Πως επιδρούν οι ποηγούμενες λοιμώξεις και ο εμβολιασμός σε λοίμωξη από Όμικρον

Μελέτη δείχνει ότι δεν υπάρχουν ιδιαίτερες διαφορές στην προστασία έναντι του στελέχους Όμικρον μεταξύ όσων είχαν νοσήσει από παλαιότερα στελέχη SARS-CoV-2 ή είχαν εμβολιαστεί ή είχαν υβριδική ανοσία. Επίσης, καταδείχθηκε ότι ο εμβολιασμός ενίσχυσε σημαντικά την ανοσία σε ασθενείς που είχαν ήδη νοσήσει από λοίμωξη COVID-19 και ότι η υβριδική ανοσία που ήταν αποτέλεσμα προηγούμενης νόσησης και πρόσφατου εμβολιασμού με τρίτη δόση παρείχε την μεγαλύτερη προστασία.

Η μελέτη των Heba N. Altarawneh και συνεργατών  δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση The New England Journal of Medicine 2022; 10.1056/NEJM. Τα στοιχεία σχολιάζουν οι ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, Γιάννης Ντάνασης, Πάνος Μαλανδράκης, Συρίγου Ροδάνθη Ελένη και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) .

Πρόκειται για μια μελέτη ασθενών-μαρτύρων η οποία διενεργήθηκε στο Qatar, από τον Δεκέμβριο του 2021 έως και το Φλεβάρη του 2022. Ο συνολικός πληθυσμός της μελέτης ήταν σε γενικές γραμμές αντιπροσωπευτικός του συνολικού πληθυσμού του Κατάρ , με διάμεση ηλικία 31 έως 35 ετών σε όλα τα δείγματα της μελέτης. Το διάμεσο διάστημα μεταξύ της προηγούμενης λοίμωξης και της εξέτασης PCR μεταξύ των περιπτώσεων και των ελέγχων ήταν 279 ημέρες (διατεταρτημοριακό εύρος [IQR], 194 έως 313) για την ανάλυση της παραλλαγής άλφα, 285 ημέρες (IQR, 213 έως 314) για την ανάλυση της παραλλαγής βήτα, 254 ημέρες (IQR, 159 έως 376) για την ανάλυση της παραλλαγής δέλτα και 314 ημέρες (IQR, 268 έως 487) για την ανάλυση της παραλλαγής όμικρον.

Επιδίωξη των ερευνητών ήταν να αξιολογήσουν την αποτελεσματικότητα του εμβολιασμού έναντι της COVID-19 είτε με το εμβόλιο BNT162b2 (Phizer-BioNTech) είτε με το mRNA-1273 (Moderna), και της φυσικής ανοσίας με στελέχη εκτός της Όμικρον, καθώς και της υβριδικής ανοσίας (πρώην νόσηση με SARS-CoV-2 και εμβολιασμό) έναντι της συμπωματικής νόσησης με το στέλεχος Όμικρον και της σοβαρής και πιθανώς θανατηφόρας λοίμωξης.

Τα ευρήματα

• Το ποσοστό ανοσίας για τον ανεμβολίαστο πληθυσμό, ο οποίος ανέφερε ιστορικό προηγούμενης νόσησης με SARS-CoV-2, ήταν 46.1%.
• Το ποσοστό της αποτελεσματικότητας έναντι του στελέχους Όμικρον BA.2 των δύο εμβολιασμών με το εμβόλιο της Pfizer-ΒιοΝTech (ο 2^ος τουλάχιστον 6 μήνες πριν) και χωρίς γνωστό ιστορικό νόσησης, ήταν αμελητέο.
• Η αποτελεσματικότητα του εμβολίου μετά από 3 δόσεις του εμβολίου, χωρίς γνωστή προηγούμενη νόσηση ήταν 52.2%.
• Η προστασία μετά από προηγούμενη νόσηση και εμβολιασμό με 2 δόσεις ήταν 33.1% ενώ μετά από προηγούμενη νόσηση και εμβολιασμό με 3 δόσεις ανήλθε στο 77.3%.

Ως προς τις επαναμολύνσεις και τις μεταλλάξεις, η αποτελεσματικότητα της προηγούμενης μόλυνσης στην πρόληψη της επαναμόλυνσης εκτιμήθηκε σε:

• 90,2% (95% διάστημα εμπιστοσύνης [ΔΕ], 60,2 έως 97,6) έναντι της παραλλαγής άλφα,
• 85,7% (95% ΔΕ, 75,8 έως 91,7) έναντι της παραλλαγής βήτα,
• 92,0% (95% ΔΕ, 87,9 έως 94,7) έναντι της παραλλαγής δέλτα και
• 56,0% (95% ΔΕ, 50,6 έως 60,9) έναντι της παραλλαγής όμικρον.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι άνθρωποι που είχαν είτε μόνο νοσήσει, είτε εμβολιαστεί διπλά με το BNT162b2 είτε είχαν αποκτήσει υβριδική ανοσία, είχαν ποσοστό μεγαλύτερο του 70% ως προς την προστασία από σοβαρή ή κρίσιμη ακόμα και θανατηφόρα λοίμωξη COVID-19 από το στέλεχος BA.2. Παρόμοια ήταν και τα αποτελέσματα για τους ασθενείς που είχαν νοσήσει από λοίμωξη BA.1, καθώς και όσους είχαν εμβολιαστεί με το mRNA-1273.