Όπως επισημαίνει μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα, οι άνθρωποι ίσως θα έπρεπε να βάζουν ειδικό «αντηλιακό» νέας γενιάς ακόμη και μετά τη δύση του ήλιου. Σε κάθε περίπτωση, η νέα έρευνα μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία καλύτερων αντηλιακών ημέρας.
Οι ερευνητές από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, τη Βραζιλία και την Ιαπωνία, με επικεφαλής τον καθηγητή Ντάγκλας Μπρας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Γιέηλ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science», διεξήγαγαν πειράματα με ποντίκια, καθώς και με ανθρώπινα κύτταρα (μελανοκύτταρα), τα οποία εξέθεσαν σε υπεριώδη ακτινοβολία από μια ειδική λάμπα.
Οι επιστήμονες γνώριζαν μέχρι σήμερα ότι το υπεριώδες φως, είτε το φυσικό, είτε το τεχνητό (σολάριουμ), μπορεί να κάνει ζημιά στο DNA των μελανοκυττάρων, δηλαδή των κυττάρων που παράγουν τη μελανίνη, η ουσία οποία δίνει στο δέρμα το χαρακτηριστικό χρώμα του. Αυτή η ζημιά μπορεί να οδηγήσει σε καρκίνο του δέρματος.
Η μελανίνη θεωρείτο ότι προστατεύει το δέρμα, μπλοκάροντας την υπεριώδη ακτινοβολία. Η νέα μελέτη δείχνει όμως ότι η μελανίνη έχει τόσο προστατευτική, όσο και καρκινογόνα δράση. Από τη μία δρα ως ασπίδα, από την άλλη όμως διευκολύνει την εκδήλωση καρκίνου.
Όπως έδειξαν τα πειράματα, ακόμη και τέσσερις ώρες μετά την έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία, η μελανίνη «βοηθά», ώστε το δέρμα να εμφανίζει γενετικές μεταλλάξεις. Τουλάχιστον οι μισές μεταλλάξεις των κυττάρων συμβαίνουν στο σκοτάδι. Όταν μάλιστα δεν υπάρχει μελανίνη στα κύτταρα, τότε η ζημιά του DNA περιορίζεται μόνο κατά την ώρα της έκθεσης στην υπεριώδη ακτρινοβολία. Γι’ αυτό οι αλμπίνοι που δεν έχουν μελανίνη, σπάνια παθαίνουν μελάνωμα (τον επιθετικό καρκίνο του δέρματος).
«Η μισή ή και παραπάνω ζημιά στο DNA δεν συμβαίνει στην παραλία, αλλά στο αυτοκίνητο κατά την επιστροφή στο σπίτι. Έως τώρα υποτιμούσαμε το μέγεθος της ζημιάς στο DNA που κάνει η έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία», δήλωσε ο Ντάγκλας Μπρας. Οι επιστήμονες μέχρι σήμερα πίστευαν ότι ουσιαστικά η ζημιά σταματά, όταν κανείς βρεθεί στην σκιά.