Ποια είναι η αποστειρωτική ανοσία που βοηθά κατά του SARS-CoV-2

Ενθαρρυντικά είναι τα στοιχεία από μελέτη σε μη εμβολιασμένο υγειονομικό προσωπικό με υψηλό κίνδυνο έκθεσης στον SARS-CoV-2. Ενδείξεις εντοπίστηκαν ότι κάποιοι από αυτούς είχαν την δυνατότητα να εκριζώσουν τον ιό σε πολύ αρχικά στάδια λοίμωξης χωρίς καν να αναπτυχθούν αντισώματα.

Η εν λόγω μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature από Βρετανούς επιστήμονες επιβεβαιώνει αντίστοιχο φαινόμενο αποστειρωτικής ανοσίας πριν την ανάπτυξη αντισωμάτων σε κλινικές μελέτες των εμβολίων. Σε αυτές τις έρευνες  η ανοσολογική προστασία φάνηκε να αρχίζει γύρω στις 5 ημέρες μετά την πρώτη δόση, πριν ακόμα αναπτυχθούν εξουδετερωτικά αντισώματα.

Οι  ερευνητές εντόπισαν σαφή στοιχεία μίας ανοσολογικής αντίδρασης από τα Τ-κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος η οποία συνέπεφτε με το χρόνο έκθεσης στον κορωνοϊό. Τα στοιχεία αυτά παρουσιάζουν οι καθηγητές της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Γκίκας Μαγιορκίνης και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) .

Η μελέτη με πληθυσμό το υγειονομικό προσωπικό που μελετήθηκε κατέδειξε υψηλότερα επίπεδα Τ-κυττάρων αντιδραστικών στον SARS-CoV-2 από ότι αντίστοιχο προσωπικό πριν από την πανδημία. Το γεγονός αυτό μεταφράζεται σε προηγούμενη ύπαρξη των Τ-κύτταρα και τα οποία επεκτάθηκαν κατά τη διάρκεια της αντιμετώπισης της πανδημίας στο υγειονομικό προσωπικό μετά από έκθεση. Η ανοσία της κυτταρικής μνήμης αποστειρώθηκε από αυτήν την ανοσολογική απόκριση.

«Οι ερευνητές έδειξαν ότι οι πρωτεΐνες που πιθανότατα στοχεύουν αυτά τα Τ-κύτταρα είναι το σύμπλοκο πολλαπλασιασμού (πολυμεράσης) του κορωνοϊού» εξηγούν επιστήμονες. Μάλιστα, θεωρούν ότι ενδεχομένως αυτά τα Τ-κύτταρα έχουν εκπαιδευθεί από παλαιότερες λοιμώξεις από άλλους κορωνοϊούς.

«Καθώς το σύμπλοκο πολλαπλασιασμού είναι καλά συντηρημένο ανάμεσα στους κορωνοϊούς», επιφέρει μια διασταυρούμενη ανοσολογική απόκριση, καθώς και την ανάπτυξη μίας ανοσολογικής μνήμης, η οποία καλύπτει ένα ευρύτερο φάσμα κορωνοϊών. Τα στοιχεία που ανακαλύφθηκαν μπορεί να οδηγήσουν τους επιστήμονες στην αξιοποίηση του σύμπλοκου πολλαπλασιασμού ως σημαντικού υποψήφιου για την ανάπτυξη εμβολίων που θα στοχεύουν ένα ευρύτερο φάσμα κορωνοϊών.