρχεί το στοιχείο της προσωπικής εξάρτησης του εργαζομένου εντός ενός οργανωμένου πλαισίου παροχής υπηρεσιών υγείας, στο οποίο η άσκηση του διευθυντικού δικαιώματος είναι έκδηλη, αν όχι επιβεβλημένη προς επίτευξη δημοσίου σκοπού.
3. Ο χαρακτηρισμός των σχέσεων απασχόλησης των ωφελούμενων ως συμβάσεων εξαρτημένης εργασίας επιτάσσει όπως η προϋπηρεσία που αποκτάται μέσω των προγραμμάτων απασχόλησης να αναγνωρίζεται για τη μισθολογική εξέλιξη των ωφελούμενων.
4. Τυχόν μη αναγνώριση της προϋπηρεσίας σε ειδικά προγράμματα ενίσχυσης απασχόλησης είναι μη νόμιμη και συνιστά αδικαιολόγητη δυσμενή διάκριση σε βάρος του ωφελούμενου, η οποία αντίκειται σε διατάξεις του Συντάγματος και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
5. Η αντίθετη ερμηνεία που προωθείται από φορείς και υπηρεσίες της δημόσιας διοίκησης δεν ερείδεται επί πρόδηλης και αδιαμφισβήτητης κατά περιεχόμενο διατάξεως νόμου ή κανονιστικής πράξης, αντίθετα τα επιχειρήματα υπέρ της άνευ περιορισμού υπαγωγής των ωφελούμενων στις διατάξεις του ν. 4354/2015 περί εξέλιξης, πέραν της νομικής τους βασιμότητας, βρίσκουν έρεισμα και σε δικαστικές αποφάσεις της ελληνικής δικαιοσύνης.
6. Επί του παρόντος, η επίλυση των διαφορών που αναφύονται από την αποστέρηση της μισθολογικής εξέλιξης των ωφελούμενων, κατά το σύστημα των μισθολογικών κλιμακίων του ν. 4354/2015, δύναται να επιτευχθεί δικαστικώς, ωστόσο κρίνεται επιβεβλημένη η ανάληψη νομοθετικής πρωτοβουλίας με σκοπό την οριστική αντιμετώπιση του ζητήματος