Προβληματικό και το Νέο Σύστημα Τιμολόγησης

Γιάννης Τούντας Καθηγητής Κοινωνικής και Προληπτικής Ιατρικής.

Το ισχύον σύστημα τιμολόγησης με τον μέσο όρο των φθηνότερων τιμών σε 3 χώρες της Ε.Ε., έπρεπε ασφαλώς να αλλάξει, γιατί όπως έχω τονίσει επανειλημμένα ήταν πολύπλοκο, δημιουργούσε αναπόφευκτα λάθη, εξόντωνε τα φθηνά φάρμακα, με αποτέλεσμα να αποσύρονται, να υποκαθίστανται με άλλα πιο ακριβά και σε συνδυασμό με τις παράλληλες εξαγωγές που πυροδοτούσαν  τα φθηνά φάρμακα, δημιουργούσε και δημιουργεί σοβαρά προβλήματα ελλείψεων. Για αυτό και είχα προτείνει, ως πρόεδρος του ΕΟΦ, την αντικατάσταση του από άλλο σύστημα που να βασίζεται σε ένα «καλάθι» 5-6 χωρών που θα επιλέγαμε κυρίως με οικονομικά κριτήρια.

Αντί για ένα τέτοιο σύστημα η κυβέρνηση νομοθετεί με βάση τον μέσο όρο των φθηνότερων φαρμάκων σε 2 χώρες της Ευρωζώνης, δημιουργώντας όμως έτσι νέα προβλήματα. Είναι μεν θετικό το γεγονός ότι επιτρέπει αυξήσεις σε φάρμακα εκεί που επιβάλλεται για να αντιμετωπιστούν σημαντικές στρεβλώσεις και σωστά βάζει όριο 10% στις μειώσεις, προστατεύοντας ταυτόχρονα τα γενόσημα στο 75% της τιμής του off-pattern αντί για 65% στις περιπτώσεις που προκαλείται μείωση τιμών στα γενόσημα μεγαλύτερη του 10%. Δίνει επίσης, τη δυνατότητα στο Υπουργείο να περιορίζει τις μειώσεις στις ανατιμολογήσεις όταν χρειάζεται να προστατευτεί η βιωσιμότητα κυρίως των φθηνών γενόσημων φαρμάκων.

Από την άλλη όμως, το νέο σύστημα τιμολόγησης δημιουργεί τρία μεγάλα προβλήματα. Με την αύξηση τιμών θα αυξηθεί η ιδία συμμετοχή των πολιτών στην αγορά πολλών φαρμάκων, ειδικά όσων έχουν 25% συμμετοχή ή όσων έχουν 10% συμμετοχή αλλά δεν έχουν γενόσημο, γεγονός που θα αυξήσει ακόμα περισσότερο τις υπέρογκες ιδιωτικές δαπάνες για φάρμακα που τα καθιστά ήδη απρόσιτα για αρκετούς συμπολίτες μας. Το Υπουργείο Υγείας θα έπρεπε να νομοθετήσει νέο αλγόριθμο για τα αποζημιoύμενα φάρμακα της θετικής λίστας, ώστε η ιδία συμμετοχή να μην αυξηθεί λόγω της αύξησης των τιμών. Πρόβλημα επίσης αποτελεί το γεγονός ότι μπορεί η Ισπανία και η Ιταλία να έχουν χαμηλές τιμές αλλά στις περιπτώσεις εκείνες που δεν θα έχουν προλάβει να τιμολογήσουν νέα φάρμακα, οι τιμές στην Ελλάδα θα προκύπτουν από χώρες με υψηλότερες τιμές διαμορφώνοντας και στη χώρα μας άσκοπες υπερτιμολογήσεις. Τέλος, όλα τα παραπάνω οδηγούν σε ακόμα μεγαλύτερη υπέρβαση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης, την οποία θα κληθούν να καλύψουν οι φαρμακευτικές επιχειρήσεις με τις αναγκαστικές επιστροφές του σημερινού ανορθολογικού και άδικου τρόπου που θίγει, όμως, περισσότερο τους παραγωγούς γενοσήμων, οι οποίοι έχουν αναλογικά σαφώς μικρότερο μερίδιο ευθύνης στην υπέρβασης της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης.