Ποια είναι η αντιμετώπιση της νόσου των μουσικών

Η άμεση και ορθή διάγνωση αποτελεί το «κλειδί» για την διαχείριση της «νόσου» των μουσικών που ταλαιπωρεί χιλιάδες οργανοπαίκτες. Η κατάλληλη πληροφόρηση μπορεί να οδηγήσει στην ανακούφιση από τον πόνο  επαγγελματίες μουσικούς.

Πολύτιμες πληροφορίες για την απαλλαγή από τη νόσο προσφέρει στα μέλη του κλάδου της μουσικής το βιβλίο «ΟΙ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΩ ΑΚΡΟΥ ΤΟΥ ΜΟΥΣΙΚΟΥ» του πλέον ειδικού Δρ. Ιωάννη Ιγνατιάδη, Χειρουργού Ορθοπαιδικού, Διευθυντή τμήματος Μικροχειρουργικής Ιατρικού Ψυχικού. «Πράγματι το βιβλίο βοήθησε πολύ στην ενημέρωση των μουσικών για τα συμπτώματα αλλά και τους τρόπους αντιμετώπισης της νόσου» αναφέρει ο Δρ. Ιγνατιάδης .

«Η απουσία ενημέρωσης, η μη σωστή διάγνωση και η έλλειψη ειδικών κέντρων αποθεραπείας, ευθύνονταν για την «έξαρση» που παρουσίαζε  στην Ελλάδα η «νόσος» των μουσικών» αναφέρει ο ειδικός. Λόγω της μεγάλης ζήτησης η πρώτη έκδοση του βιβλίου εξαντλήθηκε και γι αυτό επανεκδίδεται σε λίγες ημέρες από τις εκδόσεις «ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ» στην Αθήνα. Μουσικοί πάσχοντες,  αλλά και φυσικοθεραπευτές, γιατροί ορθοπαιδικοί, φυσίατροι και νευρολόγοι εξάντλησαν τη πρώτη έκδοση (εκδόσεις «ΚΑΥΚΑΣ» το 2002).

Η νόσος

Έως το 2005 είχε πάρει διαστάσεις επιδημίας στον χώρο των παικτών οργάνων μουσικής. Ωστόσο, η ενημέρωση και η βοήθεια από ειδικούς μπορεί να βάλει τέλος στη ταλαιπωρία. «Κι αυτό γιατί «η νόσος των μουσικών» (ομάδα συγκεκριμένων 4-5 παθήσεων) είναι μια πολύπλοκη παθολογία η οποία απαιτεί εξειδίκευση όσον αφορά την ακριβή και σωστή  διάγνωση της αλλά και τη θεραπεία της, κάτι που συμβαίνει σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες του εξωτερικού» εξηγεί ο κ. Ιγνατιάδης.

Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες η «νοσολογία των μουσικών» περιλαμβάνει κυρίως τέσσερις παθήσεις, οι οποίες πλήττουν το χέρι και μπορεί να συνυπάρχουν ή να εμφανίζονται ξεχωριστά: Τα σύνδρομα υπέρχρησης (overuse) (τενοντομυίτιδες) και πίεσης (παγίδευσης) νεύρων, αλλά και οι λειτουργικές δυστονίες ή «κράμπες» των μουσικών, καθώς η οστεοαρθρίτιδα αντίχειρα. Οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις ανά λεπτό μπορεί να προκαλέσουν καταπόνηση, «χρόνιο μηχανικό τραυματισμό», όσο και η συνεχής πίεση από το στατικό φορτίο σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος από ορισμένα όργανα (βιολί, τρομπέτα, άλλα έγχορδα). Τα σημεία εντόπισης της νόσου είναι o καρπός, τo αντιβράχιο, o ώμος και o αυχένας. Oι βιολιστές και οι βιολοντσελίστες συνήθως υποφέρουν στην αριστερό βραχίονα, ενώ οι πιανίστες στο δεξί βραχίονα και χέρι. O δεξιός αντίχειρας προσβάλλεται στους παίκτες αυλού και κλαρινέτου. Ωστόσο μπορεί να συμβάλλουν και άλλοι παράγοντες που επιδεινώνουν ή και ενίoτε προκαλούν τις εν λόγω παθήσεις, όπως είναι  το βάρος του οργάνου, η κακή στάση, η απότομη αύξηση των ωρών μελέτης, η αλλαγή οργάνου και διάφορες προϋπάρχουσες ανατομικές ανωμαλίες ή ιδιομορφίες.

 Η σημασία της διάγνωσης

Εφόσον εντοπιστεί έγκαιρα είναι δυνατόν να  αντιμετωπιστεί με ανάπαυση, φαρμακευτική αγωγή, ενημέρωση, αλλαγή στάσης ή έντασης ή τεχνικής παιξίματος, λαβής οργάνου, νάρθηκες, φυσικοθεραπεία, σπάνια χρειάζεται «νυστέρι» για την εξάλειψή του. «Πάντως, σε χειρουργική επέμβαση, ακόμα κι αν υπάρχει ένδειξη, θα καταφύγουμε μόνο αφού εξαντλήσουμε πρώτα όλα τα ενδεδειγμένα συντηρητικά μέσα θεραπείας» αναφέρει ο κ. Ιγνατιάδης. Ωστόσο, δεν αποκλείεται οι μουσικοί να αναγκαστούν να διακόψουν την καριέρα τους.