Ο γάμος προστατεύει από καρδιαγγειακά!

Ο γάμος μπορεί να προστατεύσει από την καρδιακή νόσο / εγκεφαλικό επεισόδιο και τον σχετικό κίνδυνο θανάτου, σύμφωνα με μεγάλη ανάλυση. Από την άλλη, οι εργένηδες, οι διαζευγμένοι και χήροι διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο…

Η ανάλυση δημοσιεύεται στο περιοδικό Heart και βασίστηκε στα αποτελέσματα 34 σχετικών μελετών για το θέμα, που δημοσιεύτηκαν μεταξύ των ετών 1963 και 2015 και αφορούσαν περισσότερα από 2 εκατομμύρια άτομα ηλικίας μεταξύ 42 και 77 ετών από την Ευρώπη, τη Σκανδιναβία, τη Βόρεια Αμερική, τη Μέση Ανατολή και την Ασία.

Το 80% των καρδιαγγειακών παθήσεων μπορούν να αποδοθούν σε γνωστούς παράγοντες κινδύνου, όπως: ηλικία, φύλο, υψηλή πίεση του αίματος, υψηλή χοληστερόλη, κάπνισμα και τον διαβήτη. Αλλά δεν είναι σαφές τι επηρεάζει το υπόλοιπο 20%.

Τα ευρήματα λοιπόν παρακινούν τους ερευνητές να προτείνουν ότι η οικογενειακή κατάσταση πρέπει να συμπεριληφθεί ως παράγοντας κινδύνου για καρδιακή νόσο και εγκεφαλικό επεισόδιο. Η συγκεντρωτική ανάλυση των δεδομένων αποκάλυψε ότι:

• σε σύγκριση με τους παντρεμένους άνδρες, εκείνοι (που δεν παντρεύτηκαν ποτέ, ήταν διαζευγμένοι ή χήροι) είχαν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών παθήσεων (42%) και στεφανιαίας νόσου (16%).
• Αντίστοιχα, στις ανύπαντρες γυναίκες υπήρχε αυξημένος κίνδυνος θανάτου τόσο από στεφανιαία νόσο (42%) όσο και από εγκεφαλικό επεισόδιο (55%), σε σχέση με τις παντρεμένες.

Όταν τα δεδομένα παραλύθηκαν περαιτέρω, η ανάλυση έδειξε ότι το διαζύγιο συνδέεται με 35% υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης καρδιακών παθήσεων τόσο για άνδρες όσο και για γυναίκες, ενώ οι χήροι και των δύο φύλων είχαν 16% περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν εγκεφαλικό επεισόδιο.

Ενώ δεν υπήρχε διαφορά στον κίνδυνο θανάτου μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο μεταξύ των παντρεμένων και των ανύπαντρων, αυτό δεν ίσχυεμετά από καρδιακή προσβολή. Στην περίπτωση αυτή, ο κίνδυνος ήταν σημαντικά υψηλότερος (42%) μεταξύ εκείνων που δεν είχαν παντρευτεί ποτέ.

Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για το γιατί ο γάμος μπορεί να είναι προστατευτικός. Αυτά περιλαμβάνουν την προηγούμενη αναγνώριση και καλύτερη αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας, καλύτερη συμμόρφωση στη φαρμακευτική θεραπεία, καλύτερη χρηματοοικονομική ασφάλεια, βελτιωμένη ευημερία και καλύτερη κοινωνική ζωή.