ΠΟΥ: Αυξάνονται σε λίγες χώρες οι παιδικοί εμβολιασμοί μετά την πανδημία

Nέα δεδομένα του ΠΟΥ και της UNICEF δείχνουν ελπιδοφόρα σημάδια ανάκαμψης των παιδικών εμβολιασμών σε ορισμένες χώρες. Όμως, ιδιαίτερα σε χώρες χαμηλού εισοδήματος, η κάλυψη εξακολουθεί να υπολείπεται των προπανδημικών επιπέδων, θέτοντας τα παιδιά σε σοβαρό κίνδυνο.

Από τις 73 χώρες που κατέγραψαν σημαντική πτώση στην κάλυψη κατά τη διάρκεια της πανδημίας, 15 ανέκαμψαν στα προ πανδημίας επίπεδα, 24 βρίσκονται σε τροχιά ανάκαμψης και, το πιο ανησυχητικό, 34 έχουν παραμείνει στάσιμες ή συνέχισαν να μειώνονται.

Το εμβόλιο κατά της διφθερίτιδας, του τετάνου και του κοκκύτη (DTP) χρησιμοποιείται ως παγκόσμιος δείκτης για την κάλυψη ανοσοποίησης. Από τα 20,5 εκατ. παιδιά που δεν έλαβαν μία ή περισσότερες δόσεις του εμβολίου DTP το 2022, τα 14,3 εκατ. δεν έλαβαν ούτε μία δόση! Ο αριθμός είναι βελτιωμένος έναντι του 2021 που είχαμε 18,1 εκατ. παιδιά μηδενικής δόσης, αλλά παραμένει υψηλότερο από τα 12,9 εκατ. παιδιά το 2019.

Ο εμβολιασμός κατά της ιλαράς – ένα από τα πιο μολυσματικά παθογόνα – δεν έχει επανέλθει όπως και άλλα εμβόλια, θέτοντας επιπλέον 35,2 εκατ. παιδιά σε κίνδυνο μόλυνσης από ιλαρά.

Από την άλλη, για πρώτη φορά, η κάλυψη εμβολιασμού κατά του HPV ξεπέρασε τα προ πανδημίας επίπεδα. Τα προγράμματα εμβολιασμού κατά του HPV που ξεκίνησαν πριν από την πανδημία έφτασαν τον ίδιο αριθμό κοριτσιών το 2022 από ό,τι το 2019.

Ωστόσο, η κάλυψη το 2019 ήταν πολύ κάτω από τον στόχο του 90%, και αυτό παρέμεινε και το 2022, με τις μέσες καλύψεις στα προγράμματα HPV να φθάνουν το 67% σε χώρες υψηλού εισοδήματος και 55% σε χώρες με χαμηλό και μεσαίο εισόδημα.

«Αυτά τα δεδομένα είναι ενθαρρυντικά και είναι φόρος τιμής σε όσους έχουν εργαστεί τόσο σκληρά για να αποκαταστήσουν τις υπηρεσίες ανοσοποίησης που σώζουν ζωές μετά από δύο χρόνια συνεχούς μείωσης της κάλυψης εμβολιασμού», δήλωσε ο Δρ Tedros Adhanom Ghebreyesus, Γενικός Διευθυντής του ΠΟΥ. «Αλλά οι παγκόσμιοι και περιφερειακοί μέσοι όροι δεν λένε όλη την ιστορία και συγκαλύπτουν σοβαρές και επίμονες ανισότητες. Όταν οι χώρες και οι περιοχές υστερούν, τα παιδιά πληρώνουν το τίμημα».