Η «παγωμένη» διαπραγμάτευση «καίει» τους ασθενείς με Ηπατίτιδα C

Νέα επείγουσα έκκληση για τη διασφάλιση της πρόσβασης όλων των ασθενών με Ηπατίτιδα C στις νέες θεραπείες απευθύνει η ομάδα εργασίας εμπειρογνωμόνων Hepaction.

Βασικότερο εμπόδιο αποδεικνύεται η καθυστέρηση στην ολοκλήρωση των εργασιών της Ομάδας Διαπραγμάτευσης.

Όπως τονίστηκε σε συνέντευξη τύπου η διεύρυνση των κριτηρίων πρόσβασης στις θεραπείες των ασθενών όλων των σταδίων και των ασθενών με συννοσηρότητες όπως η θαλασσαιμία και η δρεπανοκυτταρική νόσος, η αιμορροφιλία και ο HIV, είναι σημαντική για να αποφευχθεί η κίρρωση του ήπατος.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΟΠΥΥ, που παρουσίασε ο πρόεδρος του συλλόγου Προμηθέας, Γ. Καλαμίτσης, 893 έλαβαν τις νέες θεραπείες το 2015, με τη δαπάνη να ανέρχεται σε περίπου 50 εκατ. ευρώ. Το 2016, έως τον Αύγουστο, ο αριθμός των ασθενών ανήλθε στους 726.

Το “πάγωμα” των διαδικασιών διαπραγμάτευσης στην αρμόδια επιτροπή του ΕΟΠΥΥ, παρά τις πολλαπλές δεσμεύσεις της πολιτικής ηγεσίας της Αριστοτέλους για άμεση ολοκλήρωση τους, έχει αφήσει εκτεθειμένους στις σοβαρές επιπλοκές της νόσου πολλούς ασθενείς. Ο κ. Καλαμίτσης έκανε λόγο για έλλειψη πολιτικής βούλησης. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Υπουργός Υγείας είχε δεσμευτεί ότι η νομοθετική ρύθμιση που θα επιτρέψει στις εργασίες της Επιτροπής να αποδώσουν καρπούς θα εντασσόταν στο νομοσχέδιο για την Ψυχική Υγείας, το οποίο επρόκειτο να κατατεθεί το φθινόπωρο και ακόμα αναμένεται…

Δυστυχώς, από τις αρχές του 2014 μέχρι και σήμερα, δεν έχουν υλοποιηθεί οι δεσμεύσεις, με αποτέλεσμα πρόσβαση στις καινούργιες θεραπείες να έχουν μόνο οι ασθενείς σταδίου ίνωσης F4 (κίρρωση) και ασθενείς σταδίου ίνωσης F3, οι οποίοι έχουν ήδη λάβει παλιότερα θεραπευτικά σχήματα και έχουν αποτύχει.

Οι άνθρωποι που ζουν με ηπατίτιδα C αναμένουν τη διεύρυνση των κριτηρίων για να έχουν πρόσβαση στις νέες θεραπείες. Περαιτέρω αναμονή ενδέχεται να οδηγήσει σε επιδείνωση της κατάστασης της υγείας τους, με ότι αυτό συνεπάγεται για τις επιπλοκές που επιφέρει η νόσος στη ζωή των ασθενών: κίρρωση του ήπατος και ηπατοκυτταρικό καρκίνο. Προφανής είναι επίσης και η επιπλέον επιβάρυνση των ασφαλιστικών ταμείων που θα κληθούν να τις αποζημιώσουν.

Μάλιστα, κατά τον Γεώργιο Παπαθεοδωρίδη, καθηγητή Παθολογίας – Γαστρεντερολογίας Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ, διευθυντή Πανεπιστημιακής Γαστρεντερολογικής Κλινικής Γ.Ν.Α. “Λαϊκό”, αντιπρόεδρο της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης Ήπατος και μέλος της Hepaction, αν η διαδικασίες στην Επιτροπή Διαπραγμάτευσης είχαν ολοκληρωθεί με τα ίδια χρήματα θα είχαν θεραπευτεί πολλοί περισσότεροι ασθενείς.

Οι νέες θεραπείες συνιστούν, άλλωστε, πραγματική σανίδα σωτηρίας για τους ασθενείς με Ηπατίτιδα C.

Όπως εξήγησε ο Ιωάννης Κοσκίνας, καθηγητής Παθολογίας – Ηπατολογίας ΕΚΠΑ, Β’ Παθολογική Κλινική, Γενικό Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Αθηνών, μέλος της Hepaction, σημείωσε ότι «τα νέα αντιϊκά φάρμακα για την Ηπατίτιδα C έχουν εξαιρετική αποτελεσματικότητα, επιτυγχάνοντας κάθαρση του ιού σε ποσοστό άνω του 95% για όλους τους ασθενείς ανεξαρτήτως σταδίου ηπατικής νόσου και γονοτύπου του ιού, δεν έχουν ιδιαίτερες παρενέργειες και δίδονται συνήθως για διάστημα 3 μηνών».

Μάλιστα, όπως εξήγησε, η μη ανίχνευση του ιού ή αρνητικοποίηση συνιστά πραγματική εκρίζωση του. Έλεγχος σε ασθενείς σε βάθος χρόνου δείχνει πως παραμένουν χωρίς τον ιό της ηπατίτιδας C, εφόσον βέβαια δεν έχουν μολυνθεί εκ νέου, αφού τα φάρμακα δεν παρέχουν ανοσία.

Ο κ. Κοσκίνας τόνισε ότι «στόχος είναι η θεραπεία όλων των ασθενών με Ηπατίτιδα C ακόμα και αυτών με ήπια ηπατική νόσο και οι λόγοι είναι: η πρόληψη ανάπτυξης σοβαρής μορφής ηπατοπάθειας (κίρρωση) και του συσχετιζόμενου με αυτή καρκίνου, η μείωση του κινδύνου για ανάπτυξη ή επιδείνωση άλλων νοσημάτων, η μείωση της μεταδοτικότητας σε πληθυσμό υψηλού κινδύνου, η αποκατάσταση του αισθήματος ευεξίας και η άρση της αβεβαιότητας για το μέλλον». Αναφερόμενος στους ειδικούς πληθυσμούς και ιδιαίτερα στα πολυμεταγγιζόμενα άτομα με θαλασσαιμία και δρεπανοκυτταρική νόσο τόνισε ότι «η ανάγκη χορήγησης των νέων αντιϊκών φαρμάκων είναι απόλυτα επιβεβλημένη, τόσο λόγω συννοσηρότητας και αυξημένου κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου του ήπατος, όσο και ως πράξη κοινωνικής ευαισθησίας και αποκατάστασης δικαίου για την «ιατρογενή» αιτία έκθεσης και μόλυνσης των ατόμων αυτών από τον ιό».

Τα μέλη της Hepaction επισημαίνουν ότι τα κριτήρια πρέπει να διευρυνθούν, τόσο σε επίπεδο σταδίου της νόσου όσο και σε ασθενείς με συνοδά νοσήματα, όπως αιμορροφιλία, θαλασσαιμία και δρεπανοκυτταρική νόσο, συλλοίμωξη με τον ιό HIV, κ.α., οι οποίοι έχουν συχνά αντένδειξη στη χορήγηση ιντερφερόνης-άλφα και/ή ριμπαβιρίνης, με αποτέλεσμα να μένουν χωρίς καμία θεραπευτική επιλογή.

Η πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Πασχόντων από Μεσογειακή Αναιμία Ιωάννα Μυρίλλα επισήμανε ότι στην Ελλάδα ζουν περίπου 5.000 άτομα με θαλασσαιμία (Μεσογειακή Αναιμία) και Δρεπανοκυτταρική Νόσο (Δρεπανοκυτταρική και Μικροδρεπανοκυτταρική Αναιμία) και εξ’ αυτών περίπου 2.500 είναι τακτικά μεταγγιζόμενοι σημειώνοντας ότι «περίπου το 50% μολύνθηκε μέσω του αίματος με Ηπατίτιδα C σε νεαρή ηλικία και σήμερα υπολογίζεται ότι περίπου 800 – 1.000 άτομα ζουν και με Ηπατίτιδα C».

Αναφερόμενη η κα Μυρίλλα στην πρόσβαση των ασθενών στις νέες θεραπείες υπογράμμισε ότι στους ασθενείς με θαλασσαιμία και δρεπανοκυτταρική νόσο η εξέλιξη της Ηπατίτιδας C είναι μοιραία σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό και τόνισε ότι «είναι επιτακτική ανάγκη να θεραπευτούν άμεσα όλοι και να έχουν όλοι πρόσβαση στις νέες θεραπείες και όχι μόνο αυτοί που βρίσκονται σε τελικό στάδιο. Τα νέα αντιϊκά φάρμακα προσφέρουν αυτή τη δυνατότητα καθώς δεν έχουν παρενέργειες και έχουν σημαντικότατα ποσοστά επιτυχίας και εκρίζωσης της νόσου».

Ο Μάριος Ατζέμης, μέλος του Συλλόγου Οροθετικών Ελλάδας «Θετική Φωνή» σημείωσε ότι πληθυσμός – κλειδί είναι οι χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών ουσιών και ότι οι άνθρωποι με HIV που παρουσιάζουν συλλοίμωξη με Ηπατίτιδα C είναι πάρα πολλοί. «Το 2014 το ποσοστό HCV στους χρήστες που απευθύνθηκαν στα προγράμματα απεξάρτησης και υποκατάστασης κυμάνθηκε από 67 έως 74%, ανάλογα με την πηγή των στοιχείων».