Ο Γκ. Μαγιορκίνης ρίχνει φως στους μύθους για τις μεταλλάξεις

Μύθους περί των μεταλλάξεων του SARS-CoV-2 επιχειρεί να διαλύσει ο επίκουρος καθηγητής Λοιμωξιολογίας Γκίκας Μαγιορκίνης. Όσο για την ενδεχόμενη βαρύτητα της νόσου covid-19 μας καλεί να μην προτρέχουμε.

«Είναι πολύ νωρίς για να βγει ασφαλές συμπέρασμα καθώς υπάρχουν αντιφατικά δεδομένα» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Μαγιορκίνης σε ανάρτησή του στα social media αναφορικά με την βαρύτητα του νέου στελέχους Omicron. Μέχρι τώρα έχει παρατηρηθεί ότι στην περιοχή Gauteng της Ν.Αφρικής  σημειώθηκε δραματική αύξηση διαγνώσεων και νοσηλειών, σύμφωνα με όσα τονίζει ο καθηγητής. «Ωστόσο οι θάνατοι ακόμα δεν έχουν αυξηθεί αναλογικά» επισημαίνει ο κ. Μαγιορκίνης. Η επιστημονική κοινότητα αναμένει περισσότερα στοιχεία για  να καταλήξει σε αλάνθαστα συμπεράσματα σχετικά με την βαρύτητα της νέα παραλλαγής.

Αφορμώμενος  από τα  σενάρια για την πανδημία ο ίδιος διευκρινίζει ότι «σε κάθε περίπτωση αν όντως αποδειχθεί ότι έχει μικρότερη βαρύτητα, αυτό δεν αποτελεί “φυσική και αναμενόμενη εξέλιξη του ιού». Συγκεκριμένα αποσαφηνίζει τα εξής:

Μύθος 1: Ο ιός μαζεύει μεταλλάξεις και εκφυλίζεται

Πραγματικότητα: Οι μεταλλάξεις που εκφυλίζουν τον ιό υφίστανται αρνητική επιλογή, συνεπώς οι μεταλλάξεις που συσσωρεύονται σε βάθος χρόνου προσφέρουν προτερήματα στον ιό, δεν τον εκφυλίζουν.

Μύθος 2: Ο ιός θέλει να εξελιχθεί με φιλικό για τον άνθρωπο τρόπο γιατί τον συμφέρει.

Πραγματικότητα: το μόνο που έχει σημασία για τον ιό είναι η μετάδοση του. Εάν ο ιός σκοτώνει τον ξενιστή μετά το στάδιο της μετάδοσης (όπως συμβαίνει με τον SARS-CoV-2) τότε η θνητότητα ελάχιστα επηρεάζεται από την φυσική επιλογή.

Για πιθανά εξελικτικά σενάρια που  είναι δυνατόν να ερμηνεύσουν μικρότερη θνητότητα  έκανε λόγο ο καθηγητής, εξηγώντας «αφορούν κυρίως το πώς έχει διαμορφωθεί η ανατομία του αναπνευστικού συστήματος του ανθρώπου ως αποτέλεσμα μακροχρόνιας συνεξέλιξης με ιούς του αναπνευστικού».

Προϋπόθεσή αποτελεί η ύπαρξη ασφαλών εκτιμήσεων θνητότητας, όπως σημείωσε ο κ.Μαγιορκίνης ζητώντας να αποφευχθούν βιασύνες, «μετά μπορούμε να συζητήσουμε πιθανές εξελικτικές υποθέσεις που θα εξηγούν αυτό το εξαιρετικά απροσδόκητο γεγονός».