Αντισώματα που έχουν αναπτυχθεί μετά από νόσηση κατά την διάρκεια του πρώτου κύματος της πανδημίας Covid-19 και τα τρέχοντα εμβόλια έχουν μειωμένη ικανότητα εξουδετέρωσης του Νοτιοαφρικανικού στελέχους 501Υ.V2 του ιού SARS–CoV-2.
Οι Καθηγητές του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Γκίκας Μαγιορκίνης, Αντώνης Κολοκούρης, Στάθης Καστρίτης, Ευάγγελος Τέρπος, Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) και οι Μεταπτυχιακές Φοιτήτριες του Τμήματος Φαρμακευτικής, Μαριάννα Σταμπολάκη, Ευα Τζωρτζίνη, Μαργαρίτα Σταμπέλου ανασκοπούν πρόσφατα δεδομένα σχετικά με την αποτελεσματικότητα των εμβολίων και των αντισωμάτων έναντι του Νοτιοαφρικανικού στελέχους 501Υ.V2 του ιού SARS-CoV-2 από τη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature τον Μάϊο με τίτλο «Escape of SARS–CoV-2 501Y.V2 from neutralization by convalescent plasma».
Σε διάφορες in-vitro μελέτες που χρησιμοποιούν μονοκλωνικά αντισώματα ως πιθανή θεραπευτική προσέγγιση, διαπιστώθηκε ότι μεταλλάξεις στο αμινοξύ E484 της γλυκοπρωτεΐνης-ακίδας εξασθενούν την δράση των αντισωμάτων όσον αφορά τον ρόλο τους στην εξουδετέρωση του ιού.
Αυτοί οι μεταλλαγμένοι ιοί παρουσιάζουν ευρεία διασταυρούμενη ανθεκτικότητα απέναντι σε ένα πάνελ μονοκλωνικών αντισωμάτων αλλά και σε πλάσμα από αναρρωννύοντες ασθενείς που περιέχει αντισώματα που έχουν αναπτυχθεί μετά από νόσηση με τα αρχικά στελέχη του ιού.
Συγκεκριμένα, η εμφάνιση του στελέχους 501Y.V2 (γνωστού και ως B.1.351) στη Νότια Αφρική, το οποίο χαρακτηρίζεται από τη μετάλλαξη στο συγκεκριμένο αμινοξύ E484 αλλά και επιπλέον τις μεταλλάξεις K417N, E484K και N501Y στην περιοχή σύνδεσης της πρωτείνης-ακίδας με τον υποδοχέα ACE των κυττάρων καθώς και κάποιες άλλες μεταλλάξεις στην αμινοτελική περιοχή της ακίδας.
Πως αντιδρούν τα εμβόλια:
Στο πλαίσιο της μελέτης χρησιμοποιήθηκε μια δοκιμασία εξουδετέρωσης ζωντανών ιών (live-virus neutralization assay) και χρησιμοποιήθηκε δείγμα πλάσματος που συλλέχθηκε από ενήλικες που νοσηλεύονταν με την νόσο COVID-19. Ειδικότερα ο πληθυσμός της μελέτης αποτελούνταν από αναρρώσαντες κατά τη διάρκεια των δύο κυμάτων της πανδημίας του 2020 στην Νότια Αφρική, όπου στο δεύτερο κύμα κυριαρχούσε η λοίμωξη από την παραλλαγή του ιού 501Y.V2. Επομένως το πλάσμα ασθενών που ανέρρωσαν μετά από λοίμωξη του Οκτωβρίου 2020 πιθανώς να περιέχει αντισώματα που να εξουδετερώνουν τον ιό 501Υ.V2.
Αναλυτικά, εντάχθηκαν 14 συμμετέχοντες, από το πρώτο κύμα της πανδημίας από τους οποίους συλλέχθηκε πλάσμα περίπου ένα μήνα μετά από την έναρξη των συμπτωμάτων, κοντά στην κορύφωση της ανοσολογικής απόκρισης και από το δεύτερο κύμα της πανδημίας, χρησιμοποιήθηκε πλάσμα από τρεις αναρρώσαντες στους οποίους ανιχνεύθηκε η παραλλαγή του ιού 501Υ.V2.
Οι επιστήμονες εξέτασαν σε ποιό βαθμό μπορεί να εξουδετερωθεί η παραλλαγή του ιού 501Υ.V2 (B.1.351) χρησιμοποιώντας πλάσμα από ασθενείς των οποίων το ανοσοποιητικό σύστημα είχε ανταποκριθεί σε τύπους του ιού SARS-CoV-2, διαφορετικούς του 501Υ.V2, που όμως δεν εμφανίζουν τις μεταλλάξεις που σχετίζονται με ανθεκτικότατα ή μετά από εμβολιασμό.
Επίσης, σε ποιό βαθμό μπορούν να εξουδετερωθούν προηγούμενες παραλλαγές του ιού στην Νότια Αφρική, που δεν περιλαμβάνουν ιούς που φέρουν τις μεταλλάξεις που σχετίζονται με ανθεκτικότατα, χρησιμοποιώντας πλάσμα από ασθενείς όπου το ανοσοποιητικό τους αποκρίθηκε στον ιό 501Υ.V2 ή σε εμβόλια.
Ωστόσο, η μετάλλαξη 501Υ.V2 εξουδετερώνεται επιτυχώς από πλάσμα ασθενών από τον ιό 501Υ.V2.
Σημειωτέον είναι ότι η παραλλαγή 501Υ.V2 εξουδετερώνεται πολύ ασθενώς από πλάσμα που προέρχεται από ασθενείς με ιό που δεν περιέχει μεταλλάξεις όπως η μετάλλαξη E484, στην πρωτεΐνη ακίδα ή από ασθενείς που νόσησαν κατά το πρώτο κύμα της πανδημίας. Η ικανότητα του εμβολίου BNT162b2 mRNA (Pfizer) εξουδετέρωσης του ιού 501Υ.V2 βρίσκεται στο εύρος των χαμηλότερων τιμών της αποτελεσματικότητας του.
Το virus.com.gr σας φέρνει καθημερινά τις πιο έγκυρες ειδησεις από τον χώρο της πολιτικής υγείας και φαρμάκου
Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *
Δ
