Ο ΙΣΑ ζητά την αναστολή κυρώσεων για λάθη στην συνταγογράφηση

Αναστολή όλων των κυρώσεων που επιβλήθηκαν στους ιατρούς που εκ παραδρομής έκαναν λάθη στην συνταγογράφηση τα πρώτα έτη εφαρμογής της ζητά ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών με επιστολή του προς τον πρόεδρο του ΕΟΠΥΥ.

Στην επιστολή του ΙΣΑ τα επιχειρήματα για την αναστολή «σφυριλατούνται» γύρω από την επιβολή διοικητικών προστίμων και κυρώσεων  (αφαίρεση δικαιώματος συνταγογράφησης) που αφορούν ιατρική συνταγογράφηση παλαιοτέρων ετών, κατά την αρχική εφαρμογή του ηλεκτρονικού συστήματος συνταγογράφησης.

Σημειώνεται ότι σε πολλές περιπτώσεις, οι γιατροί υπηρετούν σε δημόσιες δομές  με αποτέλεσμα οι συγκεκριμένες αποφάσεις να στερούν από τις αναγκαίες υπηρεσίες τους ασθενείς αυτών των δημοσίων δομών.

Επιπρόσθετα, τους υποχρεώνουν να καταβάλουν υψηλά πρόστιμα, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ότι πρόκειται για δημοσίους λειτουργούς και ότι οι πράξεις καταλογισμού δεν θα έπρεπε να επιβάλλονται στους ίδιους ως φυσικά πρόσωπα, αλλά στην υπηρεσία τους που υπέχει αστική ευθύνη για κάθε μη νόμιμη πράξη ή παράλειψη στο πλαίσιο της άσκησης των καθηκόντων τους.

Μάλιστα, ο ΙΣΑ επικαλείται την ΣτΕ ΕΑ 274/2014, η οποία έκρινε αναφορικά με την έκδοση αποφάσεων περί διακοπής συνταγογράφησης  ότι : «…..κατά την αληθή έννοια….., ως «υπέρβαση» των ορίων της φαρμακευτικής δαπάνης, εξ αιτίας της οποίας καλείται ο ιατρός από τον ΕΟΠΥΥ προς δικαιολόγηση της συνταγογραφήσεώς του -εφ’ όσον συντρέχουν οι λοιπές προβλεπόμενες προϋποθέσεις και ειδικότερα εφ’ όσον δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό αλλά για «επανειλημμένη υπέρβαση» -, δεν νοείται κάθε υπέρβαση των ορίων ανεξαρτήτως ………(ενώ υφίσταται) η αντίστοιχη υποχρέωση της Διοικήσεως να ελέγχει την τήρηση των διατάξεων αυτών και να επιβάλλει τις προβλεπόμενες κυρώσεις (βλ. και Ε.Α. 59/2014, σκέψη 8)» .

Ο ΙΣΑ υπογραμμίζει ότι με την εν λόγω  απόφαση,  «………η Διοίκηση (ο ΕΟΠΥΥ) δύναται να καλεί τον ιατρό προς δικαιολόγηση των συνταγογραφήσεων και ενδεχομένως επιβολή κυρώσεων μόνον υπό τις προϋποθέσεις, που τάσσονται στο σκεπτικό».

Αναφορικά με την επιστημονική ελευθερία του ιατρού ως κύριο και μόνο οδηγό του ιατρού στο πλαίσιο άσκησης των καθηκόντων του αποφάσισε το ΣτΕ με την ΣτΕ Ολομ 1749/2016- σκ 17 και με την ΣτΕ 3802/14 αποφάσεις, με τις οποίες το Δικαστήριο δέχθηκε ότι «ο ιατρός έχει πρώτιστο καθήκον του την επιστημονική του ανεξαρτησία σύμφωνα με τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας (ν. 3418/2005- αρθρ. 2 και 3)».

Ο ΙΣΑ υπενθυμίζει ότι τους ιατρούς επανειλημμένα δικαίωσε το αρμόδιο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών με αποφάσεις του.

Διακρίσεις καταγγέλλει ο ΙΣΑ υποστηρίζοντας ότι «η συντριπτική πλειονότητα των ποινών που επιβλήθηκαν (σχεδόν όλες) αφορούν ιατρούς της 1^ης ΥΠΕ που είναι όλοι μέλη μας» κάνοντας λόγο για επιλεκτική μεταχείριση.

Επικαλούμενος τη δυνατότητα της Διοίκησης να αναστέλλει την εκτέλεση δικών της πράξεων, ο ΙΣΑ ζήτησε από τον πρόεδρο του ΕΟΠΥΥ ΤΗ αναστολή της εκτέλεσης όλων των αποφάσεων που «φαίνεται ότι εκδόθηκαν βεβιασμένα από την απερχόμενη Διοίκηση του ΕΟΠΥΥ και αφορούσαν στην επιβολή κυρώσεων σε ιατρούς για παραβάσεις από την εφαρμογή της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης παλαιοτέρων ετών (2013 και 2014), οι οποίες είναι ιδιαιτέρως αυστηρές».