«Μαγικό ραβδί» για τη θεραπεία της νόσου Πάρκινσον μπορεί να μην υπάρχει, αλλά όπως τονίζουν οι ειδικοί, η νόσος μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά. Μάλιστα, υπάρχει ένα «φάρμακο» που μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη ή στην καθυστέρηση της νόσου και αυτό είναι η φυσική δραστηριότητα.
Η νόσος του Πάρκινσον είναι μια από τις συχνότερες εκφυλιστικές νόσους του νευρικού συστήματος. εμφανίζεται με συμπτώματα όπως βραδυκινησία, μυική δυσκαμψία, τρέμουλο άκρων και προσώπου, αστάθεια βαδίσματος κ.α.
Όπως εξήγησε σε συνέντευξη τύπου, ενόψει ανοικτής εκδήλωσης για την ενημέρωση του κοινού, ο Παντελής Στάθης, Νευρολόγος, Διευθυντής Νευρολογικού Τμήματος Νοσοκομείου “Mediterraneo” μελέτες δείχνουν πως η άσκηση συμβάλει στην αύξηση της νευροπροστασίας και της συναπτικής διαβίβασης, στη μείωση του οξειδωτικού στρες και των μιτοχονδριακών δυσλειτουργιών με αποτέλεσμα την πρόληψη ή καθυστέρηση της νόσου ή τη βελτίωση της κινητικότητας και της καθημερινότητας σε ανθρώπους που έχουν ήδη έκδηλα συμπτώματα.
Η αιτία που πυροδοτεί την πάθηση, παραμένει άγνωστη, αλλά πιθανολογείται ότι πρόκειται για ένα συνδυασμό περιβαλλοντικών και γενετικών παραγόντων. Η νόσος εμφανίζεται σε περίπου 2 στα 1000 άτομα του γενικού πληθυσμού. Συνεπώς, υπολογίζεται ότι από Πάρκινσον πάσχουν 6,3 εκατομμύρια άτομα στον κόσμο και 1,2 εκατομμύρια στην Ευρώπη. Στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι έχουμε 15-20 χιλιάδες παρκινσονικούς ασθενείς.
1000 νέα κρούσματα καταγράφονται ετησίως, όπως ανέφερε ο Γεώργιος Τάγαρης, Νευρολόγος, Διευθυντής ΕΣΥ, Νευρολογική Κλινική Γ.Ν.Α. “Γ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ”
Η νόσος του Πάρκινσον μπορεί να εμφανισθεί ακόμα και σε νεαρά άτομα, όμως η συχνότητα αυξάνει με την ηλικία, με αποτέλεσμα να πάσχει το 1% του πληθυσμού πάνω από 60 ετών.
«Η συντριπτική πλειονότητα των ασθενών και των συγγενών τους περιμένει με δικαιολογημένη ανυπομονησία τις εξελίξεις στα φάρμακα για τη νόσο τους. Ταυτόχρονα, όμως, η συντριπτική πλειονότητα των ασθενών με τη νόσο Πάρκινσον δεν ακολουθεί τις οδηγίες των θεραπόντων γιατρών τους», υπογραμμίζει ο κ. Στάθης.
Μελέτες έχουν δείξει πως οι περισσότεροι ασθενείς δεν ενημερώνονται για βασικά ζητήματα που αφορούν στην πάθησή τους, δεν παίρνουν σωστά τα φάρμακά τους, δεν διατρέφονται κατάλληλα και δεν ασκούνται.
«Έχει αποδειχτεί πλέον επιστημονικά πως ο ρόλος του ασθενούς και του φροντιστή του στην εξέλιξη της νόσου του Πάρκινσον είναι πολύ σημαντικός», σημείωσε ο κ. Στάθης.
Αλλά και από την πλευρά των επιστημόνων η αντιμετώπιση της πάθησης είναι σε ικανοποιητικό σημείο, ενώ γίνονται προσπάθειες εξεύρεσης του μηχανισμού που θα ανακόψει την εκφύλιση των κυττάρων.
«Πού βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή στη νόσο του Πάρκινσον; Μπορούμε να την διαγνώσουμε με αρκετή βεβαιότητα ακόμα και σε πρώιμα στάδια, με βάση την κλινική εξέταση από τον ειδικό νευρολόγο αλλά και με την βοήθεια κάποιων ειδικών απεικονιστικών μεθόδων, όπως είναι το σπινθηρογράφημα των βασικών γαγγλίων (DΑT scan). Υπάρχουν φάρμακα με τα οποία μπορούμε να αντιμετωπίσουμε με εξαιρετική επιτυχία τα συμπτώματα της πρώιμης νόσου (συνήθως τρόμος σε ένα άκρο, δυσκαμψία και βραδύτητα στις κινήσεις) αλλά και να κρατήσουμε σε καλή λειτουργική κατάσταση τον ασθενή με προχωρημένη νόσο, προσαρμόζοντας κατάλληλα την φαρμακευτική αγωγή», σημείωσε ο κ. Τάγαρης.
Αλλά και για τις δύσκολες περιπτώσεις οι γιατροί έχουν στη διάθεση τους προχωρημένες μεθόδους, όπως οι αντλίες συνεχούς έγχυσης του φαρμάκου ή η εμφύτευση ηλεκτροδίων στον εγκέφαλο. Επίσης, όπως εξήγησε ο κ. Τάγαρης, στο στάδιο των κλινικών δοκιμών βρίσκονται νέα φάρμακα που δρουν με διαφορετικό τρόπο από τα υπάρχοντα και τα οποία αναμένεται να αντιμετωπίσουν προβλήματα που παρουσιάζονται στην προχωρημένη νόσο, όπως είναι οι υπερκινησίες.
«Δοκιμάζονται επίσης νέοι τρόποι χορήγησης γνωστών φαρμάκων, όπως εισπνεόμενη λεβοντόπα. Στις ΗΠΑ έχει κυκλοφορήσει ένα νέο σκεύασμα λεβοντόπα βραδείας αποδέσμευσης καθώς και ένα νέο φάρμακο για τις ψυχικές διαταραχές που παρουσιάζονται σε ορισμένους ασθενείς. Και τα δυο αναμένονται στην Ευρώπη στο άμεσο μέλλον», προσέθεσε ο κ. Τάγαρης.
Όπως ανέφερε ο κ. Τάγαρης, γίνεται εκτεταμένη έρευνα για την καλύτερη κατανόηση των μηχανισμών που οδηγούν στην καταστροφή των κυττάρων και ειδικότερα στη συσσώρευση της α-συνουκλεϊνης. «Εδώ εντάσσεται και η πρόσφατη (πριν ένα χρόνο) ανακοίνωση Ελληνίδας ερευνήτριας από το Cambridge που προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον, και γνώρισε δημοσιότητα στα ΜΜΕ. Αυτή τη στιγμή, περισσότερες από 30 ουσίες που παρεμβαίνουν στον μηχανισμό αυτόν, μελετώνται για την δυνατότητα τους να σταματήσουν η να καθυστερήσουν την εξέλιξη της νόσου. Τουλάχιστον τέσσερις από αυτές βρίσκονται στο στάδιο των κλινικών δοκιμών», προσέθεσε.
Στο πεδίο διόρθωσης των ελλειμμάτων που έχουν ήδη δημιουργηθεί στον εγκέφαλο των ασθενών. «Εδώ συναντάμε τις γονιδιακές θεραπείες και την μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων. Οι γονιδιακές θεραπείες, στις οποίες με ειδικές τεχνικές εισάγονται στα κύτταρα του εγκεφάλου γονίδια που παράγουν μια επιθυμητή ουσία βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο στάδιο των κλινικών δοκιμών. Για τις μεταμοσχεύσεις βλαστοκυττάρων που υπόσχονται να υποκαταστήσουν τα κύτταρα που έχουν εκφυλισθεί, οι κλινικές δοκιμές αναμένεται να ξεκινήσουν το 2018», ανέφερε.
Τι θα μπορούσαν να αλλάξουν οι ασθενείς με Πάρκινσον για να επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου τους:
Ανοικτή εκδήλωση για το κοινό: Παρασκευή 31 Μαρτίου 2017, Ξενοδοχείο Divani Caravel, Αίθουσα Ιλισσός, Ώρα Έναρξης: 17.00 μ.μ.
Υπεύθυνη Σύνταξης στο Virus.com.gr - Αρχισυντάκτρια του περιοδικού Pharma & Health Business
Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *
Δ
