Στην αντιμετώπιση της σοβαρής νόσησης με covid-19 μπορεί να βοηθήσει η χορήγηση πλάσματος σε  ογκολογικούς ασθενείς  που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο νοσηρότητας και θνησιμότητας. Οι συγκεκριμένοι ασθενείς εμφανίζουν  μειωμένη παραγωγή αντισωμάτων μετά τον εμβολιασμό τους έναντι του SARS-CoV-2.

Αξίζει να αναφερθεί ότι και οι θεραπευτικές επιλογές έναντι της σοβαρής λοίμωξης COVID-19 είναι περιορισμένες και αφορούν κυρίως υποστηρικτική αγωγή. Έως τώρα  δεδομένα για την αποτελεσματικότητα της χορήγησης πλάσματος αναρρωσάντων από COVID-19 σε ασθενείς υψηλού κινδύνου για σοβαρή COVID-19 είναι επίσης περιορισμένα. Τυχαιοποιημένη  κλινική μελέτη διενήργησαν οι   C.M. Denkinger και συνεργάτες, την οποία  δημοσιεύσαν πρόσφατα στην επιστημονική επιθεώρηση Nature Cancer. Τα στοιχεία παρουσιάζουν συνοπτικά οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Καθηγήτρια Θεραπευτικής – Επιδημιολογίας), Γιάννης Ντάνασης και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ).

Ο πληθυσμός της τυχαιοποιημένης, ανοιχτής επισήμανσης, πολυκεντρικής δοκιμής ήταν 134 νοσηλευόμενους ασθενείς με σοβαρή νόσο COVID-19 που ανήκαν τέσσερις ομάδες κινδύνου, ως ακολούθως: 

• 56 είχαν διαγνωσθεί με καρκίνο,
• 16 είχαν ανοσοκαταστολή,
• 36 είχαν εργαστηριακούς παράγοντες κινδύνου και
• 26 είχαν προχωρημένη ηλικία.

Οι συμμετέχοντες τυχαιοποιήθηκαν  και έλαβαν την κλασική περίθαλψη (ομάδα ελέγχου) ή την κλασική θεραπεία μαζί με πλάσμα αναρρωσάντων από COVID-19. Άξιο αναφοράς είναι πως δεν παρατηρήθηκαν σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες που να σχετίζονται με τη θεραπεία με πλάσμα αναρρωσάντων.

Αναλυτικά, η κλινική βελτίωση των ασθενών αποτέλεσε το πρωτεύον καταληκτικό σημείο της μελέτης και αξιολογήθηκε χρησιμοποιώντας μια κλίμακα επτά βαθμίδων.

Τα δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία ήταν ο χρόνος μέχρι το εξιτήριο από το νοσοκομείο και η συνολική επιβίωση. Μπορεί οι ασθενείς που έλαβαν πλάσμα αναρρωσάντων να μην εμφάνισαν στατιστικά σημαντική μεγαλύτερη κλινική βελτίωση συγκριτικά με όσους δεν έλαβαν πλάσμα (P = 0,205), αλλά  οι ασθενείς με καρκίνο του αίματος ή συμπαγών οργάνων που έλαβαν πλάσμα αναρρωσάντων παρουσίασαν συντομότερο διάμεσο χρόνο κλινικής βελτίωσης (P = 0,003) και βελτιωμένη επιβίωση (P = 0,042) έναντι όσων δεν έλαβαν πλάσμα. Ενδεικτικό είναι ότι η δραστηριότητα των εξουδετερωτικών αντισωμάτων αυξήθηκε στην ομάδα των ασθενών με καρκίνο που έλαβαν πλάσμα αναρρωσάντων αλλά όχι στην ομάδα ελέγχου (P = 0,001).

Οι επιστήμονες καταλήγουν ότι το πλάσμα αναρρωσάντων φαίνεται ότι μπορεί να βελτιώσει την έκβαση των ασθενών με COVID-19 και καρκίνο, οι οποίοι εμφανίζουν υποβέλτιστη ανοσολογική απόκριση.