Πολιτικές στην υγεία: Οι μνημονιακές εμμονές και η καινοτομία

Η υγεία στην Ελλάδα πάσχει από τις παθογένειες της -σχεδόν έως σήμερα- οικονομικής και διοικητικής συγκρότησης του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Οι χαμηλές πτήσεις της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, η αποσύνθεση του παραγωγικού ιστού σε συνδυασμό με τους περιορισμένους διαθέσιμους πόρους οδήγησαν στην υποβάθμιση των, ήδη μετρίου επιπέδου, παρεχόμενων δημόσιων υπηρεσιών. Η ποιότητά τους, τουλάχιστον στο χώρο της υγείας, σχετίζεται άμεσα και με τη δημιουργία και ενσωμάτωση καινοτόμων ιατρικών και φαρμακευτικών τεχνολογιών.

Η άκριτη φθίνουσα πορεία των διατιθέμενων για την υγεία πόρων, εκτός από το ότι αναμένεται να οδηγήσει σε σοβαρή υποβάθμιση του εθνικού συστήματος υγείας, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι μεσο-μακροπρόθεσμα θα επιτύχει ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα από το διακηρυγμένο στόχο που υπηρετεί. Eίναι βέβαιο, ότι οι υγειονομικές δαπάνες αναμένεται να αυξηθούν σημαντικά, εξαιτίας της ακολουθούμενης πολιτικής στον τομέα της υγείας.

Στην Ελλάδα, η αποκήρυξη της καινοτομίας αποτελεί όχι μόνο αδιέξοδη πρακτική, αλλά και επικίνδυνη πολιτική επιλογή με ανυπολόγιστες συνέπειες για τους ασθενείς και το σύστημα υγείας. Η παρατηρούμενη μεγάλη καθυστέρηση στην εισαγωγή νέων καινοτόμων φαρμάκων, στερεί αφενός από τους ασθενείς τη σύγχρονη αποτελεσματικότερη θεραπεία που απολαμβάνουν όσοι πάσχουν από το ίδιο νόσημα στο εξωτερικό, αφετέρου απομυζεί τους ελάχιστους διαθέσιμους πόρους από το δημόσιο κορβανά, εξαιτίας της παρατεταμένης νοσηλείας των ασθενών και της χορήγησης ποσοτήτων φαρμάκων ξεπερασμένης τεχνολογίας και άρα μειωμένης αποτελεσματικότητας.

Η ένταξη της καινοτομίας στο ΕΣΥ και την καθημερινή ιατρική πρακτική μέσω της υιοθέτησης σύγχρονων ιατρικών τεχνολογιών και θεραπευτικών σχημάτων και φυσικά της εισαγωγής και αποζημίωσης από την κοινωνική ασφάλιση νέων, καινοτόμων βιοτεχνολογικών φαρμάκων στη βάση της εξατομικευμένης θεραπευτικής προσέγγισης, όχι μόνο θα αποβεί ωφέλιμη για τους ασθενείς, αλλά θα συμβάλει και στην εξοικονόμηση πόρων από την αποφυγή άσκοπων θεραπειών, τον περιορισμό της πολυφαρμακίας, τη μείωση του χρόνου νοσηλείας κτλ.

Είναι πολλά τα οφέλη που απορρέουν από τη χρήση της τεχνολογία και της καινοτομίας στην υγεία. Με τις στοχευμένες θεραπείες, αποφεύγεται η πολυφαρμακεία, μειώνεται σημαντικά η παραμονή των ασθενών στις νοσηλευτικές μονάδες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε κόστη λειτουργίας, διοίκησης, απασχόλησης προσωπικού κλπ. Επίσης μειώνονται θεαματικά οι  λοιμώξεις και γενικά απελευθερώνεται δυναμικό στη νοσηλεία, αλλάζοντας δραματικά προς θετική κατεύθυνση όλο το σύστημα, εξοικονομώντας πόρους από το σύστημα υγεία αλλά και το ασφαλιστικό σύστημα, ενώ τελικά μειώνεται η θνησιμότητα του πληθυσμού, που είναι και το τελικό ζητούμενο.

Είναι λοιπόν προφανές, ότι οι μνημονιακές πολιτικές και στην υγεία, στηρίζονται στους δικούς τους μύθους, στις δικές τους γνωστές εμμονές, παραβλέποντας την πραγματικότητα και την επιστημονικότητα, αναφορικά με την σχέση καινοτομίας και οικονομικής απόδοσης.

Σύντομο βιογραφικό Χρ. Νικολάου

Μεγάλωσε στο Περιστέρι σε μία οικογένεια που συνδέει το ονομά της με κοινωνική προσφορά στην υγεία, την πόλη και τον αθλητισμό.

Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ιατρικής σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών. Διευθύντρια μικροβιολογικού εργαστηρίου στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο. Απόφοιτος Ιατρικής Σχολής Α.Π.Θ., μετεκπαιδευθείσα στο Harvard Medical School, University of London, Maximillians University Munchen.   

Εκλεγμένη πρόεδρος της ΠΕΙΒ (Πανελλήνια Ένωση Ιατρικής Βιοπαθολογίας), της ΑΕΕ (Ανοσολογική Ελληνική Εταιρεία). Ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρικής Βιοπαθολογίας. Εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Εταιρεία Ιατρικών Ειδικοτήτων (UEMS).

Μέλος του ΣΥΡΙΖΑ από την ίδρυσή του, υποψήφια βουλευτής Β΄ Αθηνών με τον Συνασπισμό το 2004 και το 2007. Υποψήφια στις Νομαρχιακές εκλογές 2006. Μέλος της γραμματείας νομαρχιακής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ Υγείας Αττικής.

Είναι μητέρα της Στεφανίας και του Γιώργου.