Σε “εχθρούς” έχει μετατρέψει τους γιατρούς του πΕΔΥ το υπουργείο Υγείας, στην προσπάθειά του για εφαρμογή ενός κλειστού συστήματος Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (gate-keeping) με “επιστράτευση” των γιατρών που υπηρετούν στα Κέντρα Υγείας.

Στην εναντίωση των γιατρών του ΠΕΔΥ “προσκρούουν” τα σχέδια της πολιτικής ηγεσίας για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ).

Θέση της Πανελλήνιας Συνομοσπονδίας Επιστημονικού-Υγειονομικού Προσωπικού ΕΟΠΥΥ-ΠΕΔΥ ήταν εξαρχής πως η μεταρρύθμιση στον τομέα αυτό θα έπρεπε να γίνει σταδιακά, ενδεχομένως με πιλοτική εφαρμογή στην αρχή, προκειμένου να εντοπιστούν και να διορθωθούν ατέλειες και λάθη στο σχεδιασμό και στην εφαρμογή, καθώς και να γίνουν οι απαραίτητες προσαρμογές. Όπως εκτιμά, όμως, το υπουργείο Υγείας όχι μόνο προχωρά βεβιασμένα αλλά κινείται και σε λάθος κατεύθυνση, αφού επιχειρεί να αντιγράψει το σύστημα παραπομπών της Μεγάλης Βρετανίας.

“Ήδη, αναγνωρίζεται διεθνώς η αποτυχία και η επικινδυνότητα του συστήματος αυτού στη Μ. Βρετανία” αναφέρουν οι συνδικαλιστές, σημειώνοντας ότι η αλλοδαπή διερευνά τροποποιήσεις. Άλλωστε, συμπληρώνουν, στην Ελλάδα δεν υπάρχει η υποδομή, δηλαδή ικανοποιητικός αριθμός γενικών γιατρών, αφού η κυβέρνηση απέτυχε να δημιουργήσει επαρκή αριθμό ΤΟΜΥ αλλά και να προσελκύσει ιδιώτες γιατρούς που θα συμβληθούν ως οικογενειακοί γιατροί. “Εν όψει του αδιεξόδου που προέκυψε από τις αστοχίες του, αλλά και κάτω από την πίεση των “Θεσμών” να λειτουργήσει το νέο σύστημα, το Υπουργείο Υγείας μετέτρεψε παράνομα και αυθαίρετα τους Γενικούς Ιατρούς , τους Παθολόγους και τους Παιδιάτρους που υπηρετούν στα Κέντρα Υγείας (πρώην ΙΚΑ ) σε Οικογενειακούς Γιατρούς” επισημαίνουν, υπενθυμίζοντας την απόλυτη εναντίωση του κλάδου στην πρακτική αυτή.

Για το θέμα, εξάλλου, έχουν κατατεθεί μαζικές προσφυγές στη δικαιοσύνη με βασικό επιχείρημα τον εξαναγκασμό εκτέλεσης αλλότριων καθηκόντων, στη βάση του Ν. 4486/17. Στον αγώνα αυτό, οι γιατροί των ΚΥ, έχουν την αμέριστη στήριξη της Ομοσπονδίας τους, η οποία ξεκαθαρίζει πως η διαφωνία που εκφράζεται αφορά στο gate-keeping και όχι στο θεσμό του οικογενειακού γιατρού.

“Αν οι αλλαγές γίνονται ως Μεταρρύθμιση πρέπει να ξεκινήσουν με σταθερά βήματα και να κινηθούν προς την ορθή κατεύθυνση, έστω πιλοτικά στην αρχή και να ολοκληρωθούν σε βάθος χρόνου. Αν αντίθετα γίνουν βεβιασμένα και καταναγκαστικά, είναι σαφές, όχι μόνο ότι πρόκειται για μια ακόμη εμμονική μνημονιακή υποχρέωση, αλλά και ότι είναι καταδικασμένες σε παταγώδη αποτυχία. Εξάλλου κανένα σύστημα δεν μπορεί να εφαρμοστεί με επιτυχία, χωρίς τη συναίνεση αυτών που καλούνται να το εφαρμόσουν” καταλήγουν οι συνδικαλιστές.