Πώς η φυσικοθεραπεία συμβάλλει στη ζωή ενός παιδιού με εκ γενετή καρδιοπάθεια

Συγγενείς (εκ γενετής) καρδιοπάθειες εμφανίζονται σε περίπου 8-10 παιδιά ανά 1.000 γεννήσεις και συνήθως αποτελούν ένα τυχαίο γεγονός, καθώς η κληρονομικότητα έχει μικρή μόνο σχέση. Ένα σημαντικό ποσοστό αυτών, είναι ήπιας μορφής και δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερα συμπτώματα για αρκετό χρονικό διάστημα μετά τη γέννηση, ενώ άλλοτε τα συμπτώματα είναι τόσο έντονα που το νεογέννητο νοσεί αμέσως μετά την γέννηση του.

Στην πλειονότητά τους οι συγγενείς καρδιοπάθειες είναι πλέον αντιμετωπίσιμες ασθένειες, λόγω της επιστημονικής προόδου που έχει συντελεστεί στην καρδιοχειρουργική και στην καρδιολογία. Ωστόσο, η μετέπειτα κινητική εξέλιξη ενός παιδιού με συγγενή καρδιοπάθεια αλλά και η αναπνευστική του λειτουργία εξ αντικειμένου δεν είναι αντίστοιχη με αυτή των υγιών παιδιών, επηρεάζοντας σοβαρά την καθημερινότητα και την ποιότητα της ζωής του. Καθοριστικό ρόλο προς τούτο, παίζει η εξειδικευμένη φροντίδα που θα λάβει ο ασθενής μέσω της φυσικοθεραπείας.

«Με τη φυσικοθεραπεία τα παιδιά με συγγενή καρδιοπάθεια γίνονται πιο λειτουργικά, βελτιώνεται κατά πολύ ο καρδιακός ρυθμός, κουράζονται λιγότερο στις καθημερινές τους δραστηριότητες, ενώ αποφεύγονται και πιθανώς μετέπειτα επιπλοκές όπως κάποιο έμφραγμα του μυοκαρδίου» εξηγεί στο Virus η Δρ Γαρυφαλλιά Πέπερα, BSC PT, MSC, PΗD, Αντιπρόεδρος του Τμήματος Καρδιοαγγειακής και Αναπνευστικής Φυσικοθεραπείας-Αποκατάστασης (ΚΑΦΑ) του Πανελλήνιου Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών (ΠΣΦ).

Σε αντίθεση, όμως, με ό,τι ισχύει σε άλλες αναπτυγμένες χώρες, στην Ελλάδα τα ασφαλιστικά ταμεία δεν καλύπτουν τη συγκεκριμένα δαπάνη, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τους μικρούς ασθενείς. «Γίνεται μια προσπάθεια από το Τμήμα ΚΑΦΑ του ΠΣΦ ώστε τα προγράμματα αυτά να καλύπτονται από τα ταμεία» σημειώνει η κ. Πέπερα.

Τα εξειδικευμένα αυτά προγράμματα φυσικοθεραπείας απαιτείται να γίνονται εφ’ όρου ζωής, τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα από περίπου 50 λεπτά τη φορά, καθώς έχουν χαρακτήρα συντήρησης. Συνήθως η άσκηση είναι αερόβια, με ένταση και διάρκεια η οποία εξατομικεύεται ανάλογα με την αξιολόγηση του ασθενή. Στη φυσικοθεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθούν είτε όργανα (ποδήλατο, διάδρομος) είτε να γίνει με τη μορφή παιχνιδιού για να έχει ενδιαφέρον για το παιδί. Στο τέλος ο ασθενής αξιολογείται εκ νέου, ώστε να διαπιστώνεται η βελτίωσή του.

Είναι ενδεικτικό ότι πάνω από το 80% των παιδιών με συγγενή καρδιοπάθεια, εφόσον τύχει σωστής διάγνωσης και αντιμετώπισης, μπορεί να εργασθεί, να δημιουργήσει οικογένεια και να ενταχθεί πλήρως στο κοινωνικό σύνολο.