Το παρασκήνιο της διαπραγμάτευσης για τις μονάδες αιμοκάθαρσης

Πολλές «γκρίζες ζώνες» έχει η διαπραγμάτευση που έχουν ξεκινήσει στον ΕΟΠΥΥ με τις ιδιωτικές μονάδες αιμοκάθαρσης. Αντί να ασχοληθούν με το να μειώσουν επιτέλους το υπέρογκο κόστος στο δημόσιο τομέα, έχουν αποικιοκρατικές απαιτήσεις από τον ιδιωτικό. Η κρατικιστική στενομυαλιά του ΣΥΡΙΖΑ σε όλο της το μεγαλείο!

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Να δούμε λίγο μερικά δημογραφικά και οικονομικά στοιχεία για την αιμοκάθαρση στην Ελλάδα για να καταλάβουμε τι παίζεται.
Συνολικά, λοιπόν, ετησίως σε αιμοκάθαρση υποβάλλονται περίπου 10.100 ασθενείς. Από αυτούς, περίπου 6.200 κάνουν αιμοκάθαρση σε ιδιωτικές μονάδες, δηλαδή, περίπου το 60%!
Ο συνολικός αριθμός των αιμοκαθάρσεων στον ιδιωτικό τομέα ανέρχεται σε περίπου 900.000 και το 2015 συνολικά υποβλήθηκαν στον ΕΟΠΥΥ δαπάνες ύψους 125 εκατ., ενώ ο ετήσιος κλειστός προϋπολογισμός είναι 110 εκατ. ευρώ.
Οι ιδιωτικές μονάδες αιμοκάθαρσης είναι υποχρεωμένες να παρέχουν έκπτωση (rebate) 5% και ισχύει και εδώ το μέτρο της αυτόματης επιστροφής (clawback) σε περίπτωση υπέρβασης του κλειστού προϋπολογισμού. Το 2015, έκπτωση και επιστροφή ήταν περίπου 20%.
Όπως έχει συμβεί και με άλλους παρόχους, ο ΕΟΠΥΥ ξεκίνησε διαπραγματεύσεις ώστε να πετύχει καλύτερες τιμές και όρους – κάτι που θα έπρεπε να έχει γίνει εδώ και χρόνια. Το θέμα είναι ότι κάποιοι στο ΣΥΡΙΖΑ – προφανώς λόγω ασχετοσύνης και έπαρσης – έχουν μπερδέψει τα μπούτια τους.
Εξηγούμαι. Υπεύθυνος από την πλευρά του ΕΟΠΥΥ στις διαπραγματεύσεις έχει αναλάβει ο κ. Χάρης Παπαδάκης – σύμβουλος του Π. Πολάκη – ο οποίος έχει τοποθετηθεί και πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΕΚΑΠΤΥ (Εθνικό Κέντρο Αξιολόγησης της Ποιότητας & Τεχνολογίας Υγείας).
Για όσους δεν το γνωρίζουν είναι στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, οικονομολόγος και μέλος της Οικονομικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, στο Τμήμα Ναυτιλίας & Νησιωτικότητας. Τα σχόλια δικά σας όσον αφορά τις γνώσεις του περί αξιολόγησης της ποιότητας και των τεχνολογιών υγείας…
Αλλού είναι η ουσία. Ο κ. Παπαδάκης λοιπόν έχει ζητήσει οριζόντια έκπτωση 15% από τις μονάδες αιμοκάθαρσης και έχει εξαγγείλει ότι θα εισαχθούν δείκτες ποιότητας και αξιολόγησης των μονάδων. Πολύ καλά κάνει θα πει κανείς…
Εκ πρώτης όψεως δύσκολα θα διαφωνήσει κανείς. Προσέξτε όμως. Αυτό δεν είναι διαπραγμάτευση… Διότι είναι βέβαιο ότι θα υπήρχαν μονάδες που θα προσέφεραν μεγαλύτερη έκπτωση αν ο ΕΟΠΥΥ τους διασφάλιζε μεγαλύτερο αριθμό ασθενών. Δηλαδή, αν μια μονάδα σήμερα εξυπηρετεί 500 ασθενείς ετησίως, θα ήταν σε θέση να προσφέρει μεγάλη έκπτωση αν ο ΕΟΠΥΥ διασφάλιζε ότι θα έχει 1.000 ασθενείς!
Υπάρχει ακόμη ένας λάκκος στη φάβα. Η αξιολόγηση και πιστοποίηση των μονάδων αιμοκάθαρσης θα γίνει από το ΕΚΑΠΤΥ και μάλιστα με αμοιβή 5% επί του τζίρου! Και αναρωτιέμαι: Πώς είναι δυνατόν ο κ. Παπαδάκης να κάνει τη διαπραγμάτευση με τις μονάδες αιμοκάθαρσης, τις οποίες ο ίδιος θα αξιολογεί και θα πιστοποιεί μέσω του ΕΚΑΠΤΥ; Δεν υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων;
Και το επίσης σημαντικό: Ποια είναι τα εχέγγυα ότι το ΕΚΑΠΤΥ γνωρίζει πως να αξιολογεί και να πιστοποιεί μονάδες αιμοκάθαρσης; Το ίδιο το ΕΚΑΠΤΥ διαθέτει τέτοια πιστοποίηση; Αναμένω απαντήσεις και αν χρειαστεί θα επανέλθω…
Κλείνοντας θα αναφερθώ στο δημόσιο τομέα. Σημειώνω ότι η τιμή που έχει καθοριστεί είναι η ίδια τόσο για δημόσιο όσο και ιδιωτικό τομέα, ήτοι 105 ευρώ ανά πράξη. Το κόστος των υλικών (φίλτρα κλπ) είναι επιπρόσθετα.
Και προσέξτε στον ιδιωτικό τομέα, η τιμή αυτή περιλαμβάνει και το κόστος της μισθοδοσίας του προσωπικού, ενώ στο δημόσιο τομέα όχι! Μάλιστα, σύμφωνα με την κοστολόγηση που έχει γίνει για την αιμοκάθαρση στο ΚΕΣΥ το μέσο κόστος μισθοδοσίας ανά πράξη στα δημόσια νοσοκομεία είναι 115 ευρώ!
Γιατί λοιπόν στην κυβέρνηση και στον ΕΟΠΥΥ δεν ασχολούνται να μειώσουν και εκεί το κόστος; Εκεί δεν πρόκειται για χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων;