Πολλοί άνθρωποι έχουν την προδιάθεση να αναπτύξουν, έστω και μία φορά στη ζωή τους, κάποια αλλεργική αντίδραση. Συνήθως, υπάρχει κληρονομική προδιάθεση, στις περισσότερες όμως περιπτώσεις, τα συμπτώματα «φουντώνουν» την άνοιξη έως και τα μέσα του καλοκαιριού.
Οι αλλεργίες μπορεί να εκδηλωθούν για πρώτη φορά τόσο σε πολύ μικρές όσο και σε μεγαλύτερες ηλικίες. Ο μηχανισμός της αλλεργίας είναι ένας και μοναδικός και μπορεί να αφορά οποιοδήποτε σύστημα του οργανισμού: δέρμα, οφθαλμούς, ανώτερο ή κατώτερο αναπνευστικό κ.λπ.
Όλες αυτές τις ουσίες που, δυνητικά, προκαλούν αλλεργική αντίδραση τις ονομάζουμε αλλεργιογόνες. Οι κυριότερες από αυτές είναι η γύρη των λουλουδιών, οι τρίχες των ζώων, η οικιακή σκόνη, κάποιες τροφές και φάρμακα. Επιπλέον, σοβαρές αλλεργίες μπορεί να προκαλέσουν τσιμπήματα εντόμων (σφήκες κ.ά.).
Η βασική συμπτωματολογία της αλλεργικής αντίδρασης περιλαμβάνει:
- Κνησμό
- Οίδημα
- Υπερέκκριση βλέννας
- Εξάνθημα
- Υπεραιμία
- Βήχα
Κυριότερα αλλεργικά νοσήματα
Τα όργανα του ανθρώπινου σώματος που επηρεάζονται είναι αρκετά και τα συμπτώματα που προκαλούνται είναι:
- Αλλεργική επιπεφυκίτιδα: Εκδηλώνεται με υπεραιμία των οφθαλμών, δακρύρροια και κνησμό.
- Ατοπική δερματίτιδα ή έκζεμα: Εκδηλώνεται όταν κάποιος αλλεργιογόνος παράγοντας έρθει σε επαφή με το δέρμα. Η δερματίτιδα αυτή χαρακτηρίζεται από κνησμό, ερυθρότητα και ξεφλούδισμα του δέρματος.
- Κνίδωση: Χαρακτηρίζεται από κνησμό και κόκκινες φουσκάλες. Είναι μια αλλεργική αντίδραση που προκαλείται κυρίως από φάρμακα, λοιμώξεις και τροφές. Τροφές που, συχνότερα, ευθύνονται για παρόμοιες αντιδράσεις είναι τα οστρακοειδή, τα αυγά, το αγελαδινό γάλα, οι ξηροί καρποί, το στάρι κ.λπ.
- Βρογχικό άσθμα: Κυριότερα συμπτώματά του είναι το αίσθημα βάρους στο στήθος, ο βήχας, ο συριγμός της αναπνοής, η δύσπνοια.
Διάγνωση αλλεργίας
Τις περισσότερες φορές, η συμπτωματολογία είναι τόσο χαρακτηριστική που δεν χρειάζεται επιβεβαίωση ότι πρόκειται για αλλεργική αντίδραση. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις με άτυπη συμπτωματολογία, για τη θεραπευτική αντιμετώπιση των οποίων η απόδειξη ύπαρξης αλλεργικής προδιάθεσης είναι σημαντική. Οι κυριότερες διαγνωστικές μέθοδοι είναι:
- Αλλεργικά δερματικά τεστ (pricktests): Αυτά αποτελούν την πλέον χρησιμοποιούμενη μέθοδο. Γίνεται σκαριφισμός του δέρματος (συνήθως στην έσω επιφάνεια του αντιβραχίου) και στη συνέχεια έγχυση μίας σταγόνας από κάθε αλλεργιογόνο ουσία. Η ύπαρξη αντίδρασης (ερεθισμός-οίδημα-κνησμός) αποδεικνύει την ύπαρξη αλλεργικής προδιάθεσης στη συγκεκριμένη ουσία.
- Blood (rast) test: Είναι αιματολογική εξέταση, περισσότερο δαπανηρή από την προηγούμενη, με όχι άμεσα αποτελέσματα. Χρησιμοποιείται κυρίως σε περιπτώσεις που είναι αδύνατη η πραγματοποίηση των δερματικών δοκιμασιών.
- Μέτρηση της ολικής IgE (ανοσοσφαιρίνης Ε): Αυτή εμφανίζεται αυξημένη σε άτομα με αλλεργική προδιάθεση. Ειδικά το βρογχικό άσθμα μπορεί να διαγνωσθεί με τη σπιρομέτρηση, η οποία εκτελείται, και στη συνέχεια επαναλαμβάνεται, αφού προηγουμένως έχουν χορηγηθεί στον εξεταζόμενο εισπνοές με σαλβουταμόλη ή Aerolin.
Πρόληψη και θεραπεία: Αγωγή ακόμη κι έναν μήνα νωρίτερα
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο περιοδικό Pharma PLUS Link ΕΔΩ
