Πάνω από 2.500 οροθετικοί χωρίς εξετάσεις!

Διάχυτη είναι η ανησυχία και η ανασφάλεια των οροθετικών και των οικογενειών τους, εξαιτίας της εγκατάλειψής τους από την Πολιτεία.

Σύμφωνα με την Άννα Καβούκα, κοινωνική λειτουργό στο “Κέντρο Ζωής” περισσότεροι από 2.500 ασθενείς δεν έχουν υποβληθεί σε μέτρηση ιικού φορτίου και εξέταση γονοτυπικού ελέγχου για πάνω από έναν χρόνο. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι δεν γνωρίζουν εάν η θεραπεία που τους χορηγείται έχει φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα, καθώς κι αν είναι μεταδοτικοί ή όχι, με αποτέλεσμα – μεταξύ άλλων – να δημιουργείται και σοβαρό πρόβλημα δημόσιας υγείας. “Στη λίστα του Εθνικού Κέντρου Αναφοράς στην Αθήνα προστίθενται 200 άτομα την εβδομάδα” συμπληρώνει ο Γιώργος Τσιακαλάκης από το Σύλλογο Οροθετικών Ελλάδας “Θετική Φωνή”.

Αιτία του προβλήματος είναι η έλλειψη αντιδραστηρίων λόγω περιορισμένου budget του ΚΕΕΛΠΝΟ. Ο σχετικός διαγωνισμός για την προμήθειά τους θα έπρεπε σύμφωνα με τους υπεύθυνους του “κέντρου ζωής” να έχει διενεργηθεί εδώ και μήνες.

Το πρόβλημα είναι γνωστό στην Αριστοτέλους ήδη από το καλοκαίρι. Τρεις μήνες μετά, ωστόσο, ολοένα κι επιδεινώνεται με τους ασθενείς να είναι ιδιαίτερα ανήσυχοι λόγω και των ανωμαλιών που καταγράφονται στη λειτουργία του φορέα με αφορμή τις συνεχείς αλλαγές στο Διοικητικό του Συμβούλιο.

“Στη συνάντηση που είχε ο Υπουργός Υγείας με το Σωματείο μας στις 26 Ιουλίου 2016, είχε ενημερωθεί πλήρως για το πρόβλημα και είχε δεσμευτεί να δώσει άμεσα λύση” αναφέρει σχετικά η κα Καβούκα.

“Συμφωνούμε και αντιλαμβανόμαστε πλήρως την ανάγκη σχεδιασμού και υλοποίησης ενός ολοκληρωμένου πλάνου που θα εξασφαλίσει τη μείωση του κόστους προμήθειας των αντιδραστηρίων. Σε αυτή την κατεύθυνση μπορεί να συμβάλει άλλωστε και μία διαδικασία κεντρικής παραγγελίας που θα αύξανε τη διαπραγματευτική ικανότητα του ενιαίου φορέα που θα αναλάμβανε τη συγκεκριμένη ευθύνη” σημειώνει ο κος Τσιακαλάκης. “Ωστόσο, μέχρι την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας, θα πρέπει να καλυφθούν άμεσα οι τρέχουσες ανάγκες εργαστηριακών εξετάσεων ιικού φορτίου και γονοτυπικής αντοχής σε αντιρετροϊκά φάρμακα με την απρόσκοπτη διάθεση των απαραίτητων αντιδραστηρίων” καταλήγει.