Την προσοχή των ανδρών επισημαίνουν οι ειδικοί στον καρκίνο του μαστού, ο οποίος συναντάται σε αυτούς σε μικρότερη συχνότητα, αλλά συνήθως εντοπίζεται σε πιο προχωρημένο στάδιο.
«Στον γενικό πληθυσμό αντιστοιχεί σε έναν άνδρα για κάθε 100 γυναίκες με καρκίνο του μαστού, δηλαδή σε ποσοστό 1% των καρκίνων του μαστού. Αν όμως υπάρξει γονιδιακή επιβάρυνση, τότε το ποσοστό αυξάνει και ανέρχεται στο 12%», εξηγεί μεταξύ άλλων η πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μαστολογίας ε. καθηγήτρια Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Χειρουργός-Γυναικολόγος, Μαστολόγος-Ογκολόγος, Δρ. Λυδία Ιωαννίδου-Μουζάκα.
Ωστόσο, στην περίπτωση των ανδρών είναι πιθανότερο να διαγνωσθεί σε πιο προχωρημένο στάδιο από τις γυναίκες, αφού καθυστερούν σημαντικά να επισκεφθούν τον μαστολόγο. Αυτό συμβαίνει είτε από άγνοια, είτε καθυστερούν λόγω του μικρότερου μεγέθους του ανδρικού μαστού και της άμεσης γειτνίασης που αυτός έχει με το θωρακικό τοίχωμα, οπότε και σημειώνεται ταχύτερη διασπορά της νόσου.
Η νόηση μπορεί να εξελιχθεί, καθώς οι άνδρες δεν είναι υποψιασμένοι για τυχόν συμπτώματα που διαπιστώνουν στον μαστό τους, αφού δεν υφίσταται η ίδια ευαισθητοποίηση με τις γυναίκες. Αρνητικά στην αφύπνιση και στην κινητοποίηση των ανδρών να επισκεφθούν το γιατρό επιδρά και η προηγούμενη εμπειρία στην περίοδο της ήβης, όπου μια διόγκωση του μαστού τότε, εξαιτίας μιας παροδικής γυναικομαστίας, εξαφανίστηκε μετά από λίγο, θεωρώντας ότι και στην περίπτωση αυτή θα συνέβαινε το ίδιο.
Σε ότι αφορά στον εντοπισμό του προβλήματος σε ανδρικό μαστό, ισχύουν και πραγματοποιούνται οι ίδιες εξετάσεις όπως για τον γυναικείο μαστό. Θετικότερο είναι ότι σε αυτή την περίπτωση η αυτοεξέταση ή η ψηλάφηση των μαστών είναι πιο αξιόπιστη απ’ ότι στις γυναίκες λόγω του μικρότερου μεγέθους των μαστών.
Οι ειδικοί συνιστούν και στους άνδρες, η αυτοεξέταση των μαστών, να γίνεται συχνά και να κινητοποιούνται άμεσα, εφόσον διαπιστωθεί οποιοδήποτε εύρημα (ψηλαφητό ογκίδιο, οίδημα, αλλαγή στη θηλή ή στο δέρμα, κ.ά).
Άξιο αναφοράς είναι ότι η εμφάνιση καρκίνου του μαστού στους άνδρες αποδίδεται σε γενετικούς παράγοντες, με θετικό οικογενειακό ιστορικό για καρκίνο του μαστού, μεταλλάξεις των γονιδίων BRCA 1 & 2 και άλλων, αλλά και επίκτητους παράγοντες, όπως είναι η παχυσαρκία, οι ηπατοπάθειες και η έκθεση σε ιονίζουσα ακτινοβολία.
«Η θεραπευτική αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού στον άνδρα δεν διαφέρει από αυτήν που εφαρμόζεται στις γυναίκες του αντίστοιχου κλινικού Σταδίου. Εφαρμόζονται δηλ. όλες οι σύγχρονες προσεγγίσεις, όπως χειρουργική αντιμετώπιση (συντηρητική ή ριζική), χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία και ορμονοθεραπεία», επισημαίνει η Δρ. Μουζάκα.
Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *
Δ
