Βλαπτικές συνέπειες μπορεί να έχει αποφρακτικής υπνικής άπνοια στον οργανισμό.  Στον εντοπισμό και τη διάγνωση της συμβάλλει καθοριστικά η νυχτερινή Παλμική Οξυμετρία.

«Η αποφρακτική άπνοια είναι η πιο συχνή διαταραχή (παρατεταμένη διακοπή) της αναπνοής κατά την διάρκεια του ύπνου και στην πλειοψηφία των περιπτώσεων συνοδεύεται από έντονο ροχαλητό»  εξηγεί ο Χειρουργός Ωτορινολαρυγγολόγος Μηνάς Αρτόπουλος, Διευθυντής της Α΄ ΩΡΛ κλινικής του «ΜΗΤΕΡΑ» .  Οι ασθενείς μπορεί να αντιμετωπίσουν:

• Καρδιακή ανεπάρκεια- αρρυθμία,
• Υψηλή πίεση,
• Εγκεφαλικό επεισόδιο,
• Διαβήτη,
• Κατάθλιψη,
• Μειωμένη απόδοση στην εργασία,
• Προβλήματα μνήμης.

Οι επιπτώσεις στα παιδιά:

• Αναπτυξιακή καθυστέρηση,
• Γνωστικές και μαθησιακές διαταραχές,
• Υπνηλία κατά την διάρκεια της ημέρας,
• Αίσθηση κόπωσης,
• Διάσπαση της προσοχής,
• Υπερκινητικότητα.

«Όπως είναι γνωστό η αποφρακτική υπνική άπνοια είναι μια επικίνδυνη πάθηση, από την οποία πάσχουν εκατομμύρια άνθρωποι χωρίς να το ξέρουν» επισημαίνει ο κ. Αρτόπουλος. Υπολογίζεται ότι το 6% των ενηλίκων σε παγκόσμιο επίπεδο, πάσχει από την νόσο, με το 75% αυτών να παραμένει αδιάγνωστο! Από τους πάσχοντες οι μισοί είναι υπέρβαροι. Σε αναλογία η νόσος ταλαιπωρεί έναν στους 25 άνδρες και μία στις 50 γυναίκες μέσης ηλικίας.

Διάγνωση

Είναι δυνατόν να εντοπιστεί με την νυχτερινή παλμική οξυμετρία, η οποία γίνεται με την εφαρμογή ενός πλαστικού κλιπ που ονομάζεται οξύμετρο στο άκρο του δακτύλου. Αυτό το κλιπ μπορεί να κρατηθεί στη θέση του με ένα κομμάτι ταινία, αλλά δεν είναι επώδυνο και μπορεί να αφαιρεθεί εύκολα. Η εξέταση πραγματοποιείται κατ’οίκον ,  αξιοποιώντας βασικές πληροφορίες οι οποίες είναι χρήσιμες για την αρχική αξιολόγηση της αποφρακτικής υπνικής άπνοιας και όχι μόνο. Ωστόσο διατίθενται  νεότερες συσκευές  που προσκολλώνται απευθείας στο δέρμα και να παρέχουν παρόμοιες μετρήσεις. Ο αισθητήρας του οξύμετρου μετρά τα επίπεδα της υποξαιμίας (88-90%) σε 10 ή περισσότερα δευτερόλεπτα και τα καταγράψει ποσοτικά. Στόχος είναι να δώσει μια πρώτη ένδειξη για την ύπαρξη ή μη, αλλά και την βαρύτητα της αποφρακτικής υπνικής άπνοιας.

Άξιο λόγου είναι ότι στα παιδιά που ροχαλίζουν, η παλμική οξυμετρία  πιθανό είναι να δείξει την ανάγκη για ενδεχόμενη αμυγδαλεκτομή και αδενοτομή (κρεατάκια), καθώς είναι ένας αντικειμενικός δείκτης και η απόφαση δεν εξαρτάται μόνο από την σωστή ή μη υποκειμενική παρατήρηση των γονέων.

Στους ενήλικες η ενδεχόμενη παθολογική ένδειξη θα πρέπει να συνοδεύεται από την σύσταση για μελέτη ύπνου και υπνοενδοσκόπηση για την σωστότερη και ακριβέστερη αντιμετώπιση της υπνικής άπνοιας. «Όσοι από τους ενήλικες διαπιστωμένα ροχαλίζουν θα πρέπει να συμβουλευτούν τον γιατρό τους και να προχωρήσουν σε πρώτο στάδιο στη νυχτερινή παλμική οξυμετρία και στη συνέχεια ανάλογα των αποτελεσμάτων, να εξειδικεύσουν τις εξετάσεις για την αντιμετώπιση της πάθησης», επισημαίνει ο κ. Αρτόπουλος.