Ο HIV επιταχύνει την γήρανση- Μείωση προσδόκιμου ζωής κατά πέντε έτη

Η ζωή με λοίμωξη HIV συνδέεται με πρώιμη εμφάνιση χρόνιων παθήσεων που σχετίζονται με τη γήρανση, που μερικές φορές περιγράφονται ως επιταχυνόμενη γήρανση, όπως επισημαίνουν επιστήμονες από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια.

Σύμφωνα με τα πορίσματα της έρευνας, ο HIV μπορεί να έχει επίπτωση στο προσδόκιμο ζωής με την μείωσή του κατά πέντε έτη σε σύγκριση με ένα μη μολυσμένο άτομο, όπως δημοσιεύει scitechdaily.com. Μάλιστα εκτιμήθηκε ότι ο ιός ακόμη και κατά τα πρώτους μήνες και χρόνια της μόλυνσης θέτει ευνοεί την γήρανση του ατόμου, μέσα σε δύο έως τρία χρόνια μετά τη μόλυνση. Γι αυτό κρίνεται σημαντική η έγκαιρη πρόγνωση.

Οι ερευνητές επικεντρώθηκαν στο πώς ο HIV επηρεάζει την επιγενετική μεθυλίωση του DNA, μια διαδικασία που χρησιμοποιούν τα κύτταρα για να ενεργοποιούν ή να απενεργοποιούν τα γονίδια κατά τη διάρκεια των φυσιολογικών φυσιολογικών αλλαγών. Οι επιγενετικές αλλαγές είναι εκείνες που γίνονται ως απάντηση στην επίδραση του περιβάλλοντος, της συμπεριφοράς των ανθρώπων ή άλλων εξωτερικών παραγόντων – όπως η ασθένεια – που επηρεάζουν τον τρόπο συμπεριφοράς των γονιδίων χωρίς να αλλάζουν τα ίδια τα γονίδια. Τα επιγενετικά πρότυπα μεθυλίωσης του DNA μπορούν να αξιολογήσουν την επιτάχυνση της βιολογικής ηλικίας σε σχέση με τη χρονολογική ηλικία αναφέρεται σε δημοσίευση των ευρημάτων στο iScience.

Η αξιολόγηση

Οι ερευνητές εξέτασαν δείγματα αίματος από 102 άνδρες, όχι περισσότερο από έξι μήνες πριν μολυνθούν από τον ιό HIV. Ο αντίκτυπος της αρχικής λοίμωξης από τον HIV σε πέντε επιγενετικές μετρήσεις της γήρανσης εξετάστηκε ξανά περίπου τρία χρόνια μετά τη μόλυνση από τον HIV στα ίδια άτομα (n=102). Σημαντική επιγενετική επιτάχυνση της ηλικίας (διάμεση τιμή 1,9-4,8 έτη) και εκτιμώμενη μείωση του μήκους των τελομερών (όλα p≤ 0,001) παρατηρήθηκαν από πριν έως μετά τη μόλυνση από τον HIV και παρέμειναν σημαντικές σε τρία επιγενετικά μέτρα μετά τον έλεγχο των μεταβολών των Τ κυττάρων. Δεν παρατηρήθηκε καμία επιτάχυνση σε ελέγχους που αντιστοιχούσαν σε ηλικία και χρονικό διάστημα με τον HIV και δεν είχαν μολυνθεί.

Οι μεταβολές στις συστάδες συν-μεθυλίωσης σε όλο το γονιδίωμα συσχετίστηκαν επίσης σημαντικά με την αρχική λοίμωξη από τον HIV (p≤ 2,0 × 10-4). Αυτές οι διαχρονικές παρατηρήσεις καταδεικνύουν σαφώς έναν πρώιμο και ουσιαστικό αντίκτυπο της λοίμωξης από τον HIV στη διαδικασία επιγενετικής γήρανσης και υποδηλώνουν έναν ρόλο του ίδιου του HIV στην πρώιμη έναρξη της κλινικής γήρανσης.

Τα άτομα με HIV λοίμωξη εμφάνισαν σημαντική επιτάχυνση ηλικίας σε καθεμία από τις τέσσερις μετρήσεις του επιγενετικού ρολογιού – από 1,9 έως 4,8 έτη – καθώς και βράχυνση των τελομερών απουσία αντιρετροϊκής θεραπείας. Παρόμοια επιτάχυνση στην ηλικία δεν παρατηρήθηκε σε μη μολυσμένους συμμετέχοντες στο ίδιο χρονικό διάστημα.

Προηγούμενες μελέτες έχουν αποκαλύψει ότι ο HIV και οι αντιρετροϊκές θεραπείες που χρησιμοποιούνται για τη διαχείριση της λοίμωξης συνδέονται με την πρόωρη έναρξη ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία, όπως καρδιακές και νεφρικές παθήσεις, αδυναμία και γνωστικές διαταραχές.