Παθητικοί καπνιστές 8 στους 10 Έλληνες

Μία σκληρή μορφή βίας και παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελεί το παθητικό κάπνισμα, στο οποίο αποδίδονται ετησίως 150.000 θάνατοι παιδιών. «Θύματά» του είναι κυρίως τα μικρά παιδιά, οι έγκυες γυναίκες, άνθρωποι με αναπνευστικά ή καρδιαγγειακά νοσήματα και πολλοί εργαζόμενοι.

Ως παθητικό κάπνισμα ορίζεται η εισπνοή καπνού από τα τσιγάρα που καπνίζουν ή έχουν καπνίσει γύρω μας. Ο Παναγιώτης Μπεχράκης, Καθηγητής, Πνευμονολόγος-Εντατικολόγος, Δ/ντής του Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας του Αμερικανικού Κολεγίου Ελλάδος & Πρόεδρος του Επιστ. Συμβουλίου του European Network for Smoking and
Tobacco Prevention, εξηγεί:

«Η ρύπανση από το κάπνισμα, σε ένα κλειστό χώρο, παράγεται από το τσιγάρο που καίγεται, την εκπνοή του καπνιστή, καθώς και από ένα αόρατο τοξικό μείγμα το οποίο προσκολλάται και παραμένει στα μαλλιά και τα ρούχα των καπνιστών, καθώς και στα αντικείμενα ενός χώρου καπνίσματος. Το τοξικό αυτό μείγμα παραμένει στο χώρο ακόμα και αν αυτός αεριστεί και περιέχει καρκινογόνες ουσίες και ραδιενεργά στοιχεία τα οποία είναι ικανά να μολύνουν ένα παιδί που μπουσουλάει στο πάτωμα και στη συνέχεια βάζει τα χέρια του στο στόμα του».

Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το 28% των Ελλήνων εκτίθεται στο παθητικό κάπνισμα στο σπίτι του, ενώ το 79% των Ελλήνων που επισκέπτονται χώρους διασκέδασης υποχρεώνονται να καπνίζουν τον καπνό των άλλων, αποδεικνύοντας πως ο αντικαπνιστικός νόμος παραμένει ανεφάρμοστος. Έτσι, το 76% των Ελλήνων δηλώνει πως αισθάνεται θυμό που η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που δεν εφαρμόζει το νόμο για το παθητικό κάπνισμα, ενώ το 78% των Ελλήνων δηλώνει πως η μη εφαρμογή του αποτελεί σημείο πολιτιστικής υποβάθμισης της χώρας.

«Αν και υπάρχει μείωση στους καπνιστές, δεν ισχύει το ίδιο για τους παθητικούς καπνιστές» σχολιάζει ο κ. Μπεχράκης. «Με ευκαιρία την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καπνίσματος, η Ελληνική Πολιτεία καλείται να αναθεωρήσει τη μέχρι σήμερα ανοχή της στο παθητικό κάπνισμα και να θέσει τέρμα σε ένα χρόνιο καθεστώς εκποίησης της Δημόσιας Υγείας σε συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα» καταλήγει.